Vertaling van "heeft 47 van hun terugbetaalde gezondheidsuitgaven " (Nederlands → Frans) :

Bij patiënten met bewezen hartproblemen (dit wil zeggen bij wie zich wel degelijk een cardiovasculair incident voorgedaan heeft), heeft 47% van hun terugbetaalde gezondheidsuitgaven te maken met ziekenhuisopnames, terwijl depressieve patiënten 41% besteden aan uitgaven in het ziekenhuis. Bij de leden met multiple sclerose is dat slechts 11%.
Les patients avec des problèmes cardiaques avérés ont 47% de leurs dépenses de santé remboursées qui sont liées à des hospitalisations, les “dépressifs” 41% et les personnes souffrant d’une sclérose en plaques 11%.

In het kader van arteriële hypertensie, worden sartanen in België als tweedelijnstherapie terugbetaald gezien hun kostprijs: “De specialiteit wordt terugbetaald als ze wordt gebruikt voor de behandeling van de personen met arteriële hypertensie waarvan de behandeling met de klassieke middelen geen gunstig gevolg heeft gehad of die in die voorwaarden onaanvaardbare nevenwerkingen voor gevolg hadden”.
En Belgique, dans le cadre de l’hypertension artérielle, les sartans sont, vu leurs coûts, remboursés comme thérapie de seconde ligne : “La spécialité est remboursée si elle est utilisée pour le traitement de personnes avec de l’hypertension artérielle pour laquelle le traitement avec des moyens classiques n’a pas eu de suite favorable ou qui avaient comme suite dans ces conditions des contre-indications inacceptables”.

Met zijn op prejudiciële vraag gewezen arrest van 24 mei 2012 heeft het Grondwettelijk Hof het volgende voor recht gezegd: “artikel 174, derde lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals het werd ingevoegd bij artikel 47 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het de verzekeringsinstellingen toestaat gedurende een jaar de invaliditeitsuitkeringen terug te vorderen die, door een aan hen toe te schrijven vergissing, ten onrechte aan hun aangeslotenen zijn uitbetaald, op voorwaarde dat de sociaal verzekerde niet wist of niet moest weten dat hij geen of niet langer recht had op de uitgekeerde prestatie”.
Par son arrêt rendu sur question préjudicielle, le 24 mai 2012, la Cour Constitutionnelle a dit pour droit que “l’article 174, alinéa 3, de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel qu’il a été inséré par l’article 47 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu’il permet aux organismes assureurs de récupérer durant un an les prestations d’invalidité indûment payées à leurs affiliés par suite d’une erreur imputable aux organismes et pour autant que l’assuré social ne savait pas ou ne devait pas savoir qu’il n’avait pas ou plus droit à la prestation versée”.