Traduction de «hebben patiënten echter » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In zeer zeldzame gevallen hebben patiënten echter slaperigheid of duizeligheid gemeld.
Cependant, dans de très rares cas, des patients ont rapporté de la somnolence ou des étourdissements.

De patiënten die een vaststaande schimmelinfectie bleken te hebben, konden echter langer worden behandeld.
Toutefois, les patients avec une infection fongique documentée pouvaient être traités plus longtemps.

Het feit dat het aantal patiënten uit deze regio’s dat in de centra behandeld is gering is, betekent (waarschijnlijk) niet dat de CVS-aandoening er minder voorkomt dan in andere regio’s van het land. Veel CVS-patiënten (die vaak ernstig fysiek geïnvalideerd zijn) zijn vermoedelijk echter niet in staat om een ambulante revalidatie te volgen in een (ver) afgelegen centrum, al blijkt uit tabel 15 (pagina 101) dat de meeste centra toch ook redelijk veel patiënten bereikt hebben uit andere regio’s dan waar de centra gevestigd zijn (wat er opnieuw lijkt op te wijzen dat de patiënten gemotiveerd zijn om de revalidatie te volgen).
De nombreux patients SFC (qui sont souvent gravement handicapés physiquement) ne sont cependant probablement pas en mesure de suivre une rééducation ambulatoire dans un centre qui est situé relativement loin de chez eux, bien que le tableau 15 (page 101) semble indiquer que la plupart des centres aient tout de même atteint également assez bien de patients d’autres régions que celles où les centres sont établis (ce qui semble à nouveau prouver que les patients sont motivés à suivre la rééducation).

Sommige patiënten kunnen echter baat hebben bij 0,5 mg eenmaal per dag, terwijl anderen 1,5 mg eenmaal per dag nodig kunnen hebben.
Toutefois, chez certains patients une posologie de 0,5 mg une fois par jour peut suffire, d’autres patients peuvent nécessiter une posologie de 1,5 mg une fois par jour.

Sommige patiënten kunnen echter baat hebben bij 0,25 mg eenmaal per dag, terwijl anderen 0,75 mg eenmaal per dag nodig kunnen hebben.
Toutefois, chez certains patients une posologie de 0,25 mg une fois par jour peut suffire, d’autres patients peuvent nécessiter une posologie de 0,75 mg une fois par jour.

Echter, pediatrische patiënten hebben waarschijnlijk een ander bijwerkingenprofiel dan volwassen patiënten.
Cependant, les patients pédiatriques ont probablement un profil d'effets indésirables différent de celui des patients adultes.

Glatzel et al (2003) hebben echter met een meer sensitieve Western blot (met Na fosfotungstenzuur) kunnen aantonen dat in 8/32 skeletspierfragmenten van patiënten met spCJD PrP Sc aanwezig was in een concentratie 10 4 van deze in het CZS van patiënten met spCJD.
Glatzel et al (2003) ont toutefois pu mettre en évidence, grâce à un Western blot plus sensible (avec de l’acide phosphotungstique de sodium) que dans 8/32 fragments de muscle squelettique de patients atteints de spCJD, la PrP Sc était présente à une concentration de 10 -4 par rapport à celle du SNC de patients atteints de spCJD.

Aangezien patiënten met schizofrenie echter vaak verworven risicofactoren hebben voor een veneuze trombo-embolie dienen alle mogelijke risicofactoren voor VTE, bijv. immobilisatie van patiënten, geïdentificeerd te worden en preventieve maatregelen te worden getroffen.
Cependant, étant donné que les patients souffrant de schizophrénie présentent souvent des facteurs de risque acquis d’atteinte thromboembolique veineuse, tout facteur de risque potentiel d’atteinte thromboembolique veineuse, p. ex. immobilisation des patients, doit être identifié et des mesures préventives doivent être mises en œuvre.

De huidige gegevens wijzen niet op de noodzaak van een herhalingsdosis bij gezonde personen die een volledig basisvaccinatieschema hebben gekregen (Lancet 2000, 355:561). Bij immuungedeprimeerde personen (bv. personen met chronische nierinsufficiëntie, patiënten die hemodialyse ondergaan, HIV-seropositieve patiënten) moeten echter herhalingsdosissen worden toegediend om anti-HBs-antistoffenconcentraties te behouden die gelijk zijn aan of hoger zijn dan de aanvaarde beschermende antistoffenconcentratie van 10 IE/l.
Cependant, chez les sujets immunodéprimés (par exemple sujets souffrant d’insuffisance rénale chronique, patients hémodialysés, patients HIV séropositifs), des doses de rappel doivent être administrées pour maintenir des concentrations d’anticorps anti-HBs égaux ou supérieurs au titre protecteur accepté de 10 UI/l.

De geneesheren van de referentiecentra hebben ook verschillende voordrachten gegeven aan huisartsen (en ook aan LOKgroepen) die echter niet geregistreerd werden: ofwel omdat ze niet voldeden aan de voorwaarden voor de registratie (aanwezigheid van huisartsen waarvan, op het moment van de voordracht, patienten een revalidatieprogramma volgen in het centrum), ofwel omdat de centra vergeten zijn om ze te registreren voor de evaluatie van de overeenkomsten.
Les médecins des centres de référence ont également donné différentes conférences pour les médecins généralistes (et aussi aux GLEMs) qui, cependant, n’ont pas été enregistrées : soit parce qu’ils ne satisfont pas aux conditions d’enregistrement (présence des médecins dont, au moment de la conférence, les patients suivent un programme de rééducation dans le centre), soit parce que les centres ont oublié de les enregistrer pour l’évaluation des conventions.