Vertaling van "hebben geen vermindering " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dissociatieve stupor wordt gediagnosticeerd op basis van een ernstige vermindering of afwezigheid van willekeurige bewegingen en normale reacties op externe stimuli, zoals licht, geluid en aanraking, maar lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen aanwijzingen voor een lichamelijke oorzaak aan het licht. Daarenboven zijn er positieve aanwijzingen voor een psychogene oorzaak in de vorm van recente stressvolle gebeurtenissen of problemen.
Définition: Le diagnostic de stupeur repose sur la présence d'une diminution importante ou d'une absence des mouvements volontaires et d'une réactivité normale à des stimuli externes tels que la lumière, le bruit, ou le toucher, mais l'examen clinique et les examens complémentaires ne mettent en évidence aucun élément en faveur d'une cause physique. Par ailleurs, on dispose d'arguments en faveur d'une origine psychogène du trouble, dans la mesure où il est possible de mettre en évidence des événements ou des problèmes stressants récents.

Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.
Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.

Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is het bij herhaling presenteren van lichamelijke klachten samen met aanhoudende verzoeken om medisch onderzoek, in weerwil van herhaalde negatieve bevindingen en geruststellingen door dokters dat de klachten geen lichamelijke basis hebben. Indien er wel lichamelijke stoornissen zijn, verklaren deze de aard en omvang van de klachten of de angst en preoccupatie van de patiënt niet.
Définition: La caractéristique essentielle est l'apparition de symptômes physiques associés à une quête médicale insistante, persistant en dépit de bilans négatifs répétés et de déclarations faites par les médecins selon lesquelles les symptômes n'ont aucune base organique. S'il existe un trouble physique authentique, ce dernier ne permet de rendre compte ni de la nature ou de la gravité des symptômes, ni de la détresse ou des préoccupations du sujet.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Vruchtbaarheid Onderzoeken bij dieren hebben geen vermindering van de vruchtbaarheid aangetoond (zie rubriek 5.3).
Fecondité Des études menées sur les animaux n’ont révélé aucun signe d’altération de la fecondité (voir rubrique 5.3).

Toxiciteitstudies uitgevoerd met loperamide tot 12 maanden bij honden en tot 18 maanden bij ratten hebben geen ander toxisch effect getoond dan enige vermindering in de toename in lichaamsgewicht en voedselconsumptie bij respectievelijke dagelijkse dosissen tot 5 mg/kg/dag {30 keer de maximale dosis voor menselijk gebruik (Maximum Human Use Level, MHUL)} en 40 mg/kg/dag (240 keer de MHUL).
Des études de toxicité menées avec le lopéramide jusqu’à 12 mois chez des chiens et jusqu’à 18 mois chez des rats n’ont pas montré d’effet toxique autre qu’une certaine diminution du gain de poids corporel et de la prise d’aliment, respectivement à des doses journalières allant jusqu’à 5 mg/kg/jour {30 fois la dose maximale pour l’usage humain (Maximum Human Use Level, MHUL)} et 40 mg/kg/jour (240 fois la MHUL).

Toxiciteitstudies uitgevoerd met loperamide tot 12 maanden bij honden en tot 18 maanden bij ratten hebben geen ander toxisch effect getoond dan enige vermindering in de toename in lichaamsgewicht en voedselconsumptie bij respectievelijke dagelijkse dosissen tot 5mg/kg/dag (30 keer de maximale dosis voor menselijk gebruik [Maximum Human Use Level, MHUL]) en 40 mg/kg/dag (240 keer de MHUL).
5.3 Données de sécurité préclinique Des études de toxicité menées avec le lopéramide jusqu’à 12 mois chez des chiens et jusqu’à 18 mois chez des rats n’ont pas montré d’effet toxique autre qu’une certaine diminution du gain de poids corporel et de la prise d’aliments, respectivement à des doses journalières allant jusqu’à 5 mg/kg/jour (30 fois la dose maximale pour l’usage humain [Maximum Human Use Level, MHUL]) et 40 mg/kg/jour (240 fois la MHUL).

De patiënten waarbij de CVS-diagnose gesteld is in het kader van de overeenkomst hebben subjectieve klachten van vermoeidheid en geassocieerde symptomen (concentratiestoornissen, vermindering van fysieke activiteiten) die duidelijk pathologisch zijn in vergelijking tot de normen van een gezonde populatie, terwijl ze geen significante klinisch-biologische afwijkingen hebben en evenmin een psychologisch profiel vertonen dat overeenstemt met de normen van een psychiatrische populatie (depressie, angst, etc).
Les patients diagnostiqués SFC dans le cadre de la convention présentent des plaintes subjectives de fatigue et symptômes associés (troubles de la concentration, réduction des activités physiques, etc) nettement pathologiques par rapport aux normes d’une population en bonne santé, alors qu’ils ne présentent aucune anomalie clinico-biologique significative ni un profil psychologique compatible aux normes d’une population psychiatrique (dépression, anxiété, etc.).

Perifere bloedlymfocyten hebben bovendien geen significante vermindering in aantal of in proliferatieve reacties aan in vitro mitogenische stimulatie aangetoond in vergelijking met cellen van niet-behandelde patiënten.
Par ailleurs, il n’y a pas eu de diminution du taux circulant de lymphocytes, ni de la réponse proliférative à une stimulation mitogénique in vitro par comparaison aux cellules des patients non traités.

De aanvragers hebben het recht om hierop te reageren, in het bijzonder wanneer zij fouten in de berekeningen vaststellen, maar mogen geen nieuwe vermindering van de vergoedingsbasis voorstellen.
Les demandeurs ont un droit de réaction, notamment s'ils constatent des erreurs dans les calculs effectués, mais ils n'ont pas la possibilité de proposer une nouvelle diminution de la base de remboursement.

Interactiestudies hebben aangetoond dat de gelijktijdige inname van fluconazol en voedsel, antacida, of de inname van fluconazol na totale lichaamsbestraling bij beenmergtransplantatiepatiënten geen enkele klinisch significante vermindering van de absorptie van fluconazol teweegbrengt.
Des études d’interaction ont montré que l’absorption simultanée de fluconazole et de nourriture, d’antiacides, ou encore consécutivement à l’irradiation totale du corps chez les transplantés de moelle osseuse, n’entraîne aucune altération cliniquement significative de l’absorption du fluconazole.

Hoewel grootschalige vergelijkende studies hebben aangetoond dat een vermindering van de nierfunctie geen effect heeft op de farmacokinetiek van verapamil bij patiënten met terminale nierinsufficiëntie, blijken meerdere klinische waarnemingen erop te wijzen dat voorzichtigheid en strikt toezicht vereist zijn wanneer verapamil gebruikt wordt bij patiënten met een verminderde nierfunctie.
Bien que des études comparatives robustes aient montré que l’altération de la fonction rénale n’exerce aucun effet sur la pharmacocinétique du vérapamil chez des patients présentant une insuffisance rénale terminale, plusieurs observations cliniques semblent indiquer que la prudence et une surveillance étroite s’imposent lorsque le vérapamil est utilisé chez les patients présentant une altération de la fonction rénale.