Vertaling van "hartfalen die behandeld " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

hartfalen
insuffisance cardiaque

hypertensieve hartziekte zonder congestief hartfalen
cardiopathie hypertensive maligne sans insuffisance cardiaque congestive

reumatische | carditis | reumatische | hartfalen
Cardite | Insuffisance cardiaque | rhumatismale

hypertensief hartfalen
insuffisance cardiaque hypertensive

rechtszijdig hartfalen
insuffisance cardiaque droite

systolisch hartfalen
insuffisance cardiaque systolique

congestief hartfalen
insuffisance cardiaque congestive

diastolisch hartfalen
insuffisance cardiaque diastolique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- Uit een analyse gepubliceerd in de British Medical Journal [327, 147-149 (2003)] blijkt dat de meeste gevallen van hyperkaliëmie bij patiënten met ernstig hartfalen, die behandeld worden met o.a. spironolacton en een ACEinhibitor of een sartaan, optreden in aanwezigheid van één of meerdere risicofactoren: dosis spironolacton hoger dan 50 mg p.d., verminderde nierfunctie, bestaan van type 2-diabetes.
- Il ressort d’une analyse publiée dans le British Medical Journal [327, 147- 149 (2003] que la plupart des cas d’hyperkaliémie observés chez des patients atteints d’une insuffisance cardiaque grave, traités entre autres par la spironolactone et un IECA ou un sartan, surviennent en présence d’un ou plusieurs facteur(s) de risque: doses de spironolactone supérieures à 50 mg p.j., diminution de la fonction rénale, diabète de type 2.

Hypotensie Hypotensie kan optreden bij patiënten met hartfalen die behandeld worden met Atacand.
Hypotension artérielle Pendant un traitement par Atacand, une hypotension peut survenir chez les patients insuffisants cardiaques.

Hyperkaliëmie kan optreden bij patiënten met hartfalen die behandeld worden met Atacand.
Une hyperkaliémie peut survenir chez les patients insuffisants cardiaques traités par Atacand.

Bij patiënten met hartfalen die behandeld worden met Candesartan EG, kan hyperkaliëmie voorkomen.
Une hyperkaliémie peut se produire chez les patients atteints d’insuffisance cardiaque traités par Candesartan EG.

Na een gemiddelde follow-up van 5,5 jaar toonden de resultaten geen toename van de incidentie van het primair eindpunt (hospitalisatie om cardiovasculaire redenen of cardiovasculaire mortaliteit) [relatief risico 0,99; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,85 tot 1,16] of van myocardinfarct (een secundair eindpunt) [relatief risico 1,14; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,80 tot 1,63] bij de patiënten behandeld met rosiglitazon, vergeleken met de patiënten behandeld met metformine + een hypoglykemiërend sulfamide. De resultaten bevestigen daarentegen het verhoogde risico van hartfalen [relatief risico 2,10; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,35 tot 3,27] en van bepaalde fracturen [relatief risico 1,57; 95%-betrouwbaarheidsinterval 1,26 tot 1,97] met rosiglitazon.
Les résultats après un suivi médian de 5,5 ans ne montrent pas d’augmentation de l’incidence du critère d’évaluation primaire (hospitalisation pour des raisons cardio-vasculaires ou mortalité cardio-vasculaire) [risque relatif 0,99; intervalle de confiance à 95% 0,85 à 1,16] ou de l’infarctus du myocarde (un critère d’évaluation secondaire) [risque relatif 1,14; intervalle de confiance à 95% 0,80 à 1,63] chez les patients sous rosiglitazone par rapport aux patients traités par la metformine + un sulfamidé hypoglycémiant, mais ils confirment le risque accru d’insuffisance cardiaque [risque relatif 2,10; intervalle de confiance à 95% 1,35 à 3,27] et de certaines fractures [risque relatif 1,57; intervalle de confiance à 95% 1,26 à 1,97] avec la rosiglitazone.

In de CHARMstudie waren ook patiënten ingesloten met diastolisch hartfalen: met candesartan was er een geringe daling van de nood voor hospitalisatie (maar niet van de mortaliteit) ten opzichte van placebo, en dit opnieuw zowel bij de patiënten die reeds behandeld werden met een ACE-inhibitor, als bij deze die niet behandeld werden met een ACE-inhibitor.
L’étude CHARM a également inclus des patients atteints d’une insuffisance cardiaque diastolique: une légère diminution du taux d’hospitalisations (mais pas de la mortalité) a été observée avec le candésartan par rapport au placebo, et ce aussi bien chez les patients traités par un IECA que chez ceux ne prenant pas d’IECA.

Het lijkt er dus op dat bij patiënten met chronisch hartfalen die reeds zo goed mogelijk worden behandeld, toevoegen van een statine geen voordelen biedt.
Il semblerait donc que l’ajout d’une statine n’offre aucun avantage chez des patients atteints d’insuffisance cardiaque chronique, déjà traités de manière optimale.

De HOPE-studie, een gerandomiseerde dubbelblinde studie bij patiënten met hoog cardiovasculair risico en zonder klinisch hartfalen, toonde dat 26 patiënten gedurende ongeveer 5 jaar moesten worden behandeld met ramipril in plaats van met placebo om bij één bijkomende patiënt een myocardinfarct of een cerebrovasculair accident, of een overlijden door een cardiovasculaire oorzaak te voorkómen.
L’étude HOPE, une étude randomisée en double aveugle, réalisée chez des patients avec un risque cardio-vasculaire élevé et sans insuffisance cardiaque clinique, a montré que 26 patients devaient être traités pendant environ 5 ans par le ramipril plutôt que par un placebo pour prévenir un infarctus du myocarde ou un accident vasculaire cérébral, ou un décès cardio-vasculaire chez un seul patient supplémentaire.

Tenzij contra-indicatie dienen alle patiënten met systolisch hartfalen behandeld te worden met een ACE-inhibitor.
Sauf contre-indication, tous les patients atteints d’une insuffisance cardiaque systolique doivent être traités par un IECA.

De uitlokkende factoren zijn een gevorderde leeftijd, de intensiteit van antistolling, bepaalde geassocieerde aandoeningen (b.v. nierinsufficiëntie, antecedenten van digestieve bloedingen, ernstig hartfalen, recent myocardinfarct, voorkamerfibrillatie, niet-behandelde hypertensie, antecedenten van cerebrovasculair accident) en gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die kunnen interfereren met de hemostase (b.v. acetylsalicylzuur, NSAID’s) of met het metabolisme van orale anticoagulantia (zie Gecommentarieerd Geneesmiddelenrepertorium 2003, blz. 50).
Les facteurs favorisants sont l’âge avancé, l’intensité de l’anticoagulation, certaines pathologies associées (par ex. insuffisance rénale, antécédents d’hémorragie digestive, insuffisance cardiaque sévère, infarctus du myocarde récent, fibrillation auriculaire, hypertension artérielle non traitée, antécédents d’accident vasculaire cérébral) et la prise concomitante d’autres médicaments pouvant interférer avec l’hémostase (par ex. acide acétylsalicylique, AINS) ou le métabolisme des anticoagulants oraux (voir Répertoire Commenté des Médicaments 2003, p. 50).