Vertaling van "halfwaardetijd des te langer " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

decoratieve contactlens voor langere draagtijd
lentille de contact cosmétique à port prolongé

artritis bij kinderen, beginnend vóór leeftijd van 16 jaar en langer dan 3 maanden durend
arthrites chez l'enfant, commençant avant 16 ans et durant plus de 3 mois

plaatsing in een pleeggezin of een kliniek of andere instelling, met als gevolg psychosociale spanning, of gedwongen deelname aan een activiteit ver van huis voor langere tijd.
Définition: Séjour dans une famille adoptive, dans un hôpital ou autres institutions, ayant entraîné un stress psychosocial, ou activité tenant l'enfant éloigné contre son gré de son foyer pendant une période prolongée.

pleegzorg voor groepen waarbij de ouderlijke verantwoordelijkheden grotendeels zijn overgenomen door een of andere instelling (zoals een weeshuis of kindertehuis) of door therapeutische zorg gedurende een langere periode waarin het kind verblijft in een kliniek, herstellingsoord of dergelijke, zonder dat tenminste één van de ouders bij het kind leeft.
Définition: Prise en charge éducative de groupe dans laquelle les responsabilités parentales sont essentiellement assumées par un établissement quelconque (pensionnat pour enfants, orphelinat, home d'enfants) ou séjour prolongé de l'enfant dans un hôpital, une maison de convalescence ou l'équivalent, sans la présence à ses côtés d'au moins l'un de ses parents.

Omschrijving: Voldoet aan de algemene criteria voor een ticstoornis, waarin motorische of vocale tics voorkomen (maar niet beide), die enkelvoudig of multipel kunnen zijn (meestal multipel) en die langer dan een jaar duren.
Définition: Trouble répondant aux critères d'un tic, caractérisé par la présence soit de tics moteurs soit de tics vocaux, mais pas des deux à la fois. Il peut s'agir d'un tic isolé ou, plus fréquemment, de tics multiples, persistant pendant plus d'un an.

Omschrijving: Voldoet aan de algemene criteria voor een ticstoornis, maar de tics blijven niet langer dan 12 maanden aanwezig. De tics bestaan doorgaans uit knipperen met de ogen, grimassen maken of schokken met het hoofd.
Définition: Tic répondant aux critères généraux d'un tic, mais ne persistant pas plus de douze mois. Il s'agit habituellement d'un clignement des yeux, de mimiques faciales, ou de mouvements brusques de la tête.

antimicrobiële zachte corrigerende contactlens voor langere draagtijd
lentille correctrice souple antimicrobienne à port prolongé

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

negatief ouderlijk gedrag specifiek gericht op het kind als individu, gedurende langere tijd aanhoudend en van invloed op verschillende aspecten van het gedrag van het kind (b.v. het als vanzelfsprekend beschuldigen van het kind van elk probleem in het gezin of het toekennen van negatieve eigenschappen aan het kind).
Définition: Comportement parental négatif axé spécifiquement sur l'enfant en tant qu'individu, persistant dans le temps et se répercutant sur plusieurs comportements de l'enfant (par exemple, parents qui accusent systématiquement l'enfant de tous les problèmes du ménage ou lui attribuent des caractéristiques négatives).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Daar de halfwaardetijd des te langer is naarmate de creatinineklaring lager is, dient de dosering dienovereenkomstig te worden aangepast.
La demi-vie étant d'autant plus longue que la clairance de la créatinine est plus basse, il convient d'adapter la posologie en conséquence.

Ouderen, lever- en nierinsufficiëntie In een studie met één enkele dosis waren de plasmaconcentraties van de actieve antipsychotische fractie gemiddeld 43% hoger bij ouderen; de halfwaardetijd was 38% langer en de klaring van de actieve antipsychotische fractie was 30% lager.
Patients âgés, insuffisance hépatique et rénale Une étude en administration unique a révélé une augmentation moyenne de 43 % des concentrations plasmatiques de la fraction antipsychotique active, une augmentation de 38 % de la demi-vie et une réduction de 30 % de la clairance de la fraction antipsychotique active chez les patients âgés.

Aangezien de berekende waarden voornamelijk afhankelijk zijn van de duur van de studie, de gebruikte dosis en de gevoeligheid van de analysemethode, is de werkelijke eliminatie-halfwaardetijd waarschijnlijk substantieel langer, overeenkomend met andere bisfosfonaten.
Les valeurs calculées dépendant largement de la durée de l’étude, de la dose administrée et de la sensibilité de la méthode de dosage, la demi-vie terminale réelle est vraisemblablement beaucoup plus longue, comme pour les autres bisphosphonates.

De lange werkingsduur is waarschijnlijk toe te schrijven aan de zeer langzame dissociatie van de M 3 receptoren. De dissociatie-halfwaardetijd is significant langer dan die van ipratropium.
La longue durée d'action est probablement due à la dissociation très lente des récepteurs M 3 , la demi-vie de dissociation étant significativement plus longue que celle observée avec l’ipratropium.

Voor patiënten met ernstige levercirrose waren de C max en AUC van bupropion aanzienlijk gestegen (gemiddeld verschil respectievelijk ongeveer 70% en verdrievoudiging) en variabeler dan de waarden bij gezonde vrijwilligers; de gemiddelde halfwaardetijd was eveneens langer (ongeveer 40%).
Chez les patients ayant une insuffisance hépatique sévère, la C max et l’AUC du bupropion sont fortement augmentées (C max augmentée en moyenne de 70% environ et l’AUC multipliée par 3) et une plus grande variabilité est observée comparativement aux volontaires sains. La demi-vie moyenne est également augmentée (d’environ 40%).

Aangezien de berekende waarden voornamelijk afhankelijk zijn van de duur van de studie, de gebruikte dosis en de gevoeligheid van de analysemethode, is de werkelijke terminale halfwaardetijd waarschijnlijk substantieel langer, net zoals bij andere bisfosfonaten.
Les valeurs calculées dépendant largement de la durée de l’étude, de la dose administrée et de la sensibilité de la méthode de dosage, la demi-vie terminale réelle est vraisemblablement beaucoup plus longue, comme pour les autres bisphosphonates.

Aangezien de berekende waarden grotendeels afhangen van de duur van de studie, de gebruikte dosering en de gevoeligheid van de test, zal de werkelijke terminale halfwaardetijd waarschijnlijk veel langer zijn, net als bij andere bisfosfonaten.
Etant donné que les valeurs calculées sont largement fonction de la durée de l’étude, de la posologie utilisée et de la sensibilité de la méthode de dosage, la demi-vie terminale réelle est probablement nettement plus longue, comme c’est le cas pour les autres bisphosphonates.

Gezien de zeer lange halfwaardetijd van fenprocoumon, duurt het veel langer alvorens de “steady-state” plasmaconcentraties worden bereikt.
Vu la durée de demi-vie très longue de la phenprocoumone, il faut attendre beaucoup plus longtemps avant d’atteindre un état d’équilibre plasmatique.

Gezien de zeer lange halfwaardetijd van fenprocoumon, duurt het veel langer alvorens de " steady-state" plasmaconcentraties worden bereikt.
Vu la durée de demi-vie très longue de la phenprocoumone, il faut attendre beaucoup plus longtemps avant d’atteindre un état d’équilibre plasmatique.

De in België beschikbare orale anticoagulantia zijn acenocoumarol (SINTROM, met een halfwaardetijd van 8 uur), warfarine (MAREVAN, met een halfwaardetijd van 20 tot 60 uur), en fenprocoumon (MARCOUMAR, met een halfwaardetijd van 140 tot 160 uur).
Les anticoagulants oraux disponibles en Belgique sont l’acénocoumarol (SINTROM, avec une durée de demi-vie de 8 h), la warfarine (MAREVAN, avec une durée de demi-vie de 20 à 60 h) et la phenprocoumone (MARCOUMAR, avec une durée de demi-vie de 140-160 h).