Vertaling van "groep a blijft " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dissociatieve convulsies kunnen epileptische aanvallen nauwkeurig imiteren in termen van bewegingen, maar tongbeet, kneuzing door vallen en incontinentie voor urine komen zelden voor; en het bewustzijn blijft behouden of wordt vervangen door een toestand van stupor of trance.
Définition: Les convulsions dissociatives peuvent ressembler très étroitement aux mouvements que l'on observe au cours d'une crise épileptique; toutefois, la morsure de la langue, les blessures dues à une chute ou la perte des urines sont rares; par ailleurs, le trouble peut s'accompagner d'un état de stupeur ou de transe mais il ne s'accompagne pas d'une perte de la conscience.

Omschrijving: Gedragsstoornis met dissociaal of agressief gedrag (en niet louter opstandig, uitdagend, storend gedrag), waarin het afwijkende gedrag volledig of vrijwel volledig, binnenshuis blijft en beperkt tot leden van het gezin of de huishouding. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria van F91 is voldaan; zelfs ernstig verstoorde ouder-kind relaties zijn op zichzelf niet voldoende voor de diagnose.
Définition: Trouble des conduites caractérisé par la présence d'un comportement dyssocial ou agressif (non limité à un comportement oppositionnel, provocateur ou perturbateur), se manifestant exclusivement, ou presque exclusivement, à la maison et dans les relations avec les membres de la famille nucléaire ou les personnes habitant sous le même toit. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre, par ailleurs, aux critères généraux cités sous F91.-; la présence d'une perturbation, même sévère, des relations parents-enfants n'est pas, en elle-même, suffisante pour ce diagnostic.

Omschrijving: Een toestand, tot dusver alleen bij meisjes aangetroffen, waarin een ogenschijnlijk normale vroege ontwikkeling wordt gevolgd door gedeeltelijk of volledig verlies van spraak en vaardigheid in voortbeweging en gebruik van handen, begeleid door afname van de schedelgroei, die doorgaans aan het licht treedt op de leeftijd van 7 tot 24 maanden. Verlies van doelgerichte handbewegingen, handenwringende stereotypieën en hyperventilatie zijn kenmerkend. Sociale ontwikkeling en ontwikkeling van het spelen komen tot stilstand, maar de sociale belangstelling blijft meestal intact. Rompataxie en -apraxie beginnen zich te ontwikkelen op een leeftijd van vier jaar en choreoathetoïde bewegingen volgen dikwijls. Ernstige zwakzinnigheid is bijna onveranderlijk de uitkomst.
Définition: Trouble décrit jusqu'ici uniquement chez les filles, caractérisé par un développement initial apparemment normal, suivi d'une perte partielle ou complète du langage, de la marche, et de l'usage des mains, associé à un ralentissement du développement crânien et survenant habituellement entre 7 et 24 mois. La perte des mouvements volontaires des mains, les mouvements stéréotypés de torsion des mains et une hyperventilation, sont caractéristiques de ce trouble. Le développement social et le développement du jeu sont arrêtés, alors que l'intérêt social reste habituellement conservé. Une ataxie du tronc et une apraxie se manifestent à partir de l'âge de quatre ans, suivies souvent par des mouvements choréoathétosiques. Le trouble entraîne presque toujours un retard mental sévère.

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

infectie door Shigella groep B
infection à Shigella groupe B

Coryneform groep 4
Coryneform groupe 4

infectie door Shigella groep A
infection à Shigella groupe A

Coryneform groep E
Coryneform groupe E

infectie door Shigella groep C
infection à Shigella groupe C

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Zij is vastgesteld met gebruik van een bij Grondwet, of bij een wet Âin formele zinÊ, toegekende bevoegdheid tot het uitvaardigen van voorschriften. Daarnaast is ze van toepassing op een bij haar vaststelling niet individueel aan te wijzen groep personen, blijft in haar werking niet beperkt tot (enkele) individualiseerbare objecten en zij heeft betrekking op een onbepaald aantal gedragingen.
Elle a été arrêtée sur la base d'une compétence d'élaborer des règles, attribuée en vertu de la Constitution ou d'une loi ÿ au sens formel Ÿ. En outre, elle sÊapplique à un groupe de personnes non individualisées à désigner, reste dans son application non limitée à des (quelques) objets individualisables et concerne un nombre indéterminé de comportements.

De permanente groep vaccinatie blijft alle informatie of nieuwe wetenschappelijke gegevens omtrent deze problematiek met de nodige aandacht volgen.
Le groupe permanent vaccination reste attentif à toute information ou données scientifiques nouvelles à ce propos.

De Streptococcus pyogenes (ß-hemolytische streptokokken van groep A) blijft weliswaar gevoelig voor penicilline, maar de macrolideresistentie is duidelijk toegenomen: in 1994 werd ze geschat op 5,8%, in 1997 haalde ze 9% (4) en in 1999 werden in bepaalde streken in België waarden van meer dan 20% gemeten (5).
Si le Streptococcus pyogenes (streptocoques ß-hémolytiques du groupe A) reste bien sensible à la pénicilline, par contre la résistance aux macrolides s'est nettement majorée: estimée à 5,8% en 1994, elle atteint 9% en 1997 (4) et des taux de plus de 20% dans certaines régions belges en 1999 (5).

Het aantal DDD van antidepressiva, terugbetaald door het RIZIV, blijft groeien, in het bijzonder voor de selectieve serotonine-heropnameremmers maar vooral voor de nieuwe geneesmiddelen die men terugvindt in de tweede groep van de classificatie volgens het BCFI (“Overige antidepressiva” in de tabel, soms ook atypische antidepressiva genoemd).
Le nombre de DDD d’antidépresseurs remboursés par l’INAMI continue à croître, particulièrement pour les inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine mais surtout pour les nouveaux médicaments repris dans le deuxième groupe de la classification du CBIP (« Autres antidépresseurs » dans le tableau, dits parfois atypiques).

Het percentage varieert van minder dan 2% voor niet verwikkelde urineweginfecties en de luchtweginfecties tot 18,2% voor de dermatologische aandoeningen. De groep “andere aandoeningen” blijft buiten beschouwing.
Ce pourcentage varie entre moins de 2 % pour les infections respiratoires et les infections urinaires non compliquées et 18.2 % pour la dermatologie (le diagnostic « Autres » non inclus).

Het aantal DDD van antidepressiva, terugbetaald door het RIZIV, blijft groeien, in het bijzonder voor de selectieve serotonine-heropnameremmers maar vooral voor de nieuwe geneesmiddelen die men terugvindt in de tweede groep van de classificatie volgens het BCFI (soms ook atypische antidepressiva genoemd).
Le nombre de DDD d’antidépresseurs remboursés par l’INAMI continue à croître, particulièrement pour les inhibiteurs sélectifs de la recapture de la sérotonine mais surtout pour les nouveaux médicaments repris dans le deuxième groupe de la classification du CBIP (dits parfois atypiques).

Voor de diagnose “pneumonie” is in 37% der gevallen een technisch onderzoek uitgevoerd. De groep “andere aandoeningen” blijft buiten beschouwing.
Ce pourcentage est de 37% pour la pneumonie.

De verwachting is dat het percentage 80-plussers de komende decennia blijft stijgen tot 5,21% in 2030 en 7,65 % in 2050 [Bevolkingsvooruitzichten, 2010]. Het spreekt voor zich dat de doelgroep van de ouderen een belangrijke groep wordt binnen de bevolking.
On prévoit que le pourcentage de gens ayant 80 ans ou plus continuera à augmenter pendant les décennies à venir jusqu’à 5,21% en 2030 et 7,62%

Zonder ze allemaal te willen opsommen, worden hier enkele voorbeelden gegeven: de groep van epidemiologische onderzoeken van E. von Mutius, zeer actief bij de studie van omgevingsoorzaken van astma, erkent de rol van passief roken, maar ze blijft zeer gehecht aan de hygiënehypothese en ze ondersteunt de beschermende rol van de verblijven in kinderkribben, vroegtijdige aanvallen van rhinitis (runny nose), alsook van infecties als herpes en mazelen na initiële studies over de beschermende rol van een boerderijomgeving (von Mutius E. ,2002).
Sans les rechercher toutes, voici quelques exemples : le groupe de recherches épidémiologiques de E. von Mutius, très actif sur l’étude des causes environnementales de l’asthme reconnaît le rôle du tabagisme passif mais reste très attaché à l’hypothèse « hygiéniste » et soutient le rôle protecteur des séjours en crèches, des épisodes précoces de rhinite (runny nose) ainsi que d’infections comme l’herpès et la rougeole après des études initiales sur le rôle protecteur d’un environnement fermier (von Mutius, 2002).

3.3.2 NAT-testing versus serologie bij bloeddonatie Klassieke serologische tests laten toe om de meerderheid van de HIV, HCV of HBV besmette potentiële donoren te herkennen en te excluderen. Er blijft echter een groep van recent geïnfecteerde donoren die niet te detecteren zijn met de klassieke serologische tests (vensterperiode vóór seroconversie), maar ook chronisch met HBV geïnfecteerde donoren waarbij het antigeen (Ag) niet meer te detecteren is.
3.3.2 Test NAT versus sérologie lors du don de sang Les tests sérologiques classiques permettent de reconnaître et d’exclure la majorité des donneurs potentiels contaminés par le HIV, HCV ou HBV. Il reste toutefois un groupe de donneurs infectés récemment et donc non détectables au moyen des tests sérologiques classiques (fenêtre sérologique avant séroconversion) mais aussi des donneurs infectés de manière chronique par HBV chez lesquels l’antigène (Ag) n’est plus détectable.