Vertaling van "gevolgd door twee orale doses " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock
Définition: Trouble transitoire, survenant chez un individu ne présentant aucun autre trouble mental manifeste, à la suite d'un facteur de stress physique et psychique exceptionnel et disparaissant habituellement en quelques heures ou en quelques jours. La survenue et la gravité d'une réaction aiguë à un facteur de stress sont influencées par des facteurs de vulnérabilité individuels et par la capacité du sujet à faire face à un traumatisme. La symptomatologie est typiquement mixte et variable et comporte initialement un état d'hébétude caractérisé par un certain rétrécissement du champ de la conscience et de l'attention, une impossibilité à intégrer des stimuli et une désorientation. Cet état peut être suivi d'un retrait croissant vis-à-vis de l'environnement (pouvant aller jusqu'à une stupeur dissociative - voir F44.2), ou d'une agitation avec hyper-activité (réaction de fuite ou fugue). Le trouble s'accompagne fréquemment des symptômes neuro-végétatifs d'une anxiété panique (tachycardie, transpiration, bouffées de chaleur). Les symptômes se manifestent habituellement dans les minutes suivant la survenue du stimulus ou de l'événement stressant et disparaissent en l'espace de deux à trois jours (souvent en quelques heures). Il peut y avoir une amnésie partielle ou complète (F44.0) de l'épisode. Quand les symptômes persistent, il convient d'envisager un changement de diagnostic. | Choc psychique Etat de crise Fatigue de combat Réaction aiguë (au) (de):crise | stress

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Volledige controle van emesis werd verkregen bij 56 % van de patiënten. In een andere open-label, niet-vergelijkende studie in één enkele groep (S3A239) werd de doeltreffendheid onderzocht van één intraveneuze dosis van 0,15 mg/kg ondansetron gevolgd door twee orale doses ondansetron van 4 mg voor kinderen < 12 jaar en 8 mg voor kinderen ≥ 12 jaar (totaal aantal kinderen n= 28).
Une autre étude ouverte, non-comparative à un seul bras (S3A239) a étudié l'efficacité d'une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d'ondansétron suivie par deux doses orales d'ondansétron de 4 mg pour les enfants âgés de < 12 ans et de 8 mg pour les enfants âgés ≥ 12 ans (nombre total d'enfants n= 28).

In een andere open-label, niet-vergelijkende studie in één enkele groep (S3A239) werd de doeltreffendheid onderzocht van één intraveneuze dosis van 0,15 mg/kg ondansetron gevolgd door twee orale doses ondansetron van 4 mg voor kinderen < 12 jaar en 8 mg voor kinderen ≥ 12 jaar (totaal aantal kinderen n= 28).
Une autre étude ouverte, non comparative et à bras unique (S3A239) a évalué l’efficacité d’une dose intraveineuse de 0,15 mg/kg d’ondansétron, suivie par deux doses orales de 4 mg d’ondansétron pour des enfants < 12 ans et de 8 mg pour des enfants ≥ 12 ans (nombre total d’enfants n= 28).

Een dosis van 8 mg door langzame intraveneuze injectie of een korte intraveneuze infusie van 15 minuten onmiddellijk voor de chemotherapie, gevolgd door twee intraveneuze doses van 8 mg twee tot vier uur van elkaar, of door een constante infusie van 1 mg/uur gedurende max. 24 uur.
Une dose de 8 mg par injection intraveineuse lente ou comme perfusion intraveineuse rapide sur 15 minutes immédiatement avant la chimiothérapie, suivie par deux autres doses intraveineuses de 8 mg à deux à quatre heures d’intervalle ou par une perfusion constante de 1 mg/heure pendant maximum 24 heures.

Misselijkheid en braken veroorzaakt door chemotherapie: Indien de doses berekend worden in mg/kg en bij toediening van 3 doses met een interval van 4 uur, zal de totale dagelijkse dosis hoger uitvallen dan wanneer men één enkele dosis van 5 mg/m² toedient, gevolgd door een orale dosering.
Nausées et vomissements induits par chimiothérapie : En cas de calcul de doses exprimées en mg/kg et d’administration de trois doses à intervalles de 4 heures, la dose quotidienne totale sera plus importante que si l’on administre une dose unique de 5 mg/m² suivie par une dose orale.

Door chemotherapie veroorzaakte nausea en braken (CVNB): Bij het berekenen van de dosering in mg/kg en toediening van drie doses met een interval van 4 uur zal de totale dagdosis hoger zijn dan bij toediening van één enkele dosis van 5 mg/m² gevolgd door een orale dosis.
Nausées et vomissements induits par la chimiothérapie (NVIC) : Si l’on calcule la dose en se basant sur la formule mg/kg et que l’on administre trois doses à 4 heures d’intervalle, la dose quotidienne totale sera plus élevée qu’en cas d’administration d’une dose unique de 5 mg/m 2 suivie d’une dose orale.

Door chemotherapie veroorzaakte nausea en braken: Bij berekening van de dosering in mg/kg en toediening van drie doses om de 4 uur zal de totale dagdosis hoger zijn dan bij toediening van één enkele dosis van 5 mg/m² gevolgd door een orale dosis.
Nausées et vomissements induits par la chimiothérapie : Si on calcule la dose en mg/kg et si on l'administre trois fois à 4 heures d'intervalle, la dose quotidienne totale est plus élevée qu’en cas d'injection d’une dose unique de 5 mg/m 2 suivie d’une administration orale.

Volwassenen De gebruikelijke dosering is 16 mg ondansetron één uur voor uw operatie of 8 mg ondansetron één uur voor de operatie gevolgd door twee doses van 8 mg met een interval van acht uur.
Adultes La dose habituelle est de 16 mg d’ondansétron une heure avant votre opération ou de 8 mg d’ondansétron une heure avant l’opération, suivis de deux doses de 8 mg à intervalles de huit heures.

De installatievergadering vond plaats op 23 september 2011, gevolgd door twee bestuursvergaderingen (d.d. 17.10.2011 en 02.12.2011).
La réunion d’installation, organisée le 23 septembre 2011, a été suivie de deux réunions du conseil d’administration (les 17.10.2011 et 02.12.2011).

De patiënten kregen busulfan toegediend in doses van 0,8 mg/kg, elke 6 uur een intraveneuze infusie, tot een totaal van 16 doses, gevolgd door cyclofosfamide, 60 mg/kg, eenmaal per dag gedurende twee dagen (BuCy2-behandeling).
Les patients ont reçu des doses de 0,8 mg/kg de busulfan toutes les 6 heures, soit un total de 16 administrations suivies par 60 mg/kg de cyclophosphamide une fois par jour pendant 2 jours (BuCy2).

Patiënten werden at random ingedeeld in een 1:1:1 verhouding voor temsirolimus intraveneus 175 mg (3 achtereenvolgende wekelijkse doses) gevolgd door 75 mg per week (n=54), temsirolimus intraveneus 175 mg (3 achtereenvolgende wekelijkse doses) gevolgd door 25 mg per week (n=54) of de door de onderzoeker te kiezen behandeling met één enkel geneesmiddel (zoals gespecificeerd in het protocol; n=54).
Les sujets ont été randomisés dans la proportion 1/1/1 pour recevoir 175 mg de temsirolimus en intraveineux (3 doses hebdomadaires successives) suivi par 75 mg une fois par semaine (n = 54), 175 mg de temsirolimus en intraveineux (3 doses hebdomadaires successives) suivi par 25 mg une fois par semaine (n = 54), ou la monothérapie au choix de l’investigateur (telle que spécifiée dans le protocole ; n = 54).