Traduction de «gevolg hebben evenals » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het toedienen van tetracyclines, een groep van antibiotica waartoe minocycline behoort, tijdens de periode van tandontwikkeling (tweede helft van de zwangerschap) kan een onomkeerbare tandverkleuring tot gevolg hebben evenals een onvoldoende ontwikkeling van het tandglazuur (zie bijwerkingen).
L’administration de tétracyclines, groupe d’antibiotiques auquel appartient le minocycline, pendant la période de développement dentaire (deuxième moitié de la grossesse) peut provoquer une coloration dentaire irréversible et aussi un développement insuffisant de l’émail dentaire (voir effets indésirables).

Het toedienen van tetracyclines, een groep van antibiotica waartoe minocycline behoort, tijdens de periode van tandontwikkeling (tweede helft van de zwangerschap) kan een onomkeerbare tandverkleuring tot gevolg hebben evenals een onvoldoende ontwikkeling van het tandglazuur (zie ongewenste effecten).
L’administration de tétracyclines, groupe d’antibiotiques auquel appartient le minocycline, pendant la période de développement dentaire (deuxième moité de la grossesse) peut provoquer une coloration dentaire irréversible et aussi un développement insuffisant de l’émail dentaire (voir effets indésirables).

Omdat het metabolisme van fluoxetine (evenals dat van tricyclische antidepressiva en andere selectieve serotonine-antidepressiva) afhankelijk is van CYP2D6, kan een gelijktijdige behandeling met geneesmiddelen die ook door dit enzymsysteem worden gemetaboliseerd, interacties tussen deze geneesmiddelen als gevolg hebben.
CYP2D6 iso-enzyme: Etant donné que le métabolisme de la fluoxétine (tout comme celui des antidépresseurs tricycliques et d’autres antidépresseurs-sérotonine sélectifs) dépend du CYP2D6, un traitement simultané avec des médicaments qui sont également métabolisés par ce système enzymatique peut entraîner des interactions entre ces médicaments.

CYP2D6 iso-enzym Omdat het metabolisme van fluoxetine (evenals tricyclische antidepressiva en andere selectieve serotonine-antidepressiva) verband houdt met het hepatisch cytochroom CYP2D6 iso-enzymsysteem, kan gelijktijdige behandeling met geneesmiddelen die ook door dit enzymsysteem worden gemetaboliseerd interacties tussen de geneesmiddelen als gevolg hebben.
Iso-enzyme CYP2D6 Etant donné que le métabolisme de la fluoxétine (ainsi que celui des antidépresseurs tricycliques et d’autres antidépresseurs sélectifs de la sérotonine) est lié à l’isoenzyme CYP2D6 du cytochrome hépatique, le traitement concomitant par des médicaments également métabolisés par ce système enzymatique peut induire des interactions médicamenteuses.

Gelijktijdige toediening van clarithromycine met één van de volgende geneesmiddelen is gecontraindiceerd: astemizol, cisapride, pimozide, terfenadine omdat dit een verlenging van het QT-interval tot gevolg kan hebben evenals hartritmestoornissen, waaronder ventriculaire tachycardie, ventrikelfibrilleren en torsades de pointes (zie rubriek 4.5).
L’administration simultanée de clarithromycine et d'un des médicaments suivants est contreindiquée: astémizole, cisapride, pimozide et terfénadine. Cela peut provoquer un allongement de l’espace QT et des arythmies cardiaques, y compris la tachycardie ventriculaire, la fibrillation ventriculaire et les torsades de pointe (voir rubrique 4.5).

CYP2D6 iso-enzym: Omdat het metabolisme van fluoxetine (evenals tricyclische antidepressiva en andere selectieve serotonine-antidepressiva) verband houdt met het hepatisch cytochroom CYP2D6 iso-enzymsysteem, kan gelijktijdige behandeling met geneesmiddelen die ook door dit enzymsysteem worden gemetaboliseerd interacties tussen de middelen als gevolg hebben.
Isoenzyme CYP2D6: le métabolisme de la fluoxétine (comme celui des antidépresseurs tricycliques et autres antidépresseurs sélectifs de la sérotonine) dépend de l’isoenzyme CYP2D6 du cytochrome hépatique; un traitement concomitant avec des médicaments dépendant de ce même système enzymatique est donc susceptible d’entraîner des interactions médicamenteuses.

Cefotaxime TEVA dient met voorzichtigheid gegeven te worden aan patiënten die om het even welk type overgevoeligheidsreactie gehad hebben ten gevolge van een penicilline of een ß-lactamantibioticum.
Il faut être prudent lorsqu'on administre Cefotaxime TEVA aux patients ayant déjà développé une quelconque réaction d’hypersensibilité, suite à l’administration d’une pénicilline ou d’un antibiotique ß- lactame.

Gebruikers van ‘klassieke’ neuroleptica en van ‘atypische’ neuroleptica hebben een even grote kans op overlijden als gevolg van het neurolepticumgebruik. Dit blijkt uit een cohorte-studie bij personen van 65 of ouder 15 .
Il ressort d’une étude de cohorte 15 portant sur des patients âgés de 65 ans ou plus que les consommateurs de neuroleptiques dits ‘classiques’ et ‘atypiques’ ont autant de risque de décéder, qu’ils utilisent l’un ou l’autre.