Traduction de «gevallen meer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

foetus of zuigeling met zwangerschapsduur van 42 voltooide-weken of meer (294 dagen of meer), niet-'heavy- or large-for-dates' | postmaturiteit NNO
Postmaturité SAI

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

Omschrijving: Deze categorie is bedoeld voor persoonlijkheidsstoornissen die dikwijls problemen veroorzaken, maar niet het specifieke symptomenpatroon laten zien dat de stoornissen kenmerkt die zijn beschreven onder F60.-. Dientengevolge zijn ze vaak lastiger te diagnosticeren dan de stoornissen uit F60.-. | Voorbeelden zijn onder meer | gemengde persoonlijkheidsstoornissen met kenmerken van verscheidene van de stoornissen uit F60.-, maar zonder een op de voorgrond staand symptomencomplex dat een specifiekere diagnose toelaat | Voorbeelden zijn onder meer | storende persoonlijkheidsveranderingen, niet geclassificeerd onder F60.- of F62.- en beschouwd als secundair aan een hoofddiagnose van een tevens bestaande affectieve of angststoornis.
Définition: Cette catégorie concerne des troubles de la personnalité, souvent gênants, mais ne présentant pas les caractéristiques symptomatiques spécifiques de l'un quelconque des troubles décrits en F60.-. De ce fait, le diagnostic de ces troubles soulève souvent des difficultés. Exemples: modifications gênantes de la personnalité, non classables en F60.- ou F62.-, et considérées comme accessoires comparativement à un diagnostic principal de trouble affectif ou anxieux concomitant | troubles mixtes de la personnalité avec présence de caractéristiques appartenant à plusieurs des troubles décrits en F60.-, mais sans prédominance d'un groupe déterminé de symptômes permettant de faire un diagnostic plus spécifique

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

gevallen naar uitgestoken hand
tombé sur la main tendue

ongeval als gevolg van in slaap gevallen bestuurder van motorvoertuig op weg
accident dû au conducteur d'un véhicule à moteur s'endormant sur la route

onder onbereden gevallen paard terechtgekomen
tombé sur un cheval non-monté

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Oestroprogestatieve associaties verminderen het aantal fracturen (46 fracturen minder per 10000 patiëntenjaren) maar verhogen het risico op invasieve borstkanker (8 gevallen meer), CVA (9 gevallen meer), diepe veneuze trombose (12 gevallen meer), longembolie (9 gevallen meer), mortaliteit door longkanker (5 gevallen meer), blaasaandoeningen (20 gevallen meer), incontinentie (872 gevallen meer) en dementie (22 gevallen meer).
L’association estroprogestative réduit le nombre de fractures (46 en moins pour 10.000 années-femme) mais augmente le risque de cancer du sein invasif (8 en plus), d’AVC (9 en plus), de thrombose veineuse profonde (12 en plus), d’embolie pulmonaire (9 en plus), de décès par cancer du poumon (5 en plus), de pathologie vésiculaire (20 en plus), de démence (22 en plus) et d’incontinence urinaire (872 en plus).

het aantal fracturen (56 fracturen minder per 10000 patiëntenjaren) en daarnaast ook het risico op borstkanker (8 gevallen minder) en op overlijden (2 gevallen minder), maar verhoogt het risico op CVA (11 gevallen meer), diepe veneuze trombose (7 gevallen meer), blaasaandoeningen (33 gevallen meer) en urinaire incontinentie (1271 gevallen meer).
décès (2 en moins), mais augmente le risque d’AVC (11 en plus), de thrombose veineuse profonde (7 en plus), de pathologie vésiculaire (33 en plus) et d’incontinence urinaire (1271 en plus).

Anderzijds worden er ook steeds meer nieuwe heelkundige procedures, zoals de schildwachtklierprocedure, overwogen, wat in sommige gevallen meer invasieve interventies voorkomt en de balans tussen lokale tumorcontrole en proceduregerelateeerde morbiditeit verbetert.
D’autre part, de nouvelles procédures chirurgicales, notamment la dissection du ganglion lymphatique sentinelle, sont de plus en plus envisagées et permettent d’éviter dans certains cas le recours à des interventions plus invasives, ce qui améliore l’équilibre entre le contrôle des tumeurs localisées et la morbidité liée aux procédures.

Waarschijnlijk hangt dit samen met het groter aantal tumoren met een goede prognose die worden opgespoord in het begin van hun ontwikkeling, en met meer doeltreffende behandelingen. Volgens de Stichting Kankerregister werden in de periode 2004-2006 1 992 nieuwe gevallen van schildklierkanker geregistreerd, overeenkomstig met een incidentie van 5,8 gevallen per 100 000 persoonsjaren (PJ), een cijfer dat als gemiddeld kan worden beschouwd in vergelijking met andere Europese landen (met cijfers gaande van < 2 gevallen voor Servië tot > 10 gevallen per 100 000 PJ voor Frankrijk).
Selon le Registre Belge du Cancer, 1 992 nouveaux cas de cancer de la thyroïde ont été enregistrés en Belgique au cours de la période 2004- 2006, pour une incidence globale de 5,8 cas par 100 000 personnes années (PA), taux qui peut être qualifié d’intermédiaire en comparaison avec les autres pays européens (de < 2 cas pour la Serbie à > 10 cas par 100 000 PA pour la France).

Hoewel de incidentie van thyreotoxicose hoger lijkt te zijn in Vlaanderen (102 gevallen per 100 000 PJ) dan in Brussel (79 gevallen per 100 000 PJ) en Wallonië (63 gevallen per 100 000 PJ) werden verhoudingsgewijs meer chirurgische ingrepen bij thyreotoxische patiënten geregistreerd in Wallonië en Brussel dan in Vlaanderen (10,1% en 8,3% vs 6,7%).
Alors que l’incidence de la thyrotoxicose semble plus élevée en Flandre (102 cas pour 100 000 PA) qu’à Bruxelles (79 cas pour 100 000 PA) et en Wallonie (63 cas pour 100 000 PA), on enregistre proportionnellement plus d’interventions chirurgicales chez les patients thyrotoxiques en Wallonie et à Bruxelles qu’en Flandre (10,1% et 8,3% vs 6,7%).

De mediaanwaarde reflecteert waarschijnlijk de meer ‘typische’ gevallen terwijl de gemiddelde waarde ook de complicaties in atypische gevallen meerekent, en waarbij matching per definitie moeilijk is.
Ces estimations sont probablement plus correctes pour les cas « typiques », tandis que les valeurs moyennes prennent également en compte les complications découlant de cas « atypiques » pour lesquels l’appariement avec un patient témoin est moins évident par définition.

De resultaten tonen aan dat in de buurt van de centrales van Tihange en Doel niet meer nieuwe gevallen van schildklierkanker voorkomen dan gemiddeld.
Les résultats ont révélé qu’à proximité des centrales de Tihange et de Doel, le nombre de nouveaux cas de cancers de la thyroïde n’est pas plus élevé que la moyenne.

Case-control: meer dan 100 gevallen
études cas-témoins : plus de 100 cas

Cohortstudies: meer dan 30 gevallen
études de cohorte : plus de 30 cas

Opname in het geriatrisch dagziekenhuis gebeurde in meer dan 80% van de gevallen om diagnostische redenen.
L’évaluation diagnostique était le motif d’admission en hôpital de jour gériatrique dans plus de 80% des cas.