Vertaling van "gevallen 1 000 patiënten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een zeldzame stoornis waarbij de patiënt spontaan klaagt dat zijn geestelijke activiteit, omgeving en lichaam van kwaliteit zijn veranderd, zodat ze onwerkelijk, verwijderd of als een automaat lijken. Onder de veelsoortige verschijnselen van het syndroom komen klachten van patiënten omtrent verlies van emoties en gevoelens van vervreemding of afstandelijkheid ten opzichte van eigen denken, lichaam of de werkelijkheid het meest frequent voor. Ondanks de dramatische aard van de ervaring, is de betrokkene zich bewust van de onwerkelijkheid van de verandering. Het sensorium is normaal en het vermogen voor emotionele expressie intact. Depersonalisatie-derealisatie klachten kunnen voorkomen als onderdeel van een diagnosticeerbare schizofrene, depressieve, fobische of obsessieve-compulsieve stoornis. In zulke gevallen dient de diagnose die te zijn van de belangrijkste stoornis.
Définition: Trouble rare, au cours duquel le sujet se plaint spontanément d'une altération qualitative de son activité mentale, de son corps et de son environnement, ceux-ci étant perçus comme irréels, lointains ou robotisés . Les plaintes concernant une perte des émotions et une impression d'étrangeté ou de détachement par rapport à ses pensées, à son corps, ou le monde réel, constituent les plus fréquentes des multiples manifestations caractérisant ce trouble. En dépit de la nature dramatique de ce type d'expérience, le sujet est conscient de la non-réalité du changement. L'orientation est normale et les capacités d'expression émotionnelle intactes. Des symptômes de dépersonnalisation-déréalisation peuvent survenir dans le contexte d'un trouble schizophrénique, dépressif, phobique ou obsessionnel-compulsif identifiable. Dans de tels cas, le diagnostic doit être celui du trouble principal.

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

- Wat Boyce (Boyce et al., 2006) betreft, heeft hij aangetoond dat de toename van het gebruik van handalcohol in een universitair ziekenhuis met 500 bedden van 3 liters/1.000 patiënten-dagen in 2000 tot 30 liters/1.000 patiënten-dagen in 2003 geen toename van de incidentie van de CDAD-gevallen met zich mee heeft gebracht (1,74 in 2000 en 1,18 gevallen/1.000 patiënten-dagen in 2003).
- Boyce (Boyce et al., 2006) a, quant à lui, démontré que l’augmentation de la consommation de solutions hydro-alcooliques passant de 3 litres/1000 patients-jours en 2000 à 30 litres/1.000 patients-jours en 2003 dans un hôpital universitaire de 500 lits n’a pas engendré d’augmentation de l’incidence des cas de CDAD (1,74 en 2000 et 1,18 cas/1.000 patients-jours en 2003).

Hoewel de incidentie van thyreotoxicose hoger lijkt te zijn in Vlaanderen (102 gevallen per 100 000 PJ) dan in Brussel (79 gevallen per 100 000 PJ) en Wallonië (63 gevallen per 100 000 PJ) werden verhoudingsgewijs meer chirurgische ingrepen bij thyreotoxische patiënten geregistreerd in Wallonië en Brussel dan in Vlaanderen (10,1% en 8,3% vs 6,7%).
Alors que l’incidence de la thyrotoxicose semble plus élevée en Flandre (102 cas pour 100 000 PA) qu’à Bruxelles (79 cas pour 100 000 PA) et en Wallonie (63 cas pour 100 000 PA), on enregistre proportionnellement plus d’interventions chirurgicales chez les patients thyrotoxiques en Wallonie et à Bruxelles qu’en Flandre (10,1% et 8,3% vs 6,7%).

- Wat Boyce (Boyce et al.,2006) betreft, heeft hij aangetoond dat de toename van het gebruik van handalcohol in een universitair ziekenhuis met 500 bedden van 3 liters/1.000 patiënten-dagen in 2000 tot 30 liters/1.000 patiënten-dagen in 2003 geen toename van de incidentie van de CDADgevallen met zich mee heeft gebracht (1,74 in 2000 en 1,18 gevallen/1.000 patiënten-dagen in 2003).
- Boyce (Boyce et al.,2006) a quant à lui démontré que l’augmentation de la consommation de solutions hydro-alcooliques passant de 3 litres/1.000 patients-jours en 2.000 à 30 litres/1.000 patients-jours en 2003 dans un hôpital universitaire de 500 lits n’a pas engendré d’augmentation de l’incidence des cas de CDAD (1,74 en 2000 et 1,18 cas/1.000 patients-jours en 2003).

- Reeds vóór de ontwikkeling van het concept van algemene voorzorgsmaatregelen heeft Johnson (Johnson et al.,1990) een vermindering van de incidentie van CDAD van 7,7 gevallen / 1.000 opnames naar 1,5 gevallen/1.000 opnames aangetoond door het dragen van handschoenen voor elk contact met lichaamsvochten van patiënten.
- Bien avant le développement du concept de précautions générales, Johnson (Johnson et al.,1990) démontre une diminution de l’incidence de CDAD de 7,7 cas/1.000 admissions à 1,5 cas/1.000 admissions par le port de gants pour tout contact avec les liquides corporels de patients.

- Reeds vóór de ontwikkeling van het concept van algemene voorzorgsmaatregelen heeft Johnson (Johnson et al., 1990) een vermindering van de incidentie van CDAD van 7,7 gevallen / 1.000 opnames naar 1,5 gevallen/1.000 opnames aangetoond door het dragen van handschoenen voor elk contact met lichaamsvochten van patiënten.
- Bien avant le développement du concept de précautions générales, Johnson (Johnson et al., 1990) démontre une diminution de l’incidence de CDAD de 7,7 cas/1.000 admissions à 1,5 cas/1.000 admissions par le port de gants pour tout contact avec les liquides corporels de patients.

Waarschijnlijk hangt dit samen met het groter aantal tumoren met een goede prognose die worden opgespoord in het begin van hun ontwikkeling, en met meer doeltreffende behandelingen. Volgens de Stichting Kankerregister werden in de periode 2004-2006 1 992 nieuwe gevallen van schildklierkanker geregistreerd, overeenkomstig met een incidentie van 5,8 gevallen per 100 000 persoonsjaren (PJ), een cijfer dat als gemiddeld kan worden beschouwd in vergelijking met andere Europese landen (met cijfers gaande van < 2 gevallen voor Servië tot > 10 gevallen per 100 000 PJ voor Frankrijk).
Selon le Registre Belge du Cancer, 1 992 nouveaux cas de cancer de la thyroïde ont été enregistrés en Belgique au cours de la période 2004- 2006, pour une incidence globale de 5,8 cas par 100 000 personnes années (PA), taux qui peut être qualifié d’intermédiaire en comparaison avec les autres pays européens (de < 2 cas pour la Serbie à > 10 cas par 100 000 PA pour la France).

Statistieken van Belgische bloeddonoren leren dat de HCV-incidentie 0,8/100.000 bloeddonoren was in 2011. In Nederland was in 2011 de HCV-incidentie bij bloeddonoren 17,9/100.000 (7 gevallen) en de prevalentie 0/100.000 (0 gevallen) (Sanquin, 2011).
Aux Pays-Bas, en 2009, l’incidence du HCV chez les donneurs de sang était de 0,021 % (10 cas), tandis que la prévalence était de 0 % (0 cas) (Sanquin, 2009).

Conservatieve toepassing van dit model leert dat in een screeningscohort van 50.000 patiënten maximum 5 tot 11 gevallen van HBV-seroconversie, en 1 tot 2 HCV-seroconversies verwacht kunnen worden. Het risico op HIV-seroconversie is nog 100 keer kleiner dan het geval is voor HCV. Daarom stelt deze Werkgroep voor om in eerste instantie te testen voor de aanwezigheid van HBV surface antigeen, HBV core antilichamen, en HCV antilichamen.
Une application conservatrice de ce modèle nous apprend que lors d’un examen au sein d’une cohorte de 50.000 patients, on peut s’attendre à au maximum 5 à 11 cas de séroconversion pour le VHB et 1 à 2 cas de séroconversion pour le VHC. Le risque de séroconversion pour le VIH est encore 100 fois plus faible que pour le VHC. C’est pourquoi le groupe de travail propose, dans un premier temps, d’effectuer des tests sur la présence de l’antigène hépatique de surface VHB, les anticorps core VHB et les anticorps VHC. Le modèle mathématique combine le nombre d’infections nosocomiales potentielles (vrais positifs) et les chiffres de prévalence (vrais positifs), avec des données sur la spécificité des tests de diagnostic VHB/VHC/VIH les plus utilisés en Belgique (afin de se former une idée sur le nombre de faux positifs).

Het doel van het KCE onderzoek : in kaart brengen van het geografische verschil van de zorgvraag, de impact van verschillen in zorgvraag en - aanbod, evenals het verband met het nut van de gegeven zorg en dit voor 8 specifieke ingrepen : cataract operatie (ongeveer 75.000 gevallen in 2002) carpal tunnel syndroom operatie, een vaak uitgevoerde ingreep aan de hand (ongeveer 23.000 in 2002), arthroscopie van de knie, een kijkoperatie (ongeveer 50.000 in 2002), knieprothese (ongeveer 12.000 in 2002), heupprothese (ongeveer 20.000 in 2002), hysterectomie, het verwijderen van de baarmoeder (ongeveer 17.000 in 2002), keizersnede (ongeveer 19.000 in 2002) en carotisoperatie , waarbij een vernauwde halsslagader operatief wordt opengerekt (ongeveer 4.000 in 2002).
Ceci est le résultat principal d’une étude récente du KCE, dont le but était d’étudier en profondeur la variabilité géographique des taux de recours, l’impact de certaines variables de demande et d’offre de soins, ainsi que le lien éventuel avec l’opportunité médicale des soins donnés, et ceci pour 8 interventions spécifiques : la cataracte (environ 75 000 cas en 2002), le syndrome du canal carpien, une opération courante à la main (environ 23 000 cas en 2002), l’arthroscopie du genou (environ 50 000 cas en 2002), la prothèse totale de genou (environ 12 000 cas en 2002), la prothèse totale de hanche (environ 20 000 cas en 2002), l’hystérectomie, ablation de la matrice (environ 17 000 cas en 2002), la césarienne (environ 19 000 cas en 2002) et la rétrécissement (sténose) de l’artère carotidienne (environ 4000 cas en 2002).

De aandacht van de gezondheidsbeoefenaars wordt hoofdzakelijk op die infectieziekte gevestigd, wanneer die zich in epidemische vorm voordoet zoals dat in het zuiden van Nederland het geval geweest is en nog steeds is: 168 gevallen in 2007, 1.000 gevallen in 2008, 2.354 gevallen in 2009, 508 gevallen in 2010 (RIVM, 2010).
L’attention des praticiens de la santé est principalement attirée sur cette pathologie infectieuse lorsqu’elle se présente sous forme épidémique comme cela a été et est encore le cas dans la partie Sud des Pays-Bas : 168 cas en 2007, 1.000 cas en 2008, 2.354 cas en 2009, 508 cas en 2010 (RIVM, 2010).