Vertaling van "geslacht en gewesten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een verlangen om te leven en geaccepteerd te worden als lid van het andere geslacht, doorgaans samengaand met een gevoel van onbehagen of misplaatstheid over de eigen anatomische geslachtskenmerken en een wens operatieve en hormonale behandeling te ondergaan ten einde het eigen lichaam zoveel mogelijk met de gewenste sekse in overeenstemming te brengen.
Définition: Il s'agit d'un désir de vivre et d'être accepté en tant que personne appartenant au sexe opposé. Ce désir s'accompagne habituellement d'un sentiment de malaise ou d'inadaptation par rapport à son sexe anatomique et du souhait de subir une intervention chirurgicale ou un traitement hormonal afin de rendre son corps aussi conforme que possible au sexe désiré.

onbepaald geslacht en pseudohermafroditisme
Non-différenciation sexuelle et pseudo-hermaphrodisme

Omschrijving: Het dragen van kleding van de andere sekse gedurende een deel van de tijd om het genoegen te kunnen ervaren tijdelijk deel uit te maken van het andere geslacht, maar zonder een meer permanente sekseverandering of operatieve correctie ook maar enigszins te wensen en zonder seksuele opwinding bij de verkleedpartij. | Neventerm: | genderidentiteitsstoornis tijdens adolescentie of volwassenheid, niet-transseksuele vorm
Définition: Ce terme désigne le fait de porter des vêtements du sexe opposé pendant une partie de son existence, de façon à se satisfaire de l'expérience d'appartenir au sexe opposé, mais sans désir de changement de sexe plus permanent moyennant une transformation chirurgicale; le changement de vêtements ne s'accompagne d'aucune excitation sexuelle. | Trouble de l'identité sexuelle chez l'adulte ou l'adolescent, type non transsexuel

onbepaald geslacht
Sexe indéterminé

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het aantal contacten is daarmee overschat. Technische verstrekkingen werden bij 10.27% van de bevolking geregistreerd, met zeer kleine verschillen tussen geslacht en gewesten.
Des interventions techniques ont été enregistrées pour 10,27% de la population, avec de très faibles différences entre les sexes et les régions.

De proportie personen die een psychisch onwelbevinden ervaart blijkt in functie van de socio-economische status van het individu (opleiding, inkomen of armoedegrens) te variëren, maar deze verschillen zijn niet significant na correctie voor leeftijd en geslacht. Het psychisch onwelbevinden komt daarentegen significant meer voor bij de geïnstitutionaliseerde personen (40%) dan bij diegenen die thuis wonen (23-25%) na correctie voor leeftijd en geslacht. In Brussel is de prevalentie van psychisch onwelbevinden bij de ouderen het hoogst (32%); het verschil ten opzichte van de twee andere gewesten (22 à 26%) is significant na correctie voor leeftijd en geslacht.
A Bruxelles, la prévalence de mal être psychique est la plus haute chez les personnes âgées (32%) la différence par rapport aux 2 autres régions (22%et 26%) est significative après correction pour l’âge et le sexe.

De verschillen tussen de gewesten werden geanalyseerd aan de hand van een marginaal Generalized Estimating Equation (GEE) model, waarbij rekening werd gehouden met het longitudinale karakter van de gegevens, en ze werden gestandaardiseerd voor leeftijd en geslacht.
Un modèle marginal d’équation d'estimation généralisée (GEE) a été utilisé pour évaluer les différences dans les taux des tests entre les différentes régions, en tenant compte de l'aspect longitudinal des données, avec un ajustement pour l'âge et le sexe et en tenant compte de la variabilité entre les arrondissements.

Elk gegeven werd evenwel geanalyseerd in functie van de locatie (gewesten), het geslacht, de leeftijd, de grootte en samenstelling van het gezin, de sociale groepen (lage, gemiddelde, hoge), het statuut van de bewoner (huurder, eigenaar) en het feit of die persoon HVA (hoofdverantwoordelijke voor de aankopen) is of niet.
Toutefois, chaque donnée a été analysée en fonction de la localisation (régions), du sexe, de l’âge, de la taille et de la composition du ménage, des groupes sociaux (inférieurs, moyens, supérieurs), du statut de l’habitant (locataire, propriétaire) et du fait d’être PRA ou non (principal responsable d’achat).