Vertaling van "gerecht bevel tot betaling " (Nederlands → Frans) :

Doordat de wetgever hier niet dezelfde stuitingsgronden heeft voorzien als in artikel 174 van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 (een per post aangetekend schrijven), maar enkel de stuiting door dagvaarding voor het gerecht bevel tot betaling of beslag, heeft hij de patiënt willen beschermen tegen de slechte werking van een ziekenhuisadministratie.
En ne prévoyant pas les mêmes causes d’interruption que celles prévues à l’article 174 de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 (une lettre recommandée à la poste), mais uniquement une interruption par une citation en justice, un ordre de paiement ou une saisie, le législateur a voulu protéger le patient contre le disfonctionnement d’une administration hospitalière.

In dat opzicht kan de verjaring bedoeld in artikel 2277bis van het Burgerlijk Wetboek, overeenkomstig artikel 2244 van het Burgerlijk Wetboek, worden gestuit door een dagvaarding voor het gerecht, een bevel tot betaling of een beslag.
A cet égard, la prescription visée par l’article 2277bis du Code civil peut être interrompue, conformément à l’article 2244 du Code civil, par une citation en justice, un commandement ou une saisie.

In hun eerste middel, afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, het evenredigheidsbeginsel en het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, voeren de verzoekers een onverantwoord verschil in behandeling aan tussen de gerechtelijk deskundige en de andere zelfstandigen die bijdragen tot de werking van het gerecht, in zoverre de gerechtelijk deskundige de enige zelfstandige is die strafrechtelijk wordt gestraft indien hij een niet-toegelaten rechtstreekse betaling aanvaardt van een partij in het geding (eerste onderdeel van het middel) en die, op straffe van strafrechtelijke sanctie, niet rechtstreeks een voorschot kan ontvangen voor de kosten en honoraria van het deskundigenonderzoek, waarvan hijzelf de kostprijs zal moeten financieren (tweede onderdeel van het middel).
Dans leur premier moyen, pris de la violation des articles 10 et 11 de la Constitution, du principe de proportionnalité et du principe d’égalité et de non-discrimination, les requérants invoquent une différence de traitement injustifiée entre l’expert judiciaire et les autres travailleurs indépendants qui participent au fonctionnement de la justice, en ce que l’expert judiciaire est le seul travailleur indépendant à être sanctionné pénalement s’il accepte un paiement direct non autorisé d’une partie à la cause (première branche du moyen) et à ne pouvoir, sous peine de sanction pénale, percevoir directement une provision pour les frais et honoraires de l’expertise, dont il devra lui-même financer le coût (deuxième branche du moyen).