Vertaling van "gelijktijdig verapamil amiodaron " (Nederlands → Frans) :

Patiënten die gelijktijdig verapamil, amiodaron of kinidine krijgen [zie ‘Gelijktijdig gebruik van Pradaxa met sterke P-glycoproteïneremmers, zoals amiodaron, kinidine of verapamil (preventie van VTE)’]
Administration concomitante de Pradaxa et des inhibiteurs puissants de la P-glycoprotéine (P-gp) (amiodarone, quinidine ou vérapamil) (prévention des ETEV)]

Daarom mag de dosis simvastatine bij patiënten die gelijktijdig met amiodaron of verapamil worden behandeld niet hoger zijn dan 20 mg/dag, tenzij het klinische voordeel waarschijnlijk opweegt tegen de verhoogde kans op myopathie en rabdomyolyse.
Chez les patients traités simultanément par amiodarone ou vérapamil, la dose de simvastatine ne peut donc pas dépasser 20 mg/jour, sauf si les bénéfices cliniques éventuels contrebalancent le risque accru de myopathie et de rhabdomyolyse.

Daarom mag de dosis simvastatine bij patiënten die gelijktijdig met amiodaron of verapamil worden behandeld niet hoger zijn dan 20 mg/dag, tenzij het klinische voordeel waarschijnlijk opweegt tegen de verhoogde kans op myopathie en rhabdomyolyse.
Par conséquent, chez les patients dont le traitement comporte de l’amiodarone ou du vérapamil, la posologie de simvastatine ne peut pas dépasser 20 mg/jour, à moins que le bénéfice clinique attendu ne l’emporte sur la majoration du risque de myopathie et de rhabdomyolyse.

Amiodaron en verapamil Bij gelijktijdige toediening van amiodaron of verapamil met hogere doses simvastatine is het risico op myopathie en rhabdomyolyse verhoogd (zie rubriek 4.4).
Amiodarone et vérapamil En cas d’administration concomitante de plus fortes doses de simvastatine et d’amiodarone ou de vérapamil, le risque de myopathie et de rhabdomyolyse augmente (voir rubrique 4.4).

Amiodaron en verapamil De gelijktijdige toediening van hoge doses simvastatine en amiodaron of verapamil verhoogt het risico van spieraandoeningen en rhabdomyolyse (zie rubriek 4.4).
Amiodarone et vérapamil L'administration concomitante de doses élevées de simvastatine et d'amiodarone ou de vérapamil augmente le risque d'atteinte musculaire et de rhabdomyolyse (voir 4.4).

Amiodaron en verapamil Bij gelijktijdige toediening van amiodaron of verapamil met hogere doses simvastatine is de kans op myopathie en rabdomyolyse verhoogd (zie rubriek 4.4).
Amiodarone et vérapamil En cas d’administration concomitante de plus fortes doses de simvastatine et d’amiodarone ou de vérapamil, le risque de myopathie et de rhabdomyolyse augmente (voir rubrique 4.4).

Amiodaron en verapamil Het risico op myopathie en rabdomyolyse stijgt bij gelijktijdige toediening van amiodaron of verapamil met hogere doseringen van simvastatine (zie rubriek 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik).
Amiodarone et vérapamil Le risque de myopathie et de rhabdomyolyse est augmenté lors d’administration concomitante d’amiodarone ou de vérapamil avec des doses plus élevées de simvastatine (voir rubrique 4.4 Mises en garde spéciales et précautions d’emploi).

Bij gelijktijdige toediening van P-glycoproteïneinductoren (rifampicine, sint-janskruid, carbamazepine) wordt verwacht dat dit zal leiden tot verlaagde spiegels van dabigatran. Van gelijktijdige toediening van sterke P-glycoproteïneremmers (zoals amiodaron, verapamil, kinidine, ketoconazol en claritromycine) wordt verwacht dat dit zal leiden tot verhoogde plasmaspiegels van dabigatran.
Réduction des concentrations plasmatiques de dabigatran avec les inducteurs puissants de la P-glycoprotéine : rifampicine, millepertuis, carbamazépine Les inhibiteurs de la P-glycoprotéine augmentent la concentration plasmatique de dabigatran : amiodarone, vérapamil, quinidine, kétoconazole et la clarithromycine