Traduction de «geen specifieke administratieve sanctie » (Néerlandais → Français) :

De tekst van het huidige van kracht zijnde lid luidt: “De administratieve geldboete vermeld in het eerste lid, kan enkel worden opgelegd voor zover er geen specifieke administratieve sanctie als vermeld in artikel 168ter kan worden opgelegd”.
Le texte actuellement en vigueur de cet alinéa est rédigé comme suit : L'amende administrative telle que prévue au 1er alinéa, peut uniquement être infligée si le manquement n'est passible d'aucune amende administrative spécifique prévue à l'article 168ter.

Deze administratieve sanctie is uitdrukkelijk slechts gericht op een bepaalde groep personen, met name de kinesitherapeuten, logopedisten en verpleegkundigen, en vormt geen alternatief voor een strafrechtelijke sanctie, zoals de administratieve geldboetes opgelegd bij de wet van 30 juni 1971 betreffende de admi-
Deze administratieve sanctie is uitdrukkelijk slechts gericht op een bepaalde groep personen, met name de kinesitherapeuten, logopedisten en verpleegkundigen, en vormt geen alternatief voor een strafrechtelijke sanctie, zoals de administratieve geldboetes opgelegd bij de wet van 30 juni 1971 betreffende de

De boete die aan de kinesitherapeut wordt opgelegd, die geen verstrekkingenregister kan voorleggen, is een administratieve sanctie en geen strafrechterlijke sanctie.
L’amende infligée au kinésithérapeute qui ne peut produire de registre des prestations est une sanction administrative et non pénale.

Koninklijk besluit van 10 januari 1969 - Administratieve sanctie toepasselijk op een sociaal verzekerde op basis van artikel 2, 1° - Geen aangifte bij het ziekenfonds van het beroepsinkomen uit een zelfstandige bedrijvigheid - Bevestiging van de sanctie in hoger beroep
Arrêté royal du 10 janvier 1969 - Sanction administrative infligée à un assuré social sur base de l’article 2, 1° - Absence de déclaration de revenus d’activité indépendante à la mutualité - Rétablissement de la sanction en degré d’appel

10. Arbeidshof Brussel, 12 maart 2009 Koninklijk besluit van 10 januari 1969 – Administratieve sanctie toepasselijk op een sociaal verzekerde op basis van artikel 2, 1° - Geen aangifte bij het ziekenfonds van het beroepsinkomen uit een zelfstandige bedrijvigheid – Bevestiging van de sanctie in hoger beroep 421
10. Cour du travail de Bruxelles, 12 mars 2009 Arrêté royal du 10 janvier 1969 – Sanction administrative infligée à un assuré social sur base de l’article 2, 1° – Absence de déclaration de revenus d’activité indépendante à la mutualité – Rétablissement de la sanction en degré d’appel 421

Zo oordeelde het Grondwettelijk Hof op 1 maart 2012 dat de maatregel waarbij een werkgever, die de DIMONA-aangifte voor een bepaalde werknemer niet heeft verricht, een solidariteitsbijdrage aan de RSZ dient te betalen 48 , niet kan worden gekwalificeerd als een strafrechtelijke sanctie Het Hof van Beroep van Gent op 24 november 2011 49 bevestigde de stelling van de rechtbank van eerste aanleg van Gent, de dato 28 april 2010, zeggende dat: “De eerste rechter oordeelde terecht dat de administratieve sanctie die aan de beklaagde () werd opgelegd (nl. een uitsluiting voor 4 maanden van het recht op de tussenkomst van de verzekering in de kosten van geneeskundige verstrekking) geenszins een penaal karakter heeft, zodat er van enige verboden cumul geen sprake kan zijn”.
Le 24 novembre 2011 , la Cour d’appel de Gand a confirmé la décision du Tribunal de première instance de Gand du 28 avril 2010, en disant que le premier juge a jugé, à juste titre, que la sanction administrative imposée à l’accusé(e) (.) (à savoir une exclusion pendant 4 mois du droit à l’intervention de l’assurance dans le coût des prestations de santé) ne revêt, en aucun cas, un caractère pénal, de sorte qu’il ne peut être question d’un quelconque cumul interdit.

VIII. Arbeidshof Brussel, 12 maart 2009 Koninklijk besluit van 10 januari 1969 - Administratieve sanctie toepasselijk op een sociaal verzekerde op basis van artikel 2, 1° - Geen aangifte bij het ziekenfonds van het beroepsinkomen uit een zelfstandige bedrijvigheid - Bevestiging van de sanctie in hoger beroep 421
VIII. Cour du travail de Bruxelles, 12 mars 2009 Arrêté royal du 10 janvier 1969 - Sanction administrative infligée à un assuré social sur base de l’article 2, 1° - Absence de déclaration de revenus d’activité indépendante à la mutualité - Rétablissement de la sanction en degré d’appel 420

Lambert is het daar niet mee eens: het tuchtrecht staat los van het strafrecht en niets belet dat een tuchtrechtelijke sanctie wordt opgelegd aan de arts die zijn spreekplicht heeft laten primeren boven zijn zwijgplicht (Lambert, a.w. p.139‑140). Voor dit specifieke probleem bevat de Code van geneeskundige Plichtenleer geen bepaling (artikel 69 houdt verband met het afleggen van getuigenis in tuchtzaken; wij spreken over burgerlijke zaken en strafzaken).
Lambert ne partage pas ce point de vue: le droit disciplinaire est indépendant du droit pénal et rien n'empêche d'infliger une sanction disciplinaire au médecin qui a fait prévaloir son obligation de parler sur celle de se taire (Lambert, op.cit., pp. 139‑140).