Traduction de «geen significante toename » (Néerlandais → Français) :

Na herhaalde toediening van fluticasonfuroaat/vilanterol gedurende 7 dagen was er geen significante toename van de systemische blootstelling aan vilanterol (C max en AUC) bij proefpersonen met een lichte, matige of ernstige leverfunctiestoornis (Child-Pugh A, B of C).
Après l’administration de doses répétées de furoate de fluticasone/vilanterol pendant 7 jours, il n’y a pas eu d’augmentation significative de l’exposition systémique au vilanterol (C max et ASC) chez les sujets avec une insuffisance hépatique légère, modérée ou sévère (Child-Pugh A, B ou C).

Gelijktijdige toediening van 500 mg ASA tweemaal daags gedurende één dag veroorzaakte evenwel geen significante toename van de verlenging van de stollingstijd, die veroorzaakt wordt door de inname van clopidogrel.
Cependant, l'administration simultanée de 500 mg d’AAS deux fois par jour pendant une journée n'a pas modifié de façon significative l'allongement du temps de saignement provoqué par le clopidogrel.

Patiënten met matige nierfunctiestoornissen (CrCl 30 tot 50 ml/min) die een gereduceerde dosis van 20 mg/m 2 tweemaal daags ontvingen, toonden geen significante toename van de gemiddelde AUC 0-inf –waarde voor 5-FU ten opzichte van de normale groep.
Les patients avec insuffisance rénale modérée (CLCR 30 à 50 ml/min) qui recevaient une dose réduite de 20 mg/m 2 deux fois par jour montraient une augmentation non significative de l'ASC 0-inf du 5-FU, par rapport au groupe normal.

Zo ook veroorzaakte bisacodyl geen significante toename van morfologische transformaties in de embryonale cellen van de Syrische hamster.
De même, le bisacodyl n’a causé aucune augmentation significative des transformations morphologiques des cellules embryonnaires de hamster syrien.

Bij gezonde vrijwilligers veroorzaakte gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol en cisapride een verhoging van de AUC van cisapride van 32% en een toename van 31% van de eliminatiehalfwaardetijd (t½), maar geen significante verhoging van de piek-plasmaspiegels van cisapride.
Chez les volontaires sains, l’administration concomitante de 40 mg d’ésoméprazole a conduit à une augmentation de 32 % de l’aire sous la courbe des concentrations plasmatiques (ASC) et à une prolongation de 31 % de la demi-vie d’élimination (t1/2) sans augmentation significative du pic plasmatique du cisapride.

Bij gezonde vrijwilligers veroorzaakte gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol en cisapride een verhoging van de AUC (area under the plasma concentration-time curve) van cisapride met 32% en een toename met 31% van de eliminatiehalfwaardetijd (t 1/2 ), maar geen significante verhoging van de piekplasmaspiegels van cisapride.
Chez les volontaires sains, l’administration concomitante de 40 mg d’ésoméprazole a entraîné une augmentation de 32 % de l’aire sous la courbe (ASC) de la concentration plasmatique en fonction du temps et un allongement de 31 % de la demi-vie d’élimination (t 1/2 ), mais aucune augmentation significative du pic de concentration plasmatique du cisapride.

In een recente cohortstudie uitgevoerd bij patiënten met acne die al dan niet behandeld werden met antibiotica, werden de effecten, andere dan deze ter hoogte van de huid, van een langdurige antibioticabehandeling geëvalueerd: een statistisch significante toename van de incidentie van infecties van de bovenste luchtwegen werd gezien bij de patiënten behandeld met een antibioticum, vergeleken met dezen die geen antibioticum namen [Arch Dermatol 2005; 141:1132-6].
Une étude de cohortes récente effectuée chez des patients atteints d’acné, traités ou non par des antibiotiques, a évalué les effets non cutanés d’une antibiothérapie prolongée: une augmentation statistiquement significative de l’incidence des infections des voies respiratoires supérieures a été observée chez les patients traités par un antibiotique par rapport aux patients ne prenant pas d’antibiotique [Arch Dermatol 2005; 141: 1132-6].

In één studie die een 10 microgram/kg bolus gebruikte, gevolgd door een 0,15 microgram/kg/min infusie van tirofiban (DOEL), kon geen non-inferioriteit worden aangetoond van tirofiban ten opzichte van abciximab: de incidentie van het samengestelde primaire eindpunt (overlijden, MI of uTVR na 30 dagen) liet zien dat abciximab aanzienlijk doeltreffender was bij klinisch relevante eindpunten, met 7,6% in de tirofiban- en 6,0% in de abciximab-groep (p=0,038), wat in de hoofdzaak lag aan een significante toename in de incidentie van MI na 30 dagen (respectievelijk 6,9% vs. 5,4%; p=0,04).
Lors d’une étude utilisant un bolus de 10 microgrammes/kg suivi d’une perfusion de tirofiban de 0,15 microgrammes/kg/min (étude TARGET), le tirofiban n’a pas montré une non infériorité à l’abciximab ; l’incidence du critère d’efficacité primaire composite (décès, IM ou RUVC à 30 jours) a montré que l’abciximab était significativement plus efficace pour les critères cliniques, avec 7.6 % dans le groupe tirofiban et 6,0 % dans le groupe abciximab (p = 0,038), ce qui principalement été attribué à une augmentation significative de l’incidence d’IM à 30 jours (respectivement 6,9 % contre 5,4 % ; p = 0,04)

Bij gezonde vrijwilligers gaf concomitante toediening van 40 mg esomeprazol aanleiding tot een toename met 32 % van de totale blootstelling (AUC) en een verlenging met 31 % van de eliminatiehalfwaardetijd (t ½ ) maar geen significante stijging van de piekplasmaconcentraties van cisapride.
Chez des volontaires sains, la prise concomitante de 40 mg d’ésoméprazole a provoqué une augmentation de 32% de l’aire sous la courbe (AUC) de la concentration plasmatique par rapport au temps, et a prolongé de 31% la demi-vie d’élimination (t 1/2 ), mais on n’a constaté aucune augmentation significative des pics de concentration plasmatique du cisapride.

Er waren geen statistisch significante verschillen tussen VPRIV en imiglucerase met betrekking tot veranderingen in het aantal bloedplaatjes en in het volume van de lever en de milt na 9 maanden behandeling met VPRIV en tot de eerste hemoglobinerespons (gedefinieerd als een toename van 1 g/dl t.o.v. de uitgangswaarde).
Aucune différence statistiquement significative entre VPRIV et l’imiglucérase n’a été observée en termes d’évolution de la numération plaquettaire, des volumes hépatique et splénique après 9 mois de traitement par VPRIV, et d’obtention de la première réponse de l’hémoglobine (à savoir, augmentation de 1 g/dl par rapport aux valeurs initiales).