Vertaling van "geeft een dagelijkse " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

ontwenning bij tabaksgebruik | training in algemene dagelijkse levensverrichtingen [ADL] NEC
Rééducation après tabagisme Thérapie concernant les activités de la vie quotidienne NCA

Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom
Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Wanneer gebruikt voor inductie, geeft een dagelijkse dosis van 3,3 mg/m 2 Emthexate in combinatie met 60 mg/m 2 prednisone een remissie in 50 % van de behandelde patiënten, en dit gewoonlijk binnen 4 à 6 weken.
Lorsqu'on l'utilise pour une induction, une dose journalière de 3,3 mg/m 2 d’ Emthexate associée à 60 mg/m 2 de prednisone permet d'obtenir une rémission chez 50 % des patients traités, habituellement en l'espace de 4 à 6 semaines.

Wanneer gebruikt voor inductie, geeft een dagelijkse dosis van 3,3 mg/m² LEDERTREXATE in combinatie met 60 mg/m² prednisone een remissie in 50% van de behandelde patiënten, en dit gewoonlijk binnen 4 tot 6 weken.
Lorsqu'on l'utilise pour une induction, une dose journalière de 3,3 mg/m² de LEDERTREXATE associée à 60 mg/m² de prednisone permet d'obtenir une rémission chez 50% des patients traités, habituellement en l'espace de 4 à 6 semaines.

Gegevens van een zes maanden durend onderzoek met honden naar dagelijkse intraveneuze injecties tot 0,5 mg/kg (10 mg/m²) MEPACT geeft een 8 tot 19 keer zo grote veiligheidsmarge voor manifeste toxiciteit van cumulatieve blootstelling voor de voorziene klinische dosis bij de mens. Belangrijke toxische effecten gerelateerd aan deze hoge dagelijkse cumulatieve doses van MEPACT waren voornamelijk versterkte farmacologische effecten: pyrexie, tekenen van duidelijke inflammatoire respons die zich manifesteerde als synovitis, bronchopneumonie, pericarditis en inflammatoire necrose van lever en beenmerg.
toxicité manifeste pour la dose clinique prévue chez l’homme. Les principaux effets toxiques associés à ces doses quotidiennes de MEPACT élevées et cumulatives sont essentiellement des effets pharmacologiques exacerbés: pyrexie, signes d’une réaction inflammatoire prononcée se manifestant par une synovite, bronchopneumonie, péricardite et nécrose inflammatoire du foie et de la moelle osseuse.

Als de dosis van 50 mg/m 2 daags goed wordt verdragen maar geen adequate klinische respons geeft, kan de dagelijkse dosis worden verhoogd naar 70 mg/m 2 daags (dagelijkse dosis mag niet hoger zijn dan 70 mg).
Si la dose quotidienne de 50 mg/m 2 est bien tolérée mais n'apporte pas de réponse clinique suffisante, la dose quotidienne pourra être augmentée à 70 mg/m 2 (sans dépasser 70 mg par jour).

De dagelijkse dosering van 1.250 mg geeft steady-state geometrisch gemiddelde (variatiecoëfficiënt) C max waarden van 2,43 (76%) µg/ml en AUC-waarden van 36,2 (79%) µg.uur/ml.
Une dose journalière de 1 250 mg entraîne des valeurs de moyennes géométriques (coefficient de variation) de C max à l'état d'équilibre de 2,43 (76 %) µg/ml et des valeurs de l’ASC de 36,2 (79 %) µg.hr/ml.

Een eenmaaldaagse dosering geeft soortgelijke dalingen van de bloeddruk als een dosering van tweemaal daags bij dezelfde totale dagelijkse dosis.
Une dose unique journalière a induit une diminution de la pression artérielle similaire à celle obtenue avec deux prises par jour, pour une même dose journalière totale.

Op basis van talrijke reeds bestaande aanbevelingen geeft het huidig document een synthese van de beginselen en concepten die elke zorgverlener in de dagelijkse praktijk (in en buiten de verzorgingsinstellingen) dient toe te passen.
Sur base des nombreuses et diverses recommandations existantes, ce document synthétise les notions et concepts que tout prestataire de soins (dans ou en dehors d’une institution de soins) est amené à appliquer dans sa pratique quotidienne.

Bepalen van de maximale concentratie in voedingswaren Cmaxv die, op basis van het voedingspatroon, aanleiding geeft tot een dagelijkse inname (DI) gelijk aan de ADI.
Déterminer la concentration maximale dans les denrées Cmaxd qui, sur base du schéma alimentaire, entraîne une ingestion journalière (IJ) équivalente à la DJA.

Bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie geeft men de voorkeur aan het toedienen van een onderhoudsdosis tussen 250 mg en 1000 mg met een tussenpoze van verschillende dagen, eerder dan het toedienen van lagere dagelijkse doses.
En cas d’insuffisance rénale sévère, il vaut mieux administrer des doses d’entretien comprises entre 250 mg et 1 000 mg à des intervalles de plusieurs jours plutôt que recourir à de plus faibles doses quotidiennes.

Het gebruik bij ouderen geeft bij normale dagelijkse doseringen geen klinisch significante verschillen met het gebruik bij jongere patiënten.
Chez les sujets âgés, l'utilisation de doses quotidiennes normales n'induit pas de différences cliniquement significatives par rapport à l'utilisation chez des patients plus jeunes.