Vertaling van "gebruik van anti-angineuze " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

bloeding tijdens langdurig gebruik van anticoagulantia | hyperheparinemie | toename van | antitrombine | toename van | anti-VIIIa | toename van | anti-IXa | toename van | anti-Xa | toename van | anti-XIa
Augmentation de:antithrombine | anti-VIIIa | anti-IXa | anti-Xa | anti-XIa | Hémorragie pendant l'utilisation au long cours d'anticoagulants Hyperhéparinémie

anti-infectiemiddelen voor oogheelkundig gebruik
Anti-infectieux ophtalmiques

anti-infectiemiddelen voor keel-, neus- en oorheelkundig gebruik
Anti-infectieux oto-rhino-laryngologiques

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Vier jaar na de invasieve therapie was de ernst van de angorklachten niet lager, maar het gebruik van anti-angineuze medicatie wel.
Quatre ans après le traitement invasif, la gravité des plaintes d’angor n’était pas plus faible, mais l’usage de médicaments antiangoreux a toutefois diminué.

In dit onderzoek werden de anti-angineuze en anti-ischemische voordelen van ivabradine bevestigd bij patiënten van 65 jaar of ouder.
Dans cette étude, l’action antiangineuse et anti-ischémique de l’ivabradine a été confirmée chez les patients âgés de 65 ans ou plus.

De anti-angineuze en anti-ischemische effectiviteit van ivabradine werd geassocieerd met dosisafhankelijke verlagingen van de hartfrequentie en met een aanzienlijke verlaging van het rate pressure product (hartfrequentie x systolische bloeddruk) in rust en tijdens inspanning.
L’activité antiangoreuse et antiischémique de l’ivabradine a été associée à une diminution dose-dépendante de la fréquence cardiaque et à une diminution significative du double produit (fréquence cardiaque x pression artérielle systolique) au repos et à l’effort.

De anti-angineuze en anti-ischemische effectiviteit van ivabradine werd onderzocht in vijf dubbelblinde gerandomiseerde onderzoeken (drie vergeleken met placebo, en één vergeleken met atenolol en één met amlodipine).
L’efficacité antiangoreuse et anti-ischémique de l’ivabradine a été étudiée dans cinq études randomisées en double-aveugle (trois versus placebo, une versus atenolol et une versus amlodipine).

Er werd geschreven dat niet-narcotische analgetica en niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca vaak onvoldoende werkzaam zijn, en dat vaak gebruik wordt gemaakt van bepaalde antidepressiva en anti-epileptica.
Il y est écrit que les analgésiques non morphiniques et les anti-inflammatoires non stéroïdiens ne sont souvent pas assez efficaces et qu’il est fréquemment fait appel à d’autres traitements tels certains antidépresseurs et certains antiépileptiques.

Wat leren ons de HOPE- en de EUROPA-studie over gebruik van een ACE-inhibitor bij patiënten met coronairlijden? [zie ook Folia september 2004 ] Volgens de onderzoekers en de auteurs van sommige commentaren zouden, op basis van de resultaten van deze studies, alle patiënten met coronairlijden moeten behandeld worden met een ACE-inhibitor, naast een behandeling met een anti-agreggans, een β-blokker en een hypolipemiërend middel.
D’après les chercheurs et les auteurs de certains commentaires, sur base des résultats de ces études, tous les patients présentant une affection coronarienne devraient être traités par un IECA, en plus d’un traitement par un antiagrégant, un β-bloquant et un hypolipidémiant.

Wij herinneren eraan dat bij patiënten met hoog risico van gastro-intestinale problemen, het associëren van een protonpompinhibitor aan een klassiek NSAID een mogelijke optie is [zie ook het juryrapport van de Consensusvergadering 'Het doelmatig gebruik van niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca' van 25/11/2004, via [http ...]
Nous rappelons que chez les patients présentant un risque élevé de problèmes gastro-intestinaux, l’association d’un AINS classique et d’un inhibiteur de la pompe à protons est une option possible [voir aussi le rapport du jury de la Conférence de Consensus sur ' L’usage adéquat des anti-inflammatoires non stéroïdiens ' du 25/11/2004, via [http ...]

Dit risico bestaat vooral bij patiënten met ingekrompen nierfunctie (o.a. bejaarden) en bij gelijktijdig gebruik van medicaties zoals ACE-inhibitoren, niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca.
Ce risque existe surtout chez les personnes ayant une fonction rénale altérée (par exemple, les personnes âgées) ainsi que lors de l' utilisation concomitante de médicaments tels les inhibiteurs de l' enzyme de conversion de l' angiotensine, les antiinflammatoires non stéroïdiens.

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van “torsades de pointes”, zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).

Daaruit blijkt dat in vele gevallen sprake was van één of meerdere van de bekende risicofactoren voor het optreden van " torsades de pointes", zoals hypokaliëmie, gelijktijdige inname van andere geneesmiddelen die het QT-interval verlengen (b.v. neuroleptica, anti-aritmica, ketanserine) en gelijktijdig gebruik van een geneesmiddel dat het QT-interval kan verlengen en waarvan daarenboven het metabolisme door erythromycine en clarithromycine kan worden geïnhibeerd (in het bijzonder cisapride*, terfenadine** en astemizol**).
Il en ressort que, dans beaucoup de cas, on notait la présence d’un ou de plusieurs des facteurs de risque connus pour favoriser la survenue de torsades de pointes, tels que hypokaliémie, prise concomitante d’autres médicaments allongeant l’intervalle QT (par exemple, les neuroleptiques, les antiarythmiques, la kétansérine), et prise concomitante d’un médicament pouvant allonger l’intervalle QT et dont le métabolisme peut en plus être inhibé par l’érythromycine ou par la clarithromycine (en particulier, le cisapride*, la terfénadine** et l’astémizole**).