Omdat deze syndromen kunnen leiden tot mogelijk levensbedreigende aandoeningen, moet de behandeling met fluvoxamine worden gestopt als dergelijke aandoeningen zich voordoen (deze worden gekenmerkt door het gelijktijdig voorkomen van symptomen als hyperthermie, rigiditeit, myoklonie, slechte werking van het autonome zenuwstelsel met mogelijke snelle fluctuaties van de vitale functies, wijziging van de mentale toestand inclusief verwardheid, prikkelbaarheid, extreme agitatie die zich kan ontwikkelen tot delirium en coma) en moet een bijkomende symptomatische behandeling worden gestart.
Ces syndromes pouvant engager le pronostic vital du patient, il faut interrompre le traitement par fluvoxamine si ces incidents apparaissent (caractérisés par un ensemble de symptômes tels qu’une hyperthermie, une rigidité, des myoclonies, une instabilité du système nerveux autonome s’accompagnant d’éventuelles fluctuations rapides des signes vitaux, des modifications de l’état mental incluant une confusion, une irritabilité, une agitation extrême évoluant vers un délire et un coma) et il faut instaurer un traitement symptomatique de soutien.
