Vertaling van "fluvoxamine indien " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Separatieangststoornis dient gediagnosticeerd te worden indien angst met betrekking tot scheiding de kern van de angst vormt en indien die angst voor het eerst optrad in de vroege kinderjaren. Hij wordt van gewone separatieangst onderscheiden op grond van de ernst die statistisch uitzonderlijk is (inclusief een abnormaal voortduren buiten de gebruikelijke leeftijdsperiode); en op grond van een in belangrijke mate gestoord sociaal functioneren.
Définition: Trouble dans lequel l'anxiété est focalisée sur une crainte concernant la séparation, survenant pour la première fois au cours des premières années de l'enfance. Il se distingue de l'angoisse de séparation normale par son intensité, à l'évidence excessive, ou par sa persistance au-delà de la petite enfance, et par son association à une perturbation significative du fonctionnement social.

Omschrijving: Een voorkeur voor seksuele activiteit die het toebrengen van pijn of vernedering of vastbinden meebrengt. Indien de betrokkene graag de passieve rol vervult bij een dergelijke stimulatie dan wordt dat masochisme genoemd; indien de actieve rol, sadisme. Dikwijls ondervindt iemand bij zowel sadistische als masochistische activiteiten seksuele opwinding. | Neventerm: | masochisme | sadisme
Définition: Préférence pour une activité sexuelle qui implique douleur, humiliation ou asservissement. Si le sujet préfère être l'objet d'une telle stimulation, on parle de masochisme; s'il préfère en être l'exécutant, il s'agit de sadisme. Souvent, un individu obtient l'excitation sexuelle par des comportements à la fois sadiques et masochistes. | Masochisme Sadisme

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door zichtbaar haarverlies ten gevolge van een herhaaldelijk onvermogen om weerstand te bieden aan de drang om haren uit te trekken. Het uittrekken van het haar wordt doorgaans voorafgegaan door toenemende spanning en wordt gevolgd door een gevoel van opluchting of voldoening. Deze diagnose dient niet gesteld te worden indien er sprake is van een reeds eerder bestaande ontsteking van de huid of indien het haaruittrekken plaatsvindt in reactie op een waan of een hallucinatie.
Définition: Trouble caractérisé par une perte visible des cheveux, causée par une impossibilité répétée de résister aux impulsions à s'arracher les cheveux. L'arrachage des cheveux est habituellement précédé par une sensation croissante de tension et suivi d'un sentiment de soulagement ou de satisfaction. On ne porte pas ce diagnostic quand le sujet présente une affection inflammatoire pré-existante du cuir chevelu, ou quand il s'arrache les cheveux à la suite d'idées délirantes ou d'hallucinations.

allergie voor fluvoxamine
allergie à la fluvoxamine

product dat fluvoxamine in orale vorm bevat
produit contenant de la fluvoxamine sous forme orale

intoxicatie door fluvoxamine
intoxication par la fluvoxamine

product dat fluvoxamine bevat
produit contenant de la fluvoxamine

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

Omschrijving: Het essentiële kenmerk bestaat uit recidiverende aanvallen van hevige angst (paniek) die niet beperkt zijn tot bepaalde situaties of omstandigheden en derhalve onvoorspelbaar zijn. Net als bij andere angststoornissen zijn de belangrijkste symptomen onder meer plotseling beginnende hartkloppingen, pijn op de borst, verstikkingsgevoelens, duizeligheid en gevoelens van onwerkelijkheid (depersonalisatie of derealisatie). Dikwijls is er ook een secundaire angst om dood te gaan, zich niet meer in de hand te hebben of gek te worden. Paniekstoornis dient niet als hoofddiagnose te worden opgegeven indien de betrokkene een depressieve stoornis heeft op de tijd dat de aanvallen beginnen, aangezien onder die omstandigheden de paniekaanvallen waarschijnlijk een gevolg zijn van depressiviteit. | Neventerm: | paniekaanval | paniektoestand
Définition: Les caractéristiques essentielles de ce trouble sont des attaques récurrentes d'anxiété sévère (attaques de panique), ne survenant pas exclusivement dans une situation particulière ou dans des circonstances déterminées, et dont la survenue est, de ce fait, imprévisible. Comme dans d'autres troubles anxieux, les symptômes essentiels concernent la survenue brutale de palpitations, de douleurs thoraciques, de sensations d'étouffement, d'étourdissements et de sentiments d'irréalité (dépersonnalisation ou déréalisation). Il existe par ailleurs souvent aussi une peur secondaire de mourir, de perdre le contrôle de soi ou de devenir fou. On ne doit pas faire un diagnostic principal de trouble panique quand le sujet présente un trouble dépressif au moment de la survenue des attaques de panique; les attaques de panique sont, dans ce cas, probablement secondaires à la dépression. | Attaque | Etat | de panique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Patiënten die grote hoeveelheden cafeïne-houdende dranken gebruiken, wordt aangeraden om hun cafeïne inname te beperken tijdens de behandeling met fluvoxamine, indien bijwerkingen van cafeïne (tremor, palpitaties, misselijkheid, rusteloosheid, slapeloosheid) optreden.
Il est conseillé aux patients qui avalent de grandes quantités de boissons contenant de la caféine d’en diminuer leur consommation pendant un traitement par fluvoxamine en cas d’apparition d’effets indésirables dus à la caféine (tremblements, palpitations, nausées, insomnie).

Indien aanvallen optreden bij het gebruik van Fluvoxamine Teva 100 mg filmomhulde tabletten dient de behandeling met Fluvoxamine Teva 100 mg filmomhulde tabletten te worden gestaakt
Si des crises se produisent lors de l'utilisation de Fluvoxamine Teva 100 mg comprimés pelliculés, le traitement par Fluvoxamine Teva 100 mg comprimés pelliculés doit être arrêté

Serotoninesyndroom/ bijwerkingen gelijkend op maligne neuroleptisch syndroom In zeldzame gevallen werd ontwikkeling van een sertotoninesyndroom of reacties gelijkend op maligne neuroleptisch syndroom gemeld in verband met een behandeling met fluvoxamine, vooral wanneer gegeven in combinatie met andere serotonerge en/of neuroleptische geneesmiddelen. Aangezien deze syndromen kunnen leiden tot potentieel levensbedreigende situaties, dient de behandeling met fluvoxamine te worden gestaakt indien dergelijke reacties (gekenmerkt door symptoomclusters zoals hyperthermie, stijfheid, myoclonie, autonome instabiliteit met mogelijk snelle schommelingen van de vitale functies, veranderingen van de mentale toestand waaronder verwarring, geïrriteerdheid, extreme agitatie evoluerend naar delirium en coma) optreden en een ondersteunende symptomatische behandeling dient te worden ingesteld.
Comme ces syndromes peuvent entraîner des situations susceptibles d'entraîner la mort, le traitement par fluvoxamine doit être arrêté si de telles réactions se produisent (reconnaissables à des groupes de symptômes tels que l'hyperthermie, la raideur, la myoclonie, l'instabilité autonomique avec des fluctuations rapides possibles des fonctions vitales, des modifications de l'état mental, notamment de la confusion, de l'irritabilité, une agitation extrême évoluant en délire et en coma) et il convient de recourir à un traitement symptomatique d'appoint.

Indien convulsies optreden of indien de frequentie van de aanvallen toeneemt, dient de behandeling met fluvoxamine te worden gestaakt.
Il convient de suspendre le traitement par fluvoxamine si des convulsions apparaissent ou si la fréquence des crises augmente.

QT-verlenging Indien gegeven in combinatie met fluvoxamine, kunnen de plasmaconcentraties van terfenadine, astemizol of cisapride verhoogd zijn waardoor het risico van QT-verlenging/Torsade de Pointes toeneemt.
Allongement QT S'ils sont administrés en association avec la fluvoxamine, les concentrations plasmatiques de terfénadine, d'astémizole ou de cisapride peuvent augmenter, d'où l’augmentation du risque d'allongement de l'espace QT/Torsades de Pointes.

Over het algemeen zijn deze symptomen zelflimiterend en gewoonlijk verdwijnen ze binnen twee weken, hoewel ze bij sommige personen langer kunnen duren (2-3 maanden of meer). Indien de behandeling wordt stopgezet, wordt dan ook geadviseerd fluvoxamine geleidelijk af te bouwen gedurende meerdere weken of maanden naargelang de behoefte van de patiënt (zie rubriek 4.2).
Lorsqu’on arrête le traitement, il est donc conseillé de réduire progressivement la dose de fluvoxamine, sur une période de plusieurs semaines ou mois, selon les besoins du patient (voir rubrique 4.2).

Indien convulsies optreden of het aantal ervan verhoogt, dient de behandeling met fluvoxamine gestaakt te worden.
Si des convulsions se produisent ou que leur nombre augmente, il convient de mettre fin au traitement par fluvoxamine.