Traduction de «eveneens een dosis » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Herhaaldelijk braken dat voorkomt bij dissociatieve stoornissen (F44.-) en hypochondrische stoornis (F45.2) en dat niet louter is te wijten aan aandoeningen die buiten dit hoofdstuk zijn geclassificeerd. Deze subcategorie kan eveneens gebruikt worden als aanvulling op O21.- (buitensporig braken tijdens de zwangerschap) indien emotionele factoren op de voorgrond staan als oorzaak van recidiverende misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap. | Neventerm: | psychogeen braken
Définition: Vomissements répétés survenant au cours d'un trouble dissociatif (F44.-) et d'une hypocondrie (F45.2), et qui ne sont pas exclusivement imputables à une des affections classées en dehors de ce chapitre. Ce code peut également être utilisé en complément du code O21.- (vomissements incoercibles au cours de la grossesse), quand des facteurs émotionnels sont au premier plan dans la survenue de nausées et de vomissements récurrents au cours de la grossesse. | Vomissements psychogènes

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door een belangrijke verandering van het gebruikelijke premorbide-gedrag van de betrokkene, waarbij de uiting van emoties, behoeften en impulsen is betrokken. Stoornis van cognitieve functies en denkfuncties en veranderde seksualiteit kunnen eveneens deel uitmaken van het klinische beeld. | Neventerm: | frontalekwabsyndroom | limbisch-epileptische persoonlijkheidssyndroom | lobotomiesyndroom | organisch-pseudogeretardeerde persoonlijkheid | organisch-pseudopsychopathische persoonlijkheid | postleukotomiesyndroom
Définition: Trouble caractérisé par une altération significative des modes de comportement qui étaient habituels au sujet avant la survenue de la maladie; les perturbations concernent, en particulier, l'expression des émotions, des besoins et des pulsions. Le tableau clinique peut, par ailleurs, comporter une altération des fonctions cognitives, de la pensée, et de la sexualité. | Personnalité pseudopsychopathique organique Pseudodébilité organique Psychosyndrome de l'épilepsie du système limbique Syndrome (des):frontal | lobotomisés | post-leucotomie

Omschrijving: Een vorm van ticstoornis waarin er multipele motorische tics en één of meer vocale tics (hebben) bestaan, hoewel niet noodzakelijkerwijs tegelijkertijd. De stoornis verergert doorgaans tijdens de adolescentie en neigt te blijven bestaan tot op volwassen leeftijd. De vocale tics zijn dikwijls multipel met explosieve en herhaalde vocalisatie, keelschrapen, grommen en er kunnen obscene woorden of uitdrukkingen worden gebruikt. Soms gaat dit samen met gebaren (echopraxie) die eveneens een obsceen karakter kunnen hebben (copropraxie).
Définition: Trouble, caractérisé à un moment quelconque au cours de la maladie, mais pas nécessairement de façon simultanée, par des tics moteurs multiples et par un ou plusieurs tics vocaux. Le trouble s'aggrave habituellement durant l'adolescence et persiste souvent à l'âge adulte. Les tics vocaux sont souvent multiples, avec des vocalisations, des râclements de gorge, et des grognements explosifs et répétés et parfois une émission de mots ou de phrases obscènes, associés, dans certains cas, à une échopraxie gestuelle pouvant également être obscène (copropraxie).

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

Omschrijving: Stoornissen waarbij de uiting van angst het belangrijkste symptoom is en niet beperkt is tot een bepaalde situatie. Depressieve en obsessieve symptomen en zelfs elementen van fobische angst, kunnen eveneens aanwezig zijn, mits zij duidelijk secundair of minder ernstig zijn.
Définition: Troubles caractérisés essentiellement par la présence de manifestations anxieuses qui ne sont pas déclenchées exclusivement par l'exposition à une situation déterminée. Ils peuvent s'accompagner de symptômes dépressifs ou obsessionnels, ainsi que de certaines manifestations traduisant une anxiété phobique, ces manifestations étant toutefois manifestement secondaires ou peu sévères.

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin hallucinaties, wanen of stoornissen van de waarneming duidelijk merkbaar zijn, maar opvallend wisselend en veranderend van dag tot dag of zelfs van uur tot uur. Emotionele onrust met intense voorbijgaande gevoelens van geluk of extase; angst en prikkelbaarheid zijn eveneens dikwijls aanwezig. De veelvormigheid en instabiliteit zijn typerend voor het algemene klinische beeld en de psychotische kenmerken rechtvaardigen een diagnose van schizofrenie (F20.-) niet. Deze stoornissen hebben dikwijls een abrupt begin, ontwikkelen zich vaak snel in enkele dagen en vertonen dikwijls een snelle oplossing van symptomen zonder herhaling. Als de symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in persisterende waanstoornis (F22.-). | Neventerm: | bouffée délirante zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd | cycloïde psychose zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd
Définition: Trouble psychotique aigu, comportant des hallucinations, des idées délirantes ou des perturbations des perceptions manifestes, mais très variables, changeant de jour en jour, voire d'heure en heure. Il existe souvent un bouleversement émotionnel s'accompagnant de sentiments intenses et transitoires de bonheur ou d'extase, d'anxiété ou d'irritabilité. Le polymorphisme et l'instabilité sont caractéristiques du tableau clinique. Les caractéristiques psychotiques ne répondent pas aux critères de la schizophrénie (F20.-). Ces troubles ont souvent un début brutal, se développent rapidement en l'espace de quelques jours et disparaissent souvent rapidement, sans rechutes. Quand les symptômes persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de trouble délirant persistant (F22.-). | Bouffée délirante | Psychose cycloïde | sans symptômes schizophréniques ou sans précision

Omschrijving: Een tamelijk goed gedefinieerde cluster van fobieën, waaronder angsten om het huis te verlaten; zich te begeven in winkels, menigten en openbare gelegenheden; of om alleen te reizen met treinen, bussen of vliegtuigen. Paniekstoornis is een veel voorkomend kenmerk van zowel huidige episoden als van die in het verleden. Depressieve en obsessieve symptomen en sociale fobieën zijn eveneens vaak aanwezig als bijkomende kenmerken. Vermijding van de fobie veroorzakende situatie staat vaak op de voorgrond en sommige agorafobici ervaren weinig angst omdat ze hun fobie veroorzakende situaties kunnen vermijden. | Neventerm: | agorafobie zonder voorgeschiedenis van paniekstoornis | paniekstoornis met agorafobie
Définition: Groupe relativement bien défini de phobies concernant la crainte de quitter son domicile, la peur des magasins, des foules et des endroits publics, ou la peur de voyager seul en train, en autobus ou en avion. La présence d'un trouble panique est fréquente au cours des épisodes actuels ou antérieurs d'agoraphobie. Parmi les caractéristiques associées, on retrouve souvent des symptômes dépressifs ou obsessionnels, ainsi que des phobies sociales. Les conduites d'évitement sont souvent au premier plan de la symptomatologie et certains agoraphobes n'éprouvent que peu d'anxiété, car ils parviennent à éviter les situations phobogènes. | Agoraphobie sans antécédents de trouble panique Trouble panique avec agoraphobie

dosis | hoeveelheid van een geneesmiddel
dose | dose

initiële dosis | aanvankelijke hoeveelheid van een geneesmiddel
dose croissante | dose croissante (permettant d'obtenir un effet maximal)

overdosis | te grote dosis
overdose | surdose

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Indien nodig moeten de volgende antidota, hetzij alleen, hetzij na elkaar worden toegediend: 0,5 à 2,0 mg intraveneuze atropine, 0,5 mg orciprenaline in trage intraveneuze injectie. Er kan eveneens een dosis van 1 tot 5 mg glucagon worden toegediend.
Si nécessaire, il convient d'administrer les antidotes suivants, seuls ou l'un après l'autre: 0,5 à 2,0 mg d'atropine par voie intraveineuse, 0,5 mg d'orciprénaline en injection intraveineuse lente; on peut également administrer une dose de 1 à 5 mg de glucagon.

Osteoporose geïnduceerd door glucocorticoïden Twee klinische studies met elk een duur van 1 jaar hebben de doeltreffendheid aangetoond van FOSAMAX 5 mg en 10 mg (bij één van de studies werd eveneens een dosis van 2,5 mg FOSAMAX per dag gebruikt), éénmaal per dag toegediend bij mannen of vrouwen die glucocorticoïden kregen toegediend (ten minste 7,5 mg/dag prednisone of het equivalent hiervan).
L’ostéoporose induite par les glucocorticoïdes Deux études cliniques d’une durée de un an chacune ont démontré l’efficacité de FOSAMAX 5 mg et 10 mg (une des études a aussi utilisé FOSAMAX 2,5 mg par jour), administré une fois par jour chez des hommes ou chez des femmes recevant des glucocorticoïdes (au moins 7,5 mg/jour de prednisone ou l’équivalent).

B. Rivaroxaban Vier cruciale studies onderzochten het nut van rivaroxaban (1 x 10 mg/d) na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste studie (RECORD 1) 48 onderzocht rivaroxaban post THP gedurende 35 (31-39) dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 63 jaar (range van 18-93 jaar), de tweede (RE- CORD 2) 49 onderzocht eveneens post THP maar met een ongepaste vergelijking (rivaroxaban 31-39 dagen versus enoxaparine 10-14 dagen) bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar). De derde studie (RECORD 3) 50 onderzocht rivaroxaban post TKP gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 68 jaar (range van 28-91 jaar), en de vierde (RECORD 4) 51 onderzocht eveneens post TKP met een Noord- Amerikaanse dosis enoxaparine (2 x 30 mg/d).
B. Rivaroxaban Quatre études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de rivaroxaban 10 mg 1x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (RECORD 1) 48 post PTH avec rivaroxaban durant 35 (31 à 39) jours chez des patients âgés en moyenne de 63 ans (écarts de 18 à 93 ans), la deuxième (RECORD 2) 49 post PTH également mais avec une comparaison inappropriée (rivaroxaban 31-39 jours versus énoxaparine 10-14 jours) chez des patients âgés en moyenne de 62 ans), la troisième (RECORD 3)50 post PTG avec du rivaroxaban durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 68 ans (écarts de 28 à 91 ans), et une quatrième post PTG (RECORD 4) 51 avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j).

Het FDA beveelt eveneens aan om rekening te houden met het risico van interacties met andere geneesmiddelen (vooral de CYP3A4-inhibitoren voor atorvastatine en simvastatine, en de CYP2C9-inhibitoren voor fluvastatine; zie de interactietabellen Ic, Id en Ie in het Gecommentarieerd Geneesmiddelenrepertorium). In België wordt in de SKP van de geneesmiddelen op basis van simvastatine, aanbevolen om de dosis van 80 mg per dag voor te behouden voor patiënten met ernstige hypercholesterolemie en hoog risico van cardiovasculaire complicaties, bij wie een lagere dosis onvoldoende effect had.
La FDA recommande aussi de tenir compte du risque d’interactions avec d’autres médicaments (notamment les inhibiteurs du CYP3A4 pour l’atorvastatine et la simvastatine, et les inhibiteurs du CYP2C9 pour la fluvastatine; voir les tableaux des interactions Ic, Id et Ie dans Ie Répertoire Commenté des Médicaments).

Gunstige resultaten werden eveneens behaald met een dosis van 4 ml/kg lichaamsgewicht op dag 0, dag 4 en dag 8, gevolgd door een dosis van 2 ml/kg lichaamsgewicht op dag 12 en dag 16 (Blacklock H.A. et al, Lancet II (1985) 152- 153).
Des résultats positifs peuvent aussi être obtenus avec une dose de 4 ml/kg de poids corporel, administrée aux jours 0, 4 et 8, suivie d’une dose de 2 ml/kg de poids corporel aux jours 12 et 16 (Blacklock H.A. et coll., Lancet II (1985) 152- 153).

Gunstige resultaten werden eveneens behaald met een dosis van 4 ml/kg lichaamsgewicht op dag 0, dag 4 en dag 8, gevolgd door een dosis van 2 ml/kg lichaamsgewicht op dag 12 en dag 16 (Blacklock H.A. et al, Lancet II (1985) 152-153).
Des résultats positifs peuvent aussi être obtenus avec une dose de 4 ml/kg poids corporel, administrée aux jours 0, 4 et 8, suivi d’une dose de 2ml/kg poids corporel aux jours 12 et 16 (Blacklock H.A. et al, Lancet II (1985) 152-153).

Bij patiënten die reeds met andere inhalatie-glucocorticosteroïden behandeld werden, zal men eveneens trachten de dosis te verminderen, nadat de behandelingsovergang met een gelijkaardige dosis gebeurde.
Lorsque les patients ont été traités par d’autres glucocorticostéroïdes inhalés, on essaiera également de diminuer la dose après avoir modulé le transfert de traitement avec une dose similaire.

Een dosis van 1-10 mg glucagon kan eveneens worden toegediend.
On peut également administrer une dose de 1-10 mg de glucagon.

Aan de optimale dosis van dabigatran wordt eveneens getwijfeld.
Des doutes subsistent également sur la dose optimale du dabigatran.

Overschrijdt men de therapeutische dosis, hetzij de eerste minuten na een te snelle intraveneuze injectie, hetzij door orale overdosering, dan kunnen eveneens de perifere alfa-adrenerge receptoren worden gestimuleerd, waardoor vasoconstrictie en tijdelijke bloeddrukstijging optreedt.
A dose suprathérapeutique, que ce soit au cours des premières minutes qui suivent une injection intraveineuse trop rapide ou en cas de surdosage par voie orale, la clonidine peut également stimuler les récepteurs alpha-adrénergiques périphériques, d'où vasoconstriction et hausse momentanée de la pression artérielle.