Traduction de «esrd-patiënten die hemodialyse » (Néerlandais → Français) :

Nierfunctie: De ogenschijnlijke klaring van ribavirine is verminderd bij patiënten met een creatinineklaring van ≤50 ml/min, inclusief patiënten met ESRD op chronische hemodialyse, wat neerkomt op ongeveer 30% van de waarde die bij patiënten met een normale nierfunctie werd gevonden.
Fonction rénale : La clairance de la ribavirine est diminuée chez les patients dont la clairance de la créatinine est ≤ 50 ml/min, y compris chez les patients en insuffisance rénale au stade terminal (IRST) en hémodialyse chronique, à une valeur d’environ 30 % de la valeur observée chez les patients ayant une fonction rénale normale.

Om plasmaconcentraties van Januvia te krijgen die overeenkomen met die van patiënten met een normale nierfunctie, worden bij patiënten met een matige of ernstige nierfunctiestoornis, en ook bij ESRD-patiënten die hemodialyse of peritoneale dialyse nodig hebben, lagere doses aanbevolen (zie rubrieken 4.2 en 5.2).
Pour atteindre des concentrations plasmatiques de Januvia similaires à celles obtenues chez les patients ayant une fonction rénale normale, des posologies plus faibles sont recommandées chez les patients ayant une insuffisance rénale modérée et sévère ainsi que chez les patients ayant une insuffisance rénale terminale nécessitant une hémodialyse ou une dialyse péritonéale (voir rubriques 4.2 et 5.2).

Nierfunctiestoornis: Een eenmalige dosis oraal aprepitant 240 mg werd toegediend aan patiënten met ernstige nierfunctiestoornis (CrCl < 30 ml/min) en aan patiënten met nierlijden in het eindstadium (ESRD) bij wie hemodialyse nodig was.
Insuffisance rénale : Une dose unique de 240 mg d’aprépitant oral a été administrée à des patients en insuffisance rénale sévère (ClCr < 30 ml/min) et à des patients atteints de néphropathie à un stade terminal nécessitant une hémodialyse.

Patiënten met ESRD bij chronische hemodialyse en die 200 mg Copegus als dagelijkse dosis kregen, hadden gemiddelde ribavirine blootstelling (AUC) van ongeveer 80% van de waarde die werd gevonden bij patiënten met een normale nierfunctie die de standaard dagelijkse dosis van 1000/1200 mg Copegus kregen.
Les patients en IRST en hémodialyse chronique et ayant reçu une dose journalière de Copegus de 200 mg ont présenté une exposition à la ribavirine moyenne (ASC) d’environ 80 % de la valeur observée chez les patients avec une fonction rénale normale recevant la dose journalière standard de Copegus de 1000/1200 mg.

De beschikbare gegevens in deze patiëntgroep wijzen erop dat de startdosis bij patiënten met ESRD die hemodialyse ondergaan een enkelvoudige dosis van 15 mg of 20 mg is, die moet worden toegediend nadat de hemodialyse is voltooid en enkel op de dag van de hemodialyse.
Les données disponibles dans cette population semblent indiquer que la dose initiale chez les patients atteints d’IRT sous hémodialyse est une dose unique de 15 mg ou 20 mg, à administrer après la séance d'hémodialyse, mais uniquement les jours d'hémodialyse.

Bij patiënten met een matige nierfunctiestoornis werd een ongeveer 2-voudige verhoging van de plasma- AUC van sitagliptine waargenomen, en bij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis en patiënten met ESRD die hemodialyse ondergingen, werd in vergelijking met normale gezonde controlepersonen een ongeveer 4-voudige verhoging waargenomen.
L'ASC plasmatique de la sitagliptine a environ doublé chez les patients ayant une insuffisance rénale modérée ; elle a environ été multipliée par 4 chez les patients ayant une insuffisance rénale sévère et chez les patients en insuffisance rénale terminale sous hémodialyse par rapport aux sujets témoins sains normaux.

Bij patiënten met een matige nierfunctiestoornis werd een ongeveer 2-voudige verhoging van de plasma-AUC van sitagliptine waargenomen, en bij patiënten met een ernstige nierfunctiestoornis en bij patiënten met ESRD die hemodialyse ondergingen, werd in vergelijking met normale gezonde proefpersonen een ongeveer 4-voudige verhoging waargenomen.
L'ASC plasmatique de la sitagliptine a environ doublé chez les patients ayant une insuffisance rénale modérée ; elle a environ été multipliée par 4 chez les patients ayant une insuffisance rénale sévère et chez les patients en insuffisance rénale terminale sous hémodialyse par rapport aux sujets témoins sains normaux.

De studie omvatte patiënten met een nierfunctiestoornis, op basis van creatinineklaring aangeduid als licht (50 tot < 80 ml/min), matig (30 tot < 50 ml/min) en ernstig (< 30 ml/min), en patiënten met nierziekten in het eindstadium (ESRD) die hemodialyse ondergingen.
L'étude a inclus des patients atteints d'insuffisance rénale définie, sur la base de la clairance de la créatinine, comme légère (50 à < 80 mL/min), modérée (30 à < 50 mL/min) ou sévère (< 30 mL/min) ainsi que des patients atteints d'insuffisance rénale terminale sous hémodialyse.

Er zijn beperkte gegevens om de beste doseringsopties te bepalen voor patiënten met nierziekte in het eindstadium (ESRD) die hemodialyse ondergaan.
Les données permettant de déterminer les meilleures options posologiques chez les patients atteints d’insuffisance rénale terminale (IRT) sous hémodialyse sont limitées.

Steady-state voorspellingen voor de AUC van linagliptine bij patiënten met ESRD duidden op een vergelijkbare blootstelling als die van patiënten met matige of ernstige nierinsufficiëntie.
Il est attendu pour l'ASC de la linagliptine à l'état d'équilibre, chez les patients atteints d'insuffisance rénale terminale (IRT), une exposition comparable à celle des patients atteints d'insuffisance rénale modérée ou sévère.