Aangenomen werd dat hieruit moet worden afgeleid dat de naleving van die regels, die verplicht zijn maar niet onder de openbare orde vallen, een absolute verplichting is 7 “zonder dat de partij die ze inroept enig opgelopen nadeel moet verantwoorden”.
On admettait qu’il y avait lieu d’en déduire que le respect de ces règles, impératives mais non d’ordre public, s’imposait de manière absolue 7 “ sans que la partie qui les invoque n’ait à justifier d’aucun préjudice”.
