Traduction de «en of hartfalen blijft een ace-inhibitor » (Néerlandais → Français) :

Bij een acuut myocardinfarct bij patiënten met linkerventrikeldisfunctie en/of hartfalen blijft een ACE-inhibitor de eerste keuze: de ervaring met ACE-inhibitoren is veel groter dan met sartanen, en de kostprijs geringer. Met ACE-inhibitoren is een gunstig effect op de mortaliteit op korte termijn (binnen de 30 dagen) en op lange termijn aangetoond.
Avec les IECA, un effet favorable sur la mortalité à court terme (dans les 30 jours) et à long terme a été démontré.

Bij een acuut myocardinfarct bij patiënten met linkerventrikeldisfunctie en/of hartfalen blijft een ACE-inhibitor de eerste keuze: de ervaring met ACE-inhibitoren is veel groter dan met sartanen, en de kostprijs geringer.
Un IECA reste le premier choix après un infarctus du myocarde chez les patients présentant un dysfonctionnement ventriculaire gauche et/ou une insuffisance cardiaque: l’expérience avec les IECA est beaucoup plus large que celle avec les sartans, et leur coût est moindre.

Start de behandeling van hartfalen met een ACE-inhibitor of een β-blokker!
Instaurer le traitement de l’insuffisance cardiaque par un IEC ou un β-bloquant.

Een ACE-inhibitor (met de beste evidentie beschikbaar voor ramipril) blijft de eerste keuze wanneer zou beslist wordt om bij een patiënt met hoog cardiovasculair risico en zonder klinisch hartfalen een inhibitor van het renine-angiotensine systeem toe te voegen aan de reeds bestaande preventieve behandeling [In verband met de HOPE-studie, zie ook Folia april 2000 , november 2002 en november 2004 ].
Un IECA (le ramipril étant celui qui a été le mieux étudié) reste le médicament de premier choix si l’on décide, chez un patient avec un risque cardio-vasculaire élevé et sans insuffisance cardiaque clinique, d’ajouter un inhibiteur du système rénine-angiotensine à un traitement préventif existant. [En ce qui concerne l’étude HOPE, voir aussi avril 2000 , de novembre 2002 et de novembre 2004].

In de CHARMstudie waren ook patiënten ingesloten met diastolisch hartfalen: met candesartan was er een geringe daling van de nood voor hospitalisatie (maar niet van de mortaliteit) ten opzichte van placebo, en dit opnieuw zowel bij de patiënten die reeds behandeld werden met een ACE-inhibitor, als bij deze die niet behandeld werden met een ACE-inhibitor.
L’étude CHARM a également inclus des patients atteints d’une insuffisance cardiaque diastolique: une légère diminution du taux d’hospitalisations (mais pas de la mortalité) a été observée avec le candésartan par rapport au placebo, et ce aussi bien chez les patients traités par un IECA que chez ceux ne prenant pas d’IECA.

Bij gebruik van een ACE-inhibitor of sartaan in combinatie met spironolacton bij de behandeling van ernstig hartfalen is voorzichtigheid geboden, zeker bij patiënten met verminderde nierfunctie; de dosis spironolacton mag bij deze associaties in ieder geval niet meer dan 50 mg per dag bedragen [zie Folia juni 2004 ].
Lors de la prise d’un IECA ou d’un sartan, en association à la spironolactone, dans le traitement de l’insuffisance cardiaque sévère, la prudence s’impose, surtout chez les patients qui présentent une diminution de la fonction rénale; dans de telles associations, la dose de spironolactone ne peut en aucun cas dépasser 50 mg par jour [voir Folia de juin 2004 ].

Er werd gesteld dat een ACE-inhibitor een goede keuze is bij patiënten met ook hartfalen, antecedenten van myocardinfarct of cerebrovasculair accident, een hoog cardiovasculair risico, diabetes of chronisch nierlijden.
Il y est mentionné qu’un IECA est un bon choix chez les patients qui présentent aussi une insuffisance cardiaque, des antécédents d’infarctus du myocarde ou d’accident vasculaire cérébral, un risque cardio-vasculaire élevé, un diabète ou une affection rénale chronique.

De behandeling van patiënten met chronisch hartfalen begint gewoonlijk met een ACE-inhibitor. Nadien wordt er eventueel een β-blokker aan toegevoegd.
Le traitement de patients atteints d’insuffisance cardiaque chronique commence généralement par un IEC, suivi éventuellement d’un β-bloquant.

Clinical Evidence 1 komt tot het besluit dat bij patiënten met hartfalen NYHA-klassen II-IV de associatie van een sartaan aan een behandeling met ACE-inhibitor het
Clinical Evidence 1 conclut que l’association d’un sartan à un traitement par IECA chez des patients présentant une insuffisance cardiaque (classe

Tenzij contra-indicatie dienen alle patiënten met systolisch hartfalen behandeld te worden met een ACE-inhibitor.
Sauf contre-indication, tous les patients atteints d’une insuffisance cardiaque systolique doivent être traités par un IECA.