Traduction de «en glucose-afhankelijke insulinotrope » (Néerlandais → Français) :

Na een orale glucose-inname resulteerde deze DPP-4-remming in 2- tot 3-voudige verhoging van de circulerende spiegels van actieve incretine hormonen, waaronder glucagonachtige peptide-1 (GLP-1) en glucose-afhankelijke insulinotrope polypeptide (GIP). Daarnaast zorgde de DPP-4 remming voor verlaagde glucagon-concentraties, en verhoogde glucose-afhankelijke bèta-cel-gevoeligheid, die resulteerden in hogere insuline- en C-peptide-concentraties.
Après une charge orale de glucose, cette inhibition de la DPP-4 a entraîné une multiplication par 2 à 3 des concentrations circulantes des hormones incrétines actives, telles que le glucagon like peptide-1 (GLP-1) et le glucose-dépendant insulinotropic polypeptide (GIP), une diminution des concentrations de glucagon et une augmentation de la capacité de réponse au glucose des cellules bêta, entraînant une élévation des concentrations du peptide-C et de l’insuline.

Werkingsmechanisme De toediening van vildagliptine heeft een snelle en volledige remming van de activiteit van het DPP-4 enzym tot gevolg, resulterend in verhoogde nuchtere en postprandiale endogene spiegels van de incretinehormonen GLP-1 (glucagon-like peptide 1) en GIP (glucose-dependent insulinotropic polypeptide).
Mécanisme d’action L’administration de la vildagliptine entraîne une inhibition rapide et complète de l’activité de la DPP- 4 entraînant une augmentation des taux endogènes à jeun et post-prandiaux des hormones incrétines GLP-1 (glucagon-like peptide 1) et GIP (glucose-dependent insulinotropic polypeptide).

Linagliptine Linagliptine remt het enzym DPP-4 (Dipeptidylpeptidase-4), een enzym dat betrokken is bij het inactiveren van de incretinehormonen GLP-1 en GIP (glucagon-like peptide-1 en glucose-dependent insulinotropic polypeptide).
Linagliptine La linagliptine est un inhibiteur de la DPP-4 (dipeptidylpeptidase 4), une enzyme qui participe à l'inactivation des hormones incrétines GLP-1 et GIP (glucagon like peptide-1, glucose-dependent insulinotropic polypeptide).

Het ontstaan van hyperglykemie lijkt verband te houden met een verminderde afgifte van insuline (met name in de periode na de dosis) en van incretinehormonen (te weten glucagon-like peptide-1 [GLP-1] en glucose-dependent insulinotropic polypeptide [GIP]).
Le développement d’une hyperglycémie semble être lié à la diminution de la sécrétion d’insuline (en particulier pendant la période post-dose) et d’hormones incrétines (GLP-1 [glucagon-like peptide-1] et GIP [glucose-dependent insulinotropic polypeptide]).

Door remming van het DPP-4-enzym verhoogt sitagliptine de concentraties van twee bekende, actieve incretinehormonen, namelijk glucagon-like peptide-1 (GLP-1) en glucose-dependent insulinotropic polypeptide (GIP).
En inhibant l’enzyme DPP-4, la sitagliptine augmente les taux des deux hormones incrétines actives connues, le GLP-1 (glucagon-like peptide-1) et le GIP (glucose-dependent insulinotropic polypeptide).

Linagliptine veroorzaakt een glucose-afhankelijke verhoging van de insulineafscheiding en verlaging van de glucagonafscheiding en leidt dus tot een algemene verbetering van de glucosehomeostase.
La linagliptine augmente l’insulinosécrétion et diminue la sécrétion de glucagon de façon gluco-dépendante, entraînant ainsi une amélioration globale de l’homéostasie glucidique.

Afhankelijk van de behoeften van de patiënt, kan het poeder opgelost worden in 0.9%,natriumchloride, in water voor injectie of 5% glucose. De concentratie van Sandoglobuline in elk van deze oplossingen voor iv infusie kan variëren van 3 tot 12%, afhankelijk van het volume dat gebruikt werd.
La concentration de Sandoglobuline dans chacune de ces solutions pour perfusion iv peut varier de 3 à 12%, en fonction du volume utilisé.

De Europese richtlijn DIR/2004/33/EG stelt in zijn Bijlage IV dat de maximale bewaartermijn voor erytrocytenconcentraten tussen 28 en 49 dagen ligt afhankelijk van de bij de bewerking toegepaste procédés. Voor erytrocyten in een saline-adenine-glucose-mannitol (SAGM) oplossing wordt een bewaringstermijn van 42 dagen toegepast (HGR, 2007).
Pour les érythrocytes en solution saline-adénine-glucose-mannitol (SAGM), le délai de conservation est limité à 42 jours (CSS, 2007).

Bereiding van de infusie: afhankelijk van de duur van de infusie wordt 100-500 ml van een isotonische oplossing (0,9% natriumchloride oplossing) of 5% glucose oplossing gemengd met een natriumbicarbonaat oplossing voor injectie (0,5 ml van 8,4% of 1 ml van 4,2% of een overeenkomstig volume van een andere concentratie).
Mode de préparation de la perfusion: selon la durée prévue pour la perfusion on mélangera 100 à 500 ml de soluté salin isotonique (NaCl à 0,9%) ou d’une solution de glucose à 5% mélangée à une solution de bicarbonate de sodium pour préparations injectables (0,5 ml de solution à 8,4% ou 1 ml de solution à 4,2% ou bien le volume qui convient pour une concentration différente).