Traduction de «embolie bij patiënten » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

embolie | NNO | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | bloedstolsel | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | long | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | lucht | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | pyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | septisch of septicopyemisch | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | vruchtwater | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 | embolie | zeep | na aandoeningen geclassificeerd onder O00-O07 |
Embolie (due à):SAI | caillot sanguin | gazeuse | liquide amniotique | pulmonaire | pyohémique | savon | septique ou septicopyohémique | survenant après les états classés en O00-O07

Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie
Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle

obstetrische (long)embolie NNO | puerperale (long)embolie NNO
Embolie (pulmonaire):obstétricale SAI | puerpérale SAI

infarct door | embolie | infarct door | trombose | occlusie door | embolie | occlusie door | trombose
infarctus:embolique | thrombotique | occlusion:embolique | thrombotique

Omschrijving: Een aanhoudende labiliteit van stemming met talrijke perioden van depressiviteit en lichte euforie, waarvan er geen ernstig of langdurig genoeg is om een diagnose te rechtvaardigen van bipolaire affectieve stoornis (F31.-) of recidiverende depressieve stoornis (F33.-). Deze stoornis wordt veelvuldig gevonden bij de verwanten van patiënten met een bipolaire affectieve stoornis. Sommige personen met cyclothymie ontwikkelen tenslotte een bipolaire affectieve stoornis. | Neventerm: | affectieve persoonlijkheidsstoornis | cycloïde persoonlijkheid | cyclothyme persoonlijkheid
Définition: Instabilité persistante de l'humeur, comportant de nombreuses périodes de dépression ou d'exaltation légère (hypomanie), mais dont aucune n'est suffisamment sévère ou prolongée pour justifier un diagnostic de trouble affectif bipolaire (F31.-) ou de trouble dépressif récurrent (F33.-). Le trouble se rencontre fréquemment dans la famille de sujets ayant un trouble affectif bipolaire et certains sujets cyclothymiques sont eux-mêmes atteints ultérieurement d'un trouble affectif bipolaire. | Personnalité:affective | cycloïde | cyclothymique

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door twee of meer episoden waarin het niveau van stemming en activiteit van de betrokkene belangrijk is verstoord, terwijl de ontregeling de ene keer kan bestaan uit een stemmingsverhoging en toegenomen energie en activiteit (hypomanie of manie) en de andere keer uit een stemmingsverlaging en afgenomen energie en activiteit (depressie). Ook patiënten die lijden aan herhaalde episoden van alleen maar hypomanie of manie worden geklasseerd als bipolair. | manisch-depressieve psychose | manisch-depressieve reactie | manisch-depressieve ziekte
Définition: Trouble caractérisé par deux ou plusieurs épisodes au cours desquels l'humeur et le niveau d'activité du sujet sont profondément perturbés, tantôt dans le sens d'une élévation de l'humeur et d'une augmentation de l'énergie et de l'activité (hypomanie ou manie), tantôt dans le sens d'un abaissement de l'humeur et d'une réduction de l'énergie et de l'activité (dépression). Les épisodes récurrents d'hypomanie ou de manie sont classés comme bipolaires. | maladie | psychose | réaction | maniaco-dépressive

bekrachtigd vrijstaand liftsysteem voor patiënten
système de levée d’un patient autonome alimenté par batterie

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van hetzij een enkele waan hetzij een stel verwante wanen die doorgaans lang en soms levenslang voortduren. De inhoud van de waan of wanen is zeer variabel. Duidelijke en aanhoudende akoestische hallucinaties (stemmen), schizofrene symptomen, zoals wanen omtrent controle en opvallende afvlakking van affect en zeker bewijs voor een hersenaandoening zijn alle onverenigbaar met deze diagnose. De aanwezigheid echter, vooral bij oudere patiënten, van nu en dan optredende of kortstondige akoestische hallucinaties sluit deze diagnose niet uit, op voorwaarde dat zij niet karakteristiek schizofreen zijn en slechts een klein gedeelte van het totale klinische beeld uitmaken. | Neventerm: | parafrenie (laat optredend) | paranoia | paranoïde psychose | paranoïde toestand | sensitieve betrekkingswaan
Définition: Trouble caractérisé par la survenue d'une idée délirante unique ou d'un ensemble d'idées délirantes apparentées, habituellement persistantes, parfois durant toute la vie. Le contenu de l'idée ou des idées délirantes est très variable. La présence d'hallucinations auditives (voix) manifestes et persistantes, de symptômes schizophréniques tels que des idées délirantes d'influence ou un émoussement net des affects, ou la mise en évidence d'une affection cérébrale, sont incompatibles avec le diagnostic. Toutefois, la présence d'hallucinations auditives, en particulier chez les sujets âgés, survenant de façon irrégulière ou transitoire, ne permet pas d'éliminer ce diagnostic, à condition qu'il ne s'agisse pas d'hallucinations typiquement schizophréniques et qu'elles ne dominent pas le tableau clinique. | Etat paranoïaque Paranoïa Paraphrénie (tardive) Psychose paranoïaque Sensitiver Beziehungswahn (délire de relation des sensitifs)

vrijstaand liftsysteem voor patiënten op netvoeding
système de levée d’un patient autonome sur secteur

Omschrijving: De belangrijkste kenmerken zijn meervoudige, recidiverende en veelvuldig veranderende lichamelijke klachten die al ten minste twee jaar duren. De meeste patiënten hebben een lange en ingewikkelde geschiedenis achter de rug van contacten met zowel eerste als tweedelijns gezondheidszorg, waarin talloze onderzoekingen met negatief resultaat of vruchteloze operatieve exploraties kunnen zijn verricht. De klachten kunnen worden toegeschreven aan elk onderdeel of systeem van het lichaam. Het verloop van de stoornis is chronisch en wisselend en gaat vaak ten koste van het sociaal functioneren, omgang met anderen en het gezinsleven. Kortdurende (minder dan twee jaar) en minder opvallende klachtenpatronen dienen geklasseerd te worden onder niet-gedifferentieerde somatisatiestoornis (F45.1). | Neventerm: | meervoudige psychosomatische stoornis | syndroom van Briquet
Définition: Les principales caractéristiques sont des symptômes physiques multiples, récurrents et variables dans le temps, persistant au moins deux ans. Dans la plupart des cas, les sujets entretiennent, depuis longtemps, des relations complexes avec les services médicaux, spécialisés et non spécialisés, et ont subi de nombreuses investigations ou interventions exploratrices négatives. Les symptômes peuvent renvoyer à n'importe quel système ou partie du corps. Le trouble a une évolution chronique et fluctuante, et s'accompagne souvent d'une altération du comportement social, interpersonnel et familial. Quand le trouble est de durée plus brève (moins de deux ans) ou quand il se caractérise par des symptômes moins évidents, on doit faire un diagnostic de trouble somatoforme indifférencié (F45.1). | Syndrome de Briquet Trouble psychosomatique multiple

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bij ingrepen met hoog bloedingsrisico worden bij patiënten met gering risico van trombo-embolie, de orale anticoagulantia verder gegeven, maar in lagere dosis; bij patiënten met hoog risico van trombo-embolie dienen ze tijdelijk vervangen te worden door heparine.
Lors d’interventions avec un risque élevé d’hémorragie, chez des patients avec un faible risque thrombo-embolique, les anticoagulants oraux peuvent être poursuivis mais à moindre dose; chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé, les anticoagulants oraux doivent être arrêtés et remplacés temporairement par l’héparine.

Risico van diepe veneuze trombose bij langdurige reizen Meerdere epidemiologische studies en metaanalyses tonen een verhoogd risico van diepe DVT is het dragen van elastische steunkousen Bij patiënten met andere risicofactoren van veneuze trombose (DVT) bij langdurige vliegtuigreizen (> 8 uur of > 5000 km), zeker bij Beperkte gegevens suggereren dat profylac- tot aan de knieën zeker aanbevolen. patiënten met andere risicofactoren voor trombo-embolie zoals antecedenten van veneuze van een heparine met laag moleculair getische toediening van een eenmalige dosis trombo-embolie, recente chirurgische ingreep, wicht (meestal 2 à 6 uur voor het vertrek) maligne aandoening, ernstige obesitas, zwangerschap, trombofilie.
Risque de thrombose veineuse profonde en cas de vol prolongé Plusieurs études épidémiologiques et économique ou de consommer des boissons alcoolisées augmentent davantage le méta-analyses ont révélé un risque accru de thrombose veineuse profonde (TVP) risque de TVP. Chez les patients présentant en cas de vol prolongé (> 8 heures ou d’autres facteurs de risque de TVP, le port > 5000 km), en particulier chez les patients présentant d’autres facteurs de genoux est certainement à recommander. de bas de compression adaptés jusqu’aux risque thromboembolique tels que des Des données limitées suggèrent que antécédents de thromboembolie veineuse, l’administration prophylactique d’une dose une intervention chirurgicale récente, une unique d’une héparine de bas poids moléculaire (généralement 2 à 6 heures avant affection maligne, une obésité sévère, la grossesse, des troubles thrombophiliques. le départ) a un faible effet favorable sur le Bien que le risque de TVP paraisse environ 3 fois plus élevé chez les passagers de concerne le risque de TVP symptomatique, risque de TVP asymptomatique.

De conclusie van een artikel in de Folia van maart 2007 over de preventie van trombo-embolie bij voorkamerfibrillatie was dat bij patiënten met hoog risico van trombo-embolie, vitamine K-antagonisten doeltreffender zijn dan anti-aggregantia (zelfs wanneer anti-aggregantia worden geassocieerd).
La conclusion d’un article paru dans les Folia de mars 2007 sur la prévention thrombo-embolique dans la fibrillation auriculaire était que, chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé, les antagonistes de la vitamine K sont plus efficaces que les antiagrégants (même lorsque ces derniers sont utilisés en association).

C. Apixaban Een cruciale studie (ADOPT) 57 onderzocht het effect van apixaban peroraal aan een dosis van 2 x 2,5 mg/d gedurende 30 dagen versus enoxaparine SC 40 mg/d gedurende 6 tot 14 dagen bij 6528 patiënten (gemiddelde leeftijd van 67 jaar, range van 40 tot 101 jaar) gehospitaliseerd voor tenminste 3 dagen om medische redenen (congestief hartfalen, acute ademhalingsinsufficiëntie, infectie, acute reumatische aandoening of inflammatoire darmziekte) en een risico van veneuze trombo-embolie (ouder dan 75 jaar, voorgeschiedenis van veneuze trombo-embolie, kanker, BMI ≥ 30, oestrogeentherapie) met een matig tot ernstig beperkte mobiliteit.
C. Apixaban Une étude pivot (étude ADOPT) 57 a évalué l’efficacité de l’administration d’apixaban oral 2 x 2,5 mg/jour durant 30 jours versus énoxaparine SC 40 mg/j durant 6 à 14 jours chez 6528 patients (âge moyen de 67 ans, écarts de 40 à 101 ans) hospitalisés pour au moins 3 jours pour raison médicale (insuffisance cardiaque congestive, insuffisance respiratoire aiguë, infection, pathologie rhumatologique aiguë ou pathologie intestinale inflammatoire) et à risque de thromboembolie veineuse (âge d’au moins 75 ans, antécédent de thromboembolie veineuse, cancer, IMC ≥ 30, estrogénothérapie), avec mobilité modérément ou sévèrement réduite.

Als besluit kan gesteld worden dat de vitamine K-antagonisten doeltreffender zijn dan acetylsalicylzuur in de preventie van trombo-embolie bij patiënten met voorkamerfibrillatie met hoog risico van trombo-embolie, wat de leeftijd van de patiënt ook is.
En conclusion, les antagonistes de la vitamine K sont plus efficaces que l’acide acétylsalicylique dans la prévention thrombo-embolique chez les patients atteints de fibrillation auriculaire avec un risque thrombo-embolique élevé, et ce quel que soit l’âge du patient.

Het effect van rivaroxaban in de preventie van trombo-embolie bij niet-valvulaire voorkamerfibrillatie werd nagegaan in de Rocket-AF studie waarin meer dan 14.000 patiënten met matig tot hoog risico van trombo-embolie werden geïncludeerd [ N Engl J Med 2011; 365: 883-9 (doi:10.1056/NEJMoa1009638)].
L’effet du rivaroxaban en prévention des thrombo-embolies dans la fibrillation auriculaire non valvulaire a été évalué dans l’étude Rocket-AF ayant inclus plus de 14.000 patients avec un risque thrombo-embolique modéré à élevé. [ N Engl J Med 2011; 365: 883-9 (doi:10.1056/NEJMoa1009638)]

De auteurs besluiten dat een aantal patiënten met risicofactoren voor trombo-embolie geen profylactische behandeling hadden gekregen, of niet lang genoeg, en dat de incidentie van trombo-embolie in de ambulante praktijk zou kunnen verminderen door een betere preventie in hospitaalmilieu.
Les auteurs concluent qu’un certain nombre de patients avec des facteurs de risque thrombo-embolique n’ont pas reçu de traitement prophylactique, ou pas suffisamment longtemps, et que l’incidence des thrombo-embolies en pratique ambulatoire pourrait être diminuée par une meilleure prévention thrombo-embolique en milieu hospitalier.

Het effect van dabigatran in de preventie van trombo-embolie bij niet-valvulaire voorkamerfibrillatie werd onderzocht in de Re-Ly studie, waarin meer dan 18.000 patiënten werden geïncludeerd, meestal met een matig risico van trombo-embolie [ N Engl J Med 2009; 361: 1139-51 (doi:10.1056/NEJMoa0905561)].
L’effet du dabigatran en prévention des thrombo-embolies dans la fibrillation auriculaire non valvulaire a été évalué dans l’étude Re-Ly ayant inclus plus de 18.000 patients présentant pour la plupart un risque thrombo-embolique modéré.

patiënten met een hoog bloedingsrisico uitgesloten; 90% van de patiënten waren gehospitaliseerd. Voor de primaire uitkomstmaat voor werkzaamheid, recidief van symptomatische trombo-embolie was rivaroxaban niet inferieur aan LMWH/VKA-behandeling (HR 1,12; 95%BI van 0,75 tot 1,68, p = 0,003).
matique : HR de 1,12 avec IC à 95% de 0,75 à 1,68 , p=0,003.

Conclusie Voor de (acute) behandeling en de (vroegtijdige en langdurige) preventie van recidieven van veneuze trombo-embolie, is het riskant om, op basis van de actueel gepubliceerde studies, conclusies te trekken voor (hoog)bejaarden. Deze studies werden uitgevoerd bij patiënten met een jongere gemiddelde leeftijd (54-57 jaar), die dus ook minder comorbiditeit hebben en in het algemeen ook een lager bloedingsrisico hebben dan de oudere patiënten die men in de dagelijkse praktijk ziet.
En conclusion Pour le traitement (aigu) et la prévention (précoce et prolongée) des récidives de thromboembolie veineuse, il est hasardeux de tirer des conclusions pour les personnes (fort) âgées des études actuellement publiées, celles-ci concernant des patients en moyenne moins âgés (54-57 ans), souffrant donc aussi de moins de comorbidités et avec, globalement, un moindre risque de saignements que les patients âgés vus au quotidien.