Vertaling van "effecten ervan verergeren " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Ontstaat als een verlate of verlengde reactie op een stressveroorzakende gebeurtenis of situatie (van korte of lange duur) van een buitengewoon bedreigende of catastrofale aard, die bij vrijwel iedereen grote angst zou veroorzaken. Predisponerende factoren, zoals persoonlijkheidstrekken (b.v. compulsieve, asthene) of een voorgeschiedenis van neurotische ziekte, kunnen de drempel voor de ontwikkeling van het syndroom verlagen of zijn verloop verergeren, maar zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden ervan te verklaren. Typische kenmerken zijn onder meer episoden van herhaald herleven van het trauma in zich opdringende gedachten ('flashbacks'), dromen of nachtmerries, die optreden tegen de onveranderlijke achtergrond van een gevoel van 'verdoving' en emotionele afstomping, onverschilligheid voor andere mensen, ongevoeligheid voor de omgeving, anhedonie en vermijding van activiteiten en situaties die aan het trauma herinneren. Er bestaat doorgaans een toestand van autonome overprikkelbaarheid met verhoogde alertheid, een toegenomen schrikreactie en slapeloosheid. De bovengenoemde symptomen gaan gewoonlijk samen met angst en depressiviteit en gedachten aan zelfdoding zijn niet uitzonderlijk. Het begin volgt het trauma met een latentie die kan variëren van enige weken tot maanden. Het beloop is wisselend, maar herstel kan in de meeste gevallen verwacht worden. Bij een klein deel van de betrokkenen kan de aandoening een chronisch verloop vertonen gedurende vele jaren en een overgang naar een blijvende persoonlijkheidsverandering (F62.0). | Neventerm: | traumatische neurose
Définition: Ce trouble constitue une réponse différée ou prolongée à une situation ou à un événement stressant (de courte ou de longue durée), exceptionnellement menaçant ou catastrophique et qui provoquerait des symptômes évidents de détresse chez la plupart des individus. Des facteurs prédisposants, tels que certains traits de personnalité (par exemple compulsive, asthénique) ou des antécédents de type névrotique, peuvent favoriser la survenue du syndrome ou aggraver son évolution; ces facteurs ne sont pas toutefois nécessaires ou suffisants pour expliquer la survenue du syndrome. Les symptômes typiques comprennent la reviviscence répétée de l'événement traumatique, dans des souvenirs envahissants ( flashbacks ), des rêves ou des cauchemars; ils surviennent dans un contexte durable d'anesthésie psychique et d'émoussement émotionnel, de détachement par rapport aux autres, d'insensibilité à l'environnement, d'anhédonie et d'évitement des activités ou des situations pouvant réveiller le souvenir du traumatisme. Les symptômes précédents s'accompagnent habituellement d'un hyperéveil neuro-végétatif, avec hypervigilance, état de qui-vive et insomnie, associés fréquemment à une anxiété, une dépression, ou une idéation suicidaire. La période séparant la survenue du traumatisme et celle du trouble peut varier de quelques semaines à quelques mois. L'évolution est fluctuante, mais se fait vers la guérison dans la plupart des cas. Dans certains cas, le trouble peut présenter une évolution chronique, durer de nombreuses années, et entraîner une modification durable de la personnalité (F62.0). | Névrose traumatique

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Bepaalde geneesmiddelen kunnen immers een hitteslag helpen uitlokken, of de effecten ervan verergeren (bv diuretica, NSAID's, ACE inhibitoren, sartanen).
Certains médicaments peuvent en effet favoriser l'apparition d'un coup de chaleur, ou en aggraver les effets (p. ex. les diurétiques, les AINS, les IECA, les sartans).

In de Folia van mei 2004 werden de geneesmiddelen opgesomd die het optreden van een hitteslag kunnen helpen uitlokken of de effecten ervan verergeren. Het gaat met name om stoffen die de thermoregulatie en het zweten beïnvloeden (vooral anticholinergica, neuroleptica, bepaalde H 1 -antihistaminica, sympathicomimetica, antidepressiva, stoffen die het koolzuuranhydrase inhiberen zoals topiramaat en acetazolamide) en om stoffen die in geval van dehydratie het risico van nierinsufficiëntie verhogen (vooral diuretica, NSAID’s, ACEinhibitoren en sartanen).
, des sympathicomimétiques, des antidépresseurs, des substances inhibant l’anhydrase carbonique tels le topiramate et l’acétazolamide) et de substances qui augmentent le risque d’insuffisance rénale en cas de déshydratation (surtout les diurétiques, les AINS, les IECA et les sartans).

Bepaalde geneesmiddelen kunnen daarenboven, zeker bij reeds kwetsbare personen, de nefaste effecten van de warmte nog verhogen, bv. door het helpen uitlokken van een hitteslag of de effecten ervan te verergeren: zie tabel hieronder.
De plus, certains médicaments peuvent, notamment chez les personnes déjà vulnérables, augmenter encore les effets néfastes de la chaleur, p.ex. en provoquant un coup de chaleur ou en aggravant les effets: voir tableau ci-dessous.