Vertaling van "doses wanneer ace-inhibitoren gelijktijdig toegediend " (Nederlands → Frans) :

Niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen (NSAID’s) inclusief aspirine ≥ 3 g/dag Wanneer ACE-inhibitoren gelijktijdig toegediend worden met niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (bv. acetylsalicylzuur aan anti-inflammatoire dosis, COX-2 inhibitoren en nietselectieve NSAIDs), kan het antihypertensieve effect verzwakken. Gelijktijdig gebruik van ACE-inhibitoren en NSAIDs kan leiden tot een verhoogd risico op de aantasting van de
Anti-inflammatoires non-stéroïdiens (AINS) y compris l’aspirine ≥ 3 g/jour Quand les IECA sont administrés simultanément à des AINS (tels que acétylsalicylique utilisé comme anti-inflammatoire, inhibiteurs COX-2 et AINS non sélectifs) une atténuation de l’effet antihypertenseur peut se produire.

- Niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (inclusief acetylsalicylzuur aan hoge doses) : wanneer ACE-inhibitoren gelijktijdig toegediend worden met niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (bv. acetylsalicylzuur aan anti-inflammatoire dosis, COX-2 inhibitoren en niet-selectieve NSAIDs), kan het antihypertensieve effect verzwakken.
- Anti-inflammatoires non stéroïdiens (AINS) (y compris acide acétylsalicylique à forte dose) : l’administration concomitante d’inhibiteurs de l’enzyme de conversion et d’AINS (p. ex. acide acétylsalicylique utilisé comme anti-inflammatoire, inhibiteurs COX-2 et AINS non sélectifs) peut réduire l’effet antihypertenseur.

Niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) inclusief aspirine ≥ 3 g/dag: Wanneer ACE-inhibitoren gelijktijdig toegediend worden met niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (bv. acetylsalicylzuur aan anti-inflammatoire dosis, COX-2 inhibitoren en nietselectieve NSAIDs), kan het antihypertensieve effect verzwakken.
Anti-inflammatoires non-stéroïdiens (AINS) incluant l’aspirine ≥ 3 g/jour: L’administration concomitante d’inhibiteurs de l’enzyme de conversion et d’AINS (p. ex. acide acétylsalicylique utilisé comme anti-inflammatoire, inhibiteurs COX-2 et AINS non sélectifs) peut réduire l’effet antihypertenseur.

Wanneer ACE-inhibitoren gelijktijdig toegediend worden met niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (bv. acetylsalicylzuur aan anti-inflammatoire dosis, COX-2 inhibitoren en niet-selectieve NSAIDs), kan het antihypertensieve effect verzwakken.
L’administration concomitante d’inhibiteurs de l’enzyme de conversion et d’AINS (p. ex. acide acétylsalicylique à des doses anti-inflammatoire, inhibiteurs COX-2 et AINS non sélectifs) peut réduire l’effet antihypertenseur.

Combinatie met niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAI): Wanneer ACE-remmers gelijktijdig worden toegediend met niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (bv. selectieve COX-2 remmers, acetylsalicylzuur (> 3g/dag) en nietselectieve NSAID), kan het antihypertensieve verzwakt worden.
Association anti-inflammatoire des anti-inflammatoires non-stéroïdiens (AINS): Lorsque des inhibiteurs de l’IEC sont administrés en même temps que des antiinflammatoire non-stéroïdiens (par ex. des inhibiteurs sélectifs COX-2, de l’acide acétylsalicylique (> 3 g/jour) et des AINS non-sélectifs), l’effet antihypertenseur peut s’atténuer.

Allopurinol, procaïnamide, cytostatica of immunosuppresiva: gelijktijdige toediening met ACE-inhibitoren kan leiden tot een verhoogde kans op leukopenie, in het bijzonder wanneer de laatstgenoemden worden gebruikt in een hogere doses dan op dit moment aanbevolen.
Allopurinol, procaïnamide, cytostatiques ou immunosuppresseurs: la prise simultanée d’IEC peut aggraver le risque de leucopénie, surtout si ces derniers sont utilisés à des doses plus élevées que celles actuellement recommandées.

Gelijktijdige behandeling met een ACE-remmer bij hartfalen Het risico op bijwerkingen, in het bijzonder verminderde nierfunctie en hyperkaliëmie, kan toenemen wanneer Candesartan EG in combinatie met een ACE-remmer wordt toegediend (zie rubriek 4.8) Patiënten die zo een behandeling ondergaan moeten regelmatig en zorgvuldig gecontroleerd worden.
Traitement concomitant par un inhibiteur de l’ECA en insuffisance cardiaque Le risque d’effets indésirables, en particulier d’altération de la fonction rénale et d’hyperkaliémie, peut augmenter lorsque Candesartan EG est utilisé en association avec un inhibiteur de l’ECA (voir rubrique 4.8). Les patients qui reçoivent un tel traitement doivent être surveillés régulièrement et attentivement.

Klinische ervaring Inovelon (rufinamidetabletten) werd gedurende 84 dagen tijdens een dubbelblind, placebogecontroleerd onderzoek, in doses van maximaal 45 mg/kg/dag toegediend aan 139 patiënten met onvoldoende gecontroleerde aanvallen in verband met het syndroom van Lennox-Gastaut (inclusief zowel atypische absence-aanvallen als valaanvallen). Mannelijke of vrouwelijke patiënten (tussen de 4 en 30 jaar oud) werden opgenomen wanneer zij werden behandeld met 1 tot 3 gelijktijdige antiepileptica in vaste doses.
Expérience clinique Dans le cadre d’une étude en double aveugle, contrôlée contre placebo, Inovelon (rufinamide comprimés) a été administré à des doses allant jusqu’à 45 mg/kg/jour pendant 84 jours, chez 139 patients présentant des crises d’épilepsie associées au syndrome de Lennox-Gastaut (comprenant à la fois des absences atypiques et des chutes subites) mal contrôlées. Des patients de deux sexes (âgés de 4 à 30 ans) recevant 1 à 3 antiépileptiques concomitants à dose fixe ont été inclus.

Bij gelijktijdige toediening van een enkelvoudige orale dosis bosutinib (400 mg) en meervoudige orale doses lansoprazol (60 mg) in een onderzoek onder 24 gezonde nuchtere proefpersonen, daalden de C max en AUC van bosutinib tot respectievelijk 54% en 74% van de waarden die werden waargenomen wanneer uitsluitend bosutinib (400 mg) werd toegediend.
Lorsqu'une dose unique de bosutinib (400 mg) par voie orale était co-administrée avec des doses multiples de lansoprazole (60 mg) par voie orale chez 24 sujets sains à jeun, la C max et l'ASC de bosutinib ont chuté à 54 % et 74 %, respectivement, par rapport aux valeurs obtenues lorsque bosutinib (400 mg) était administré seul.