Vertaling van "dosering in specifieke " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | computerized axial tomography [CAT-scan] | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | echografie | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | magnetic resonance imaging [MRI][NMR] | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | positron emission tomography [PET-scan] | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | röntgenbeelddiagnostiek | niet-specifieke afwijkende-bevindingen bij diagnostische beeldvorming | thermografie
résultats anormaux non spécifiques d'imagerie diagnostique par:échographie | radiologie | résonance magnétique nucléaire [RMN] | thermographie | tomodensitométrie [scanner] | tomographie par émission de positrons [TEP]

absence-epilepsie in kinderjaren [pyknolepsie] | benigne | infantiele myoklonische-epilepsie | benigne | neonatale convulsies (familiaal) | epilepsie met grandmalaanvallen bij ontwaken | juveniele | absence epilepsie | juveniele | myoklonische epilepsie [impulsieve petit mal] | niet-specifieke epileptische aanvallen | atonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | klonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | myoklonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | tonisch | niet-specifieke epileptische aanvallen | tonisch-klonisch
Convulsions néonatales bénignes (familiales) Crises non spécifiques:atoniques | cloniques | myocloniques | tonico-cloniques | toniques | Epilepsie (avec):absences de l'adolescence | absences de l'enfance [pyknolepsie] | crises [grand mal] au réveil | myoclonique bénigne de l'enfance | myoclonique [petit mal impulsif] juvénile

acute infectie bovenste luchtwegendoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | faryngitisdoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | laryngitisdoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | vochtophoping in pleuraholtedoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | influenza NNO
Epanchement pleural grippal | Infection grippale des voies respiratoires | Laryngite grippale | Pharyngite grippale | sans précision ou virus spécifique non identifié | Grippe SAI

Omschrijving: Het voornaamste kenmerk is een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van leesvaardigheden die niet wordt verklaard door alleen de verstandelijke leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Begrijpend lezen, woordbeeldherkenning, hardop lezen en de uitvoering van taken die lezen vereisen kunnen allemaal zijn aangetast. Spellingsmoeilijkheden zijn vaak verbonden met een specifieke leesstoornis en duren dikwijls voort tot in de adolescentie zelfs nadat er enige vooruitgang met lezen is geboekt. Specifieke ontwikkelingsstoornissen met betrekking tot lezen hebben gewoonlijk een voorgeschiedenis van stoornissen van spraak- of taalontwikkeling. Begeleidende emotionele stoornissen en gedragsstoornissen komen veel voor tijdens de schoolleeftijd. | Neventerm: | backward reading | ontwikkelingsdyslexie | specifieke leesachterstand
Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative de l'acquisition de la lecture, non imputable exclusivement à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités de compréhension de la lecture, la reconnaissance des mots, la lecture orale et les performances dans les tâches nécessitant la lecture, peuvent, toutes, être atteintes. Le trouble spécifique de la lecture s'accompagne fréquemment de difficultés en orthographe, persistant souvent à l'adolescence, même quand l'enfant a pu faire quelques progrès en lecture. Les enfants présentant un trouble spécifique de la lecture ont souvent des antécédents de troubles de la parole ou du langage. Le trouble s'accompagne souvent de troubles émotionnels et de perturbations du comportement pendant l'âge scolaire. | Dyslexie de développement Retard spécifique de lecture

encefalopathiedoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | gastro-enteritisdoor influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd | myocarditis (acuut)door influenza, niet-gespecificeerd of specifiek virus niet geïdentificeerd
Encéphalopathie grippale | Gastro-entérite grippale | Myocardite (aiguë) grippale | sans précision ou virus spécifique non identifié

Omschrijving: Dit is een stoornis waarin het voornaamste kenmerk wordt gevormd door een specifieke en belangrijke stoornis van de ontwikkeling van spellingsvaardigheden in afwezigheid van een voorgeschiedenis met een specifieke leesstoornis en die niet alleen kan worden verklaard door een lage verstandelijke-leeftijd, visusproblemen of inadequaat onderwijs. Het vermogen om hardop te spellen en de woorden juist te schrijven zijn beide aangetast. | Neventerm: | specifieke spellingsachterstand (zonder leesstoornis)
Définition: La caractéristique essentielle est une altération spécifique et significative du développement des performances en orthographe, en l'absence d'antécédents d'un trouble spécifique de la lecture et non imputable à un âge mental bas, à des troubles de l'acuité visuelle, ou à une scolarisation inadéquate. Les capacités à épeler oralement et à écrire correctement les mots sont toutes deux affectées. | Retard spécifique de l'orthographe (sans trouble de la lecture)

Omschrijving: Een pervasieve ontwikkelingsstoornis die is gedefinieerd door: a) de aanwezigheid van een afwijkende of beperkte ontwikkeling die aan het licht treedt voor het derde levensjaar en b) kenmerkend afwijkend-functioneren op alle drie psychopathologische terreinen: sociale interactie; communicatie; en beperkt, stereotiep zich herhalend gedrag. Naast deze specifieke diagnostische-kenmerken komt vaak een reeks andere niet-specifieke problemen voor, zoals fobieën, slaap- en eetstoornissen, temper tantrums en (tegen zichzelf gerichte) agressie. | Neventerm: | autistische stoornis | infantiel autisme | infantiele psychose | syndroom van Kanner
Définition: Trouble envahissant du développement caractérisé par: a) un développement anormal ou altéré, manifeste avant l'âge de trois ans, avec b) une perturbation caractéristique du fonctionnement dans chacun des trois domaines psychopathologiques suivants: interactions sociales réciproques, communication, comportement (au caractère restreint, stéréotypé et répétitif). Par ailleurs, le trouble s'accompagne souvent de nombreuses autres manifestations non spécifiques, par exemple des phobies, des perturbations du sommeil et de l'alimentation, des crises de colère et des gestes auto-agressifs. | Autisme | Psychose | de la petite enfance | Syndrome de Kanner Trouble autistique

Omschrijving: Een verzamelcategorie voor stoornissen waarin er een zekere mengeling bestaat van specifieke ontwikkelingsstoornissen van spraak en taal, van schoolvaardigheden en van de motorische functie, maar waarin geen daarvan voldoende overheerst om de belang-rijkste diagnose te vormen. Deze gemengde categorie dient alleen gebruikt te worden indien er een belangrijke overlap bestaat van elk van deze specifieke ontwikkelings stoornissen. Deze stoornissen gaan doorgaans, maar niet altijd, samen met enige mate van veralgemeende stoornis van cognitieve functies. Deze categorie dient derhalve gebruikt te worden wanneer er sprake is van functiestoornissen die voldoen aan de criteria van twee of meer van de categorieën F80.-, F81.- en F82.-.
Définition: Catégorie résiduelle de troubles, dans lesquels il existe à la fois des signes d'un trouble spécifique du développement, de la parole et du langage, des acquisitions scolaires et des fonctions motrices, mais sans qu'aucun de ces éléments ne prédomine suffisamment pour constituer le diagnostic principal. Cette catégorie, mixte, doit être réservée à des cas où il existe un chevauchement important de chacun de ces troubles spécifiques du développement. Ces troubles s'accompagnent habituellement, mais pas toujours, d'un certain degré d'altération des fonctions cognitives. Cette catégorie doit ainsi être utilisée pour des perturbations répondant aux critères d'au moins deux des catégories F80.-, F81.- et F82.

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

influenzazonder vermelding van identificatie van specifiek virus | virusinfluenzazonder vermelding van identificatie van specifiek virus
grippe | grippe virale | virus spécifique non indiqué comme identifié

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Aanpassing van de dosering in specifieke patiëntengroepen Er werden geen klinische studies uitgevoerd bij patiënten die lijden aan lever- of nierfalen.
Ajustement posologique dans des populations spécifiques de patients Aucune étude clinique n'a été réalisée chez les patients atteints d'insuffisance hépatique ou rénale.

Patiënten die 62,5 kg of minder wegen, moeten nauwkeurig gedoseerd worden op basis van mg/kg gebruikmakend van Enbrel 25 mg/ml poeder en oplosmiddel voor de oplossing voor de injectie voor gebruik bij kinderen (zie hieronder de dosering voor specifieke indicaties).
Les patients pesant moins de 62,5 kg doivent recevoir une dose exacte calculée en mg/kg en utilisant Enbrel 25 mg/ml poudre et solvant pour solution injectable pour usage pédiatrique (voir ci-dessous pour les doses en fonction des indications).

Specifieke patiëntengroepen Oudere of verzwakte patiënten Oudere of verzwakte patiënten dienen een lagere dosering te gebruiken; zie aanbevolen dosering (rubriek 4.2).
Groupes de patients spécifiques Chez les sujets âgés ou affaiblis, Chez les sujets âgés ou affaiblis, on recommande d'utiliser une dose réduite; voir posologie recommandée (rubrique 4.2).

Specifieke patiëntengroepen Oudere of verzwakte patiënten Oudere of verzwakte patiënten dienen een lagere dosering te ontvangen; zie aanbevolen dosering (rubriek 4.2).
Groupes de patients spécifiques Patients âgés ou affaiblis Il est recommandé de prescrire une posologie plus faible chez les patients âgés ou affaiblis: voir la posologie recommandée (rubrique 4.2).

Dosering bij oudere patiënten Doordat er geen specifieke gegevens bestaan over het gebruik van allopurinol bij oudere patiënten, moet die patiëntengroep worden behandeld met de laagste therapeutisch gewettigde dosering.
Posologie chez les patients âgés Compte tenu de l’absence de données spécifiques concernant l’utilisation d’allopurinol chez les patients âgés, il y a lieu de traiter cette catégorie de patients avec la dose thérapeutique la plus faible possible.

Bij toxiciteitsonderzoeken bij enkelvoudige en herhaalde dosering bij cynomolgus-apen bleek dat een dosis denosumab die een 100 tot 150 maal grotere systemische blootstelling tot gevolg had dan de aanbevolen dosering voor mensen, geen effect had op de cardiovasculaire fysiologie, mannelijke of vrouwelijke vruchtbaarheid en geen toxiciteit veroorzaakte bij specifieke doelorganen.
Dans des études de toxicité à doses uniques ou répétées conduites chez des singes cynomolgus, des doses de denosumab entraînant une exposition systémique 100 à 150 fois plus élevée que celle induite par la dose humaine recommandée n'ont eu aucun impact sur la physiologie cardiovasculaire, la fécondité des mâles et des femelles et n'ont entraîné aucune toxicité spécifique sur les organes cibles.

Dosering bij ouderen: Omwille van het ontbreken van specifieke gegevens bij ouderen zal de laagste dosis worden aangewend die een daling van de uraatspiegel veroorzaakt (zie “Dosering in geval van nierinsufficiëntie” en rubriek “Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik”).
Posologie chez les personnes âgées En l’absence de données spécifiques aux personnes âgées, la dose la plus faible procurant une réduction du taux d’urate sera utilisée (voir «Posologie en cas d’insuffisance rénale » et rubrique «Mises en garde spéciales et précautions particulières»).

Er zijn dan ook geen specifieke aanbevelingen voor de dosering nodig bij ouderen.
Aucune adaptation de la posologie n’est recommandée chez le sujet âgé.

Jammer genoeg baseren die testen zich vaak op een schatting van globale parameters of een productenfamilie en dus niet op een dosering van zeer specifieke producten zoals degene die in deze studie opgesomd werden.
Malheureusement, ces tests s'appuient souvent sur une estimation des paramètres globaux ou une famille de produits et non un dosage de produits très spécifiques tels que ceux qui ont été cités dans ce travail.

Bovendien zijn er verschillende specifieke verplichtingen in verband met de dosering van het product voor verpakkingen van detergentia die aan het publiek worden verkocht en bestemd zijn om als wasmiddel te worden gebruikt (zie FAQ) (link naar bijlage VII B)
L’emballage des détergents pour la lessive vendus au grand public doit, en outre, respecter diverses contraintes spécifiques liées au dosage du produit (consulter le FAQ) (lien vers annexe VII B)