Vertaling van "door een hogere ijzerabsorptie vanuit " (Nederlands → Frans) :

De aandacht dient te worden gevestigd op een verspreide en slecht bekende genetische aandoening (die ongeveer 0,5 % van de populaties in Noord-Europa treft, of ongeveer 30 tot 50.000 Belgen) gekenmerkt door een hogere ijzerabsorptie vanuit het darmkanaal.
Il convient d’attirer l’attention sur une affection génétique répandue et méconnue (touchant environ 0,5 % des populations en Europe septentrionale, soit près de 30 à 50.000 Belges) caractérisée par une absorption accrue du fer digestif.

Immers, de inbreuken die de sociaal controleurs volgens de GVU-wet vaststellen, met name hervatting van de arbeid zonder toelating, het niet aangeven van een inkomen, het aanwenden van een vals document ter bekoming van een (hogere) uitkering (allen gevat door art.168quinquies, zie ook pt. 3, blz. 315, Tabel 2) of de verhindering van het toezicht (art.163), zijn vanuit het oogpunt van het Sociaal Strafwetboek allen te kwalificeren als inbreuken sanctioneerbaar op niveau.
En effet, les infractions constatées par les contrôleurs sociaux conformément à la loi SSI, comme la reprise du travail sans autorisation, la non-déclaration de revenus, l’usage d’un faux document afin d’obtenir des indemnités (plus élevées) (toutes énumérées à l’art.168quinquies, voir également point 3., p.315, Tableau 2) ou l’obstacle à la surveillance (art.163), sont, selon le CPS, toutes à qualifier d’infractions passibles d’une sanction de niveau.

De vraag is misschien eenvoudig maar het antwoord dat erop moet worden gegeven, is des te ingewikkelder want dat antwoord is gebaseerd op een zeer subtiel spel tussen de bepalingen van het afgeleide gemeenschapsrecht en een geheel van interpretaties die het Hof geeft aan de bepalingen van het primair gemeenschapsrecht; interpretaties die de Europese rechters sinds 1990 voortdurend moeten verfijnen vanuit een permanente bezorgdheid van arbitrage tussen de eisen van vrij verkeer (van meer bepaald de patiënten) die door het Verdrag worden opgelegd en de dwingende noodzaak van het behoud van het financiële evenwicht en de fundamentele sociale rol van de nationale socialezekerheidsstelsels in het hogere belang van de bescherming van de volksgezondheid in Europa.
La simplicité de cette question n’a, en réalité, d’égal que la complexité de la réponse qui lui est due, car cette réponse repose sur un jeu fort subtil articulé entre des dispositions de droit communautaire dérivé et un ensemble d’interprétations dégagées par la Cour à propos de dispositions de droit communautaire primaire, interprétations que les juges européens sont constamment amenés à affiner, depuis la fin des années 1990, dans un souci permanent d’arbitrage entre les exigences de libre circulation (des patients notamment) dictées par le traité et l’impérieuse nécessité de sauvegarder l’équilibre financier et la fonction sociale fondamentale des systèmes nationaux de sécurité sociale dans l’intérêt supérieur de la protection de la santé publique en Europe.