Vertaling van "doel aanbevelingen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie
Définition: Etat de détresse et de perturbation émotionnelle, entravant habituellement le fonctionnement et les performances sociales, survenant au cours d'une période d'adaptation à un changement existentiel important ou un événement stressant. Le facteur de stress peut entraver l'intégrité de l'environnement social du sujet (deuil, expériences de séparation) ou son système global de support social et de valeurs sociales (immigration, statut de réfugié); ailleurs, le facteur de stress est en rapport avec une période de transition ou de crise au cours du développement (scolarisation, naissance d'un enfant, échec dans la poursuite d'un but important, mise à la retraite). La prédisposition et la vulnérabilité individuelles jouent un rôle important dans la survenue et la symptomatologie d'un trouble de l'adaptation; on admet toutefois que le trouble ne serait pas survenu en l'absence du facteur de stress concerné. Les manifestations, variables, comprennent une humeur dépressive, une anxiété ou une inquiétude (ou l'association de ces troubles), un sentiment d'impossibilité à faire face, à faire des projets, ou à continuer dans la situation actuelle, ainsi qu'une certaine altération du fonctionnement quotidien. Elles peuvent s'accompagner d'un trouble des conduites, en particulier chez les adolescents. La caractéristique essentielle de ce trouble peut consister en une réaction dépressive, de courte ou de longue durée, ou une autre perturbation des émotions et des conduites. | Choc culturel Hospitalisme chez l'enfant Réaction de deuil

verrichting voor ander doel dan herstel van gezondheidstoestand
Thérapie sans raison médicale

Omschrijving: Syndromen waarin het overheersende symptoom een of andere tic is. Een tic is een onwillekeurige, snelle, herhaalde, niet-ritmische motorische-beweging (doorgaans door welomschreven spiergroepen) of vocale uiting die plotseling begint en geen duidelijk doel dient. Tics worden meestal ervaren als onbedwingbaar, maar kunnen doorgaans voor een variërend tijdsinterval onderdrukt worden, ze verergeren onder stress en verdwijnen tijdens de slaap. Gewone tics van enkelvoudige motorische-aard, zijn knipperen met de ogen, schokken met de hals, ophalen van de schouders en grimasseren. Gewone tics van enkelvoudige vocale-aard, zijn keelschrapen, blafhoesten, snuiven en sissen. Gewone complexe-tics zijn zichzelf slaan, opspringen en wippen. Gewone tics van complexe vocale-aard zijn herhalen van bepaalde woorden en soms het gebruik van sociaal niet aanvaarde (vaak obscene) woorden (coprolalie) en het herhalen van eigen geluiden of woorden (palilalie).
Définition: Syndromes, caractérisés par la présence, au premier plan, d'un tic. Un tic est un mouvement moteur ou une vocalisation involontaire, rapide, récurrent et non rythmique (impliquant habituellement des groupes musculaires déterminés), survenant brusquement et sans but apparent. Les tics sont habituellement ressentis comme étant irrépressibles, mais peuvent en général être supprimés durant une période de temps variable. Ils sont souvent exacerbés par le stress et disparaissent durant le sommeil. Les tics moteurs simples banals comportent le clignement des yeux, les mouvements brusques du cou, les haussements d'épaules et les grimaces. Les tics vocaux simples banals comportent le râclement de gorge, l'aboiement , le reniflement et le sifflement. Les tics moteurs complexes banals concernent le fait de se frapper, de sauter et de sautiller. Les tics vocaux complexes banals comprennent la répétition de mots particuliers, avec parfois emploi de mots socialement réprouvés, souvent obscènes (coprolalie) et la répétition de ses propres sons ou mots (palilalie).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Tot slot werd in 2009 een ad-hocwerkgroep opgericht om de epidemiologie van het voorschrijven van psychotropen bij voornamelijk bejaarde personen te onderzoeken met als doel aanbevelingen over het voorschrijven en de op te zetten campagnes te verstrekken (HGR 8571).
Enfin un groupe de travail ad hoc a été constitué en 2009 afin d’examiner l’épidémiologie de la prescription de psychotropes principalement chez les personnes âgées afin d’émettre entre autres des recommandations quant à la prescription et aux campagnes à organiser (CSS 8571).

Lopende studie - Dit project heeft tot doel aanbevelingen te doen omtrent de ondersteunende behandeling en zorg van kankerpatiënten.
Etude en cours - Ce projet a pour objectif de formuler, sur la base de preuves scientifiques, des recommandations en matière de traitement de soutien des patients atteints d’un cancer.

De evaluatie had tot doel de huidige organisatie van de algologische functie (proefproject in 73 ziekenhuizen) in ons land in kaart te brengen en de werking van de multidisciplinaire pijnteams (proefproject in 36 ziekenhuizen) grondig door te lichten. Dit rapport bestaat uit 3 grote onderdelen: algemene situering van het probleem van chronische pijn, beschrijving van de huidige Belgische toestand en tenslotte aanbevelingen voor toekomstige veranderingen.
Ce rapport présente d'une part une évaluation des projets-pilotes 'équipes multidisciplinaires de la douleur' financés dans 36 hôpitaux et des projets-pilotes 'fonction algologique' financés dans 73 hôpitaux, et d'autre part des recommandations et propositions pour une prise en charge coordonnée de la douleur chronique en Belgique.

Het doel van dit evenement is om de besluiten genomen in Nagoya om te zetten in praktische voorwaarden voor ‘gebruik in het veld’, en om de TEEB-aanbevelingen om te zetten in concrete en pragmatische verbintenissen voor en van bedrijven, consumenten, vakbonden en lokale actoren, met het oog op een beter begrip van de sociaaleconomische waarde van biodiversiteit voor de maatschappij.
Cet événement a pour objectif d’initier la transposition des décisions prises à Nagoya dans des accords pratiques pour une action efficace sur le terrain et des recommandations du TEEB dans des engagements concrets et pragmatiques, pour et par les entreprises, les consommateurs, les syndicats et les acteurs locaux afin d’améliorer la compréhension de la valeur socio-économique de la biodiversité pour la société.

De aanbevelingen van deze programma’s hebben tot doel een veilige, blijvende bevoorrading, conform met de ethische regels, te verzekeren en ook te zorgen voor een aangepast en rationeel klinisch gebruik van de bloeddonaties.
Les recommandations de ces programmes sont destinées à garantir un approvisionnement sûr, durable et conforme aux règles d’éthique ainsi qu’à veiller à un usage clinique adéquat et rationnel des dons de sang.

Deze aanbevelingen hebben tot doel een veilige, blijvende bevoorrading, conform met de ethische regels, te verzekeren en ook te zorgen voor een aangepast en rationeel klinisch gebruik van de bloeddonaties.
Ces recommandations sont destinées à garantir un approvisionnement sûr, durable et conforme aux règles d'éthique ainsi qu'à veiller à un usage clinique adéquat et rationnel des dons de sang.

Het doel van dit onderzoek is aan de beleidsmakers een reeks aanbevelingen voor te stellen voor de preventie en de aanpak van burnout bij huisartsen.
L’objectif de cette étude est de proposer une série de recommandations en termes de prévention et de prise en charge du burnout des médecins généralistes.

Deze originele benaderingswijze die “feedback” heet, is opgezet door de Nationale Raad voor Kwaliteitspromotie (NRKP) van het RIZIV. De feedbacks hebben als doel de kwaliteit van het voorschrijfgedrag te verbeteren en dit op basis van de meest recente aanbevelingen voor goede medische praktijkvoering.
Cette démarche originale appelée « feedback » a été mise en route par le Conseil National pour la Promotion de la Qualité (CNPQ) de l’INAMI. Ces feedbacks ont pour objectif de mieux prescrire certains médicaments en fonction des recommandations de bonne pratique les plus récentes.

De Hoge Gezondheidsraad heeft een reeks aanbevelingen uitgewerkt die tot doel hebben te waarborgen dat patiënten met een vitale transfusiebehoefte toegang krijgen tot de in het land beschikbare bestanddelen.
Le Conseil Supérieur de la Santé a élaboré une série de recommandations visant à garantir aux patients ayant un besoin vital de transfusion un accès aux composants disponibles dans le pays.

De aanbevelingen van de HGR hebben tot doel de vraag naar bloedcomponenten van de ziekenhuizen en het afleveren door de bloedtransfusie-instellingen optimaal op elkaar af te stemmen; alle aanbevolen begeleidende maatregelen werden aan de verzorgingsinstellingen medegedeeld (FOD-VVVL, 2009).
Les recommandations du CSS visent à optimaliser l’adéquation entre les demandes en composants sanguins par les hôpitaux et la fourniture par les établissements de transfusion sanguine; l’ensemble des mesures d’accompagnement préconisées a été communiqué aux institutions de soins (SPF-SPSCAE, 2009).