Vertaling van "dezelfde tussen patiënten " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De frequentie en de ernst van de ongewenste effecten, tenzij anders wordt aangegeven, zijn meestal dezelfde tussen patiënten die paclitaxel krijgen voor de behandeling van ovariumcarcinoom, borstcarcinoom of niet-kleincellig longcarcinoom .
La fréquence et la sévérité des effets indésirables, sauf mention contraire, sont le plus souvent les mêmes chez les patients qui reçoivent du paclitaxel pour le traitement d’un carcinome de l’ovaire, un carcinome du sein ou un cancer bronchique non à petites cellules avancé.

Anders gezegd: voor een bepaalde groep van patiënten met dezelfde ingreep, dezelfde leeftijdscategorie en dezelfde ASA-proxi classificatie, zijn de verschillen tussen de ziekenhuizen waarschijnlijk erg beperkt voor wat betreft het globaal anesthesiologisch risico.
Autrement dit, pour un certain groupe de patients avec une même intervention, un même groupe d’âge et une même classification ASA-proxy, les différences entre les hôpitaux sont sans doute relativement limitées en ce qui concerne le risque anesthésiologique global.

Volgens de gegevens van de farmacokinetische populatieanalyse verkregen bij patiëntjes tussen 1 en 48 maanden oud, zou de toediening van een dosis berekend op basis van dat van de volwassene (0,15 mg/kg intraveneus alle 4 uur voor 3 toedieningen) een systemische blootstelling (AUC) veroorzaken vergelijkbaar met degene die waargenomen wordt bij pediatrische patiënten die een operatief ingrijpen hebben ondergaan (in de leeftijdsklasse 5 tot 24 maanden) en bij kankerpatiëntjes (in de leeftijdsklasse van 3 tot 12 jaar) aan dezelfde doses zoals aangetoond in tabel C. Deze blootstelling (AUC) komt overeen met de vroeger bij kankerpatiëntjes beschreven relatie blootstelling-efficiëntie, die een responswaarde hebben aangetoond gelegen tussen 50% en 90% met AUCwaarden begrepen tussen 170 en 250 ng-u/ml.
D’après les paramètres de pharmacocinétique de population obtenus chez les patients âgés de 1 à 48 mois, l’administration d’une dose calculée à partir du poids adulte (0,15 mg/kg en intraveineux toutes les 4 heures pour 3 administrations) induirait, à des doses similaires, une exposition systémique (ASC) comparable à celle observée chez les patients pédiatriques ayant subi une chirurgie (âgés de 5 à 24 mois), chez les patients pédiatriques atteints de cancer (âgés de 3 à 12 ans) comme indiqué dans le tableau C. Cette exposition (ASC) correspond à la relation exposition-efficacité décrite précédemment chez les enfants cancéreux, lesquels ont montré un taux de réponse compris entre 50 % et 90 % avec des valeurs ASC comprises entre 170 et 250 ng-h/ml.

Vergelijking van het medicatiegebruik van dezelfde patienten op het moment van het bilanrevalidatieprogramma (M1) en tussen 3 en 6 maanden ná het einde van de revalidatie (M3-6) en tussen 6 en 12 maanden ná het einde van de revalidatie (M6-12)
Comparaison de la consommation de médicaments des mêmes patients au moment du programme de rééducation de bilan (M1) et la consommation de médicaments entre 3 et 6 mois après la fin de la rééducation (M3-6) et entre 6 et 12 mois après la fin de la rééducation (M6-12)

Een andere vergelijkende studie tussen dezelfde producten vindt geen significant verschil in het optreden van bijwerkingen, m.n. 20.2% van de patiënten die dirithromycine nemen vs 20.9% van de patiënten die erythromycine nemen (Müller 1993).
Une autre étude comparative entre les mêmes produits ne trouve pas de différence significative dans l'apparition d'effets indésirables: 20.2% des patients qui prennent de la dirithromycine par rapport à 20.9% des patients qui prennent de l' érythromycine (Müller 1993).

Tabel 3 geeft een vergelijking van de ALT-waarden na behandeling tussen week 52 en week 68 bij patiënten bij wie de behandeling was afgebroken op week 52 en bij patiënten uit dezelfde studie die placebo ontvingen gedurende de hele behandeling.
Le tableau 3 présente une comparaison après traitement des élévations des taux d’ALAT, de la 52 ème à la 68 ème semaine, entre les patients ayant arrêté leur traitement par lamivudine à la 52 ème semaine et ceux, au sein des mêmes études, ayant reçu un placebo pendant toute la durée du traitement.

Bij 29 patienten die behandeld werden met leuproreline acetaat (LA) werd een gemiddelde reductie van 4,04% ± 4,84 gezien in dezelfde periode (∆ tussen groepen = 4,29%; 95%CI: 1,93 – 6,66; p< 0,0003).
Chez 29 patientes traitées par l’acétate de leuproréline, une réduction moyenne de 4,04 % ± 4,84 % a été notée au bout de la même durée (∆ entre les groupes = 4,29 % ; IC à 95 % : 1,93-6,66 ; p < 0,0003).

Toegediend in lage doses (7,5 mg/m 2 tot 80 mg/m 2 lichaamsoppervlakte) heeft methotrexaat een gemiddelde biobeschikbaarheid van ongeveer 70%, hoewel aanzienlijke variaties bij dezelfde en tussen verschillende patiënten mogelijk zijn (25-100%).
Quand il est utilisé à faibles doses (7,5mg/m 2 à 80 mg/m 2 de surface corporelle), il offre une biodisponibilité moyenne d’environ 70 %, mais de considérables variations inter- et intra-individuelles sont possibles (25 à 100 %).

Omdat abacavir (ABC) en ribavirine (RBV) op dezelfde wijze via fosforylering worden omgezet, is gepostuleerd dat een mogelijke intracellulaire interactie tussen deze twee geneesmiddelen kan optreden. Dit zou kunnen leiden tot een reductie van de intracellulaire gefosforyleerde metabolieten van ribavirine en, met als potentiële consequentie, een verminderde kans op een aanhoudende virologische respons (SVR = sustained virological response) op hepatitis C (HCV) bij met HCV gecoïnfecteerde patiënten die met gepegyleerd interferon plus RBV worden behandeld.
L’abacavir et la ribavirine partageant les mêmes voies de phosphorylation, une interaction intracellulaire entre ces deux médicaments n'est pas exclue ; celle-ci pourrait conduire à une diminution des métabolites phosphorylés intracellulaires de la ribavirine et donc potentiellement à une réduction des chances d’obtenir une réponse virologique soutenue (RVS) pour l’hépatite C (VHC) chez des patients co-infectés par le VHC et traités par l'association interféron pégylé / ribavirine (RBV).

De percentages van patiënten zonder aantoonbaar virus (detectielimiet < 400 kopieën/ml) waren van dezelfde ordegrootte tussen de twee Videx armen.
Les pourcentages de patients ayant une charge virale indétectable (limite de détection < 400 copies/ml) étaient du même ordre de grandeur dans les deux bras Videx.