Vertaling van "dagen de incidentie " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een voorbijgaande stoornis die zich ontwikkelt bij iemand zonder enige andere duidelijke psychische stoornis in antwoord op buitengewone fysieke- en mentale stress en die doorgaans in uren tot dagen verdwijnt. Individuele kwetsbaarheid en weerstand spelen een rol bij het voorkomen en de ernst van acute stressreacties. De symptomen vertonen een karakteristiek gemengd- en wisselend beeld en omvatten een beginstadium van 'verdoving' met enige bewustzijnsvernauwing en verenging van aandacht, onvermogen prikkels te begrijpen en desoriëntatie. Deze toestand kan gevolgd worden door hetzij verdere terugtrekking uit de situatie (tot dissociatieve stupor toe - F44.2) of door agitatie en hyperactiviteit (vluchtreactie of fugue). Autonome tekenen van panische angst (tachycardie, zweten, blozen) zijn gewoonlijk aanwezig. De symptomen verschijnen doorgaans binnen minuten na de inwerking van de stressveroorzakende prikkel of gebeurtenis en verdwijnen in twee tot drie dagen (dikwijls in uren). Er kan gedeeltelijke of volledige amnesie (F44.0) voor de episode zijn. Indien de symptomen aanhouden, dient een andere diagnose (en aanpak) te worden overwogen. | Neventerm: | acute crisisreactie | acute reactie op stress | crisistoestand | oorlogsmoeheid (combat fatigue) | psychische shock
Définition: Trouble transitoire, survenant chez un individu ne présentant aucun autre trouble mental manifeste, à la suite d'un facteur de stress physique et psychique exceptionnel et disparaissant habituellement en quelques heures ou en quelques jours. La survenue et la gravité d'une réaction aiguë à un facteur de stress sont influencées par des facteurs de vulnérabilité individuels et par la capacité du sujet à faire face à un traumatisme. La symptomatologie est typiquement mixte et variable et comporte initialement un état d'hébétude caractérisé par un certain rétrécissement du champ de la conscience et de l'attention, une impossibilité à intégrer des stimuli et une désorientation. Cet état peut être suivi d'un retrait croissant vis-à-vis de l'environnement (pouvant aller jusqu'à une stupeur dissociative - voir F44.2), ou d'une agitation avec hyper-activité (réaction de fuite ou fugue). Le trouble s'accompagne fréquemment des symptômes neuro-végétatifs d'une anxiété panique (tachycardie, transpiration, bouffées de chaleur). Les symptômes se manifestent habituellement dans les minutes suivant la survenue du stimulus ou de l'événement stressant et disparaissent en l'espace de deux à trois jours (souvent en quelques heures). Il peut y avoir une amnésie partielle ou complète (F44.0) de l'épisode. Quand les symptômes persistent, il convient d'envisager un changement de diagnostic. | Choc psychique Etat de crise Fatigue de combat Réaction aiguë (au) (de):crise | stress

Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin hallucinaties, wanen of stoornissen van de waarneming duidelijk merkbaar zijn, maar opvallend wisselend en veranderend van dag tot dag of zelfs van uur tot uur. Emotionele onrust met intense voorbijgaande gevoelens van geluk of extase; angst en prikkelbaarheid zijn eveneens dikwijls aanwezig. De veelvormigheid en instabiliteit zijn typerend voor het algemene klinische beeld en de psychotische kenmerken rechtvaardigen een diagnose van schizofrenie (F20.-) niet. Deze stoornissen hebben dikwijls een abrupt begin, ontwikkelen zich vaak snel in enkele dagen en vertonen dikwijls een snelle oplossing van symptomen zonder herhaling. Als de symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in persisterende waanstoornis (F22.-). | Neventerm: | bouffée délirante zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd | cycloïde psychose zonder symptomen van schizofrenie of niet-gespecificeerd
Définition: Trouble psychotique aigu, comportant des hallucinations, des idées délirantes ou des perturbations des perceptions manifestes, mais très variables, changeant de jour en jour, voire d'heure en heure. Il existe souvent un bouleversement émotionnel s'accompagnant de sentiments intenses et transitoires de bonheur ou d'extase, d'anxiété ou d'irritabilité. Le polymorphisme et l'instabilité sont caractéristiques du tableau clinique. Les caractéristiques psychotiques ne répondent pas aux critères de la schizophrénie (F20.-). Ces troubles ont souvent un début brutal, se développent rapidement en l'espace de quelques jours et disparaissent souvent rapidement, sans rechutes. Quand les symptômes persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de trouble délirant persistant (F22.-). | Bouffée délirante | Psychose cycloïde | sans symptômes schizophréniques ou sans précision

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

myocardinfarct gespecificeerd als acuut of met vermelde duur van 4 weken (28 dagen) of minder vanaf begin
infarctus du myocarde précisé comme aigu ou d'une durée de 4 semaines (28 jours) ou moins depuis le début

Omschrijving: Een heterogene groep stoornissen die worden gekenmerkt door het acute begin van psychotische symptomen, zoals wanen, hallucinaties, stoornissen van de waarneming en door de ernstige verstoring van gewone gedragingen. 'Acuut' wordt gedefinieerd als een progressieve ontwikkeling van een duidelijk abnormaal klinisch beeld in ongeveer twee weken of minder. Voor deze stoornissen is geen bewijs voor een organische oorzaak. Verbijstering en onbegrip zijn dikwijls aanwezig, maar desoriëntatie in tijd, plaats en persoon is niet aanhoudend of -ernstig genoeg om een diagnose van organisch veroorzaakt delirium (F05.-) te rechtvaardigen. Volledig herstel treedt doorgaans op binnen enkele maanden, dikwijls binnen enkele weken of zelfs dagen. Als de stoornis aanhoudt is er een wijziging van klassering nodig. De stoornis kan al of niet samengaan met acute stress, gedefinieerd als doorgaans stressveroorzakende gebeurtenissen die een of twee weken aan het begin voorafgaan.
Définition: Groupe hétérogène de troubles caractérisés par la survenue aiguë de symptômes psychotiques tels que des idées délirantes, des hallucinations, des perturbations des perceptions et par une désorganisation massive du comportement normal. Une survenue aiguë est définie comme étant l'apparition, allant crescendo, d'un tableau clinique manifestement pathologique, en deux semaines au plus. Ces troubles ne comportent aucun élément en faveur d'une étiologie organique. Ils s'accompagnent souvent d'une perplexité ou d'une hébétude, mais les perturbations de l'orientation dans le temps, dans l'espace, et quant à la personne, ne sont pas suffisamment persistantes ou graves pour répondre aux critères d'un delirium d'origine organique (F05.-). En général, ces troubles guérissent complètement en moins de quelques mois, souvent en quelques semaines ou jours. Le diagnostic doit être modifié si le trouble persiste. Le trouble peut être associé à un facteur aigu de stress, c'est-à-dire habituellement à des événements stressants survenus une ou deux semaines avant le début du trouble.

dood door indirecte obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique indirecte survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

astma: symptomen overdag, meeste dagen
asthme causant des symptômes en journée presque tous les jours

dood door obstretische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

dood door directe obstetrische oorzaak meer dan 42 dagen maar minder dan een jaar na bevalling
mort par suite d'une cause obstétrique directe survenant plus de 42 jours mais moins d'un an après l'accouchement

aandoeningen uit I21-I22 en I24.- gespecificeerd als chronisch of met vermelde duur van meer dan 4 weken (meer dan 28 dagen) vanaf begin
Tout état classé en I21-I22 et I24.- précisé comme chronique ou d'une durée de 4 semaines au moins (plus de 28 jours) depuis le début

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Behandeling met aciclovir of valaciclovir verkort de duur van de symptomen en de letsels met ongeveer 1 dag (6 dagen onder antivirale behandeling versus 7 dagen onder placebo), en de periode van virusafscheiding met ongeveer 2 dagen; de incidentie van latere episodes wordt niet beïnvloed.
Un traitement par l’aciclovir ou le valaciclovir diminue la durée des symptômes et des lésions d’environ 1 jour (6 jours sous traitement antiviral versus 7 jours sous placebo), ainsi que la période d’excrétion virale d’environ 2 jours; l’incidence des épisodes ultérieurs n’est pas influencée.

Een behandeling met aciclovir of valaciclovir vermindert de ernst en de duur van de symptomen, de duur van de pijn (4 à 5 dagen onder antivirale behandeling versus 7 à 8 dagen onder placebo), de duur van virusafscheiding (1 tot 5 dagen onder antivirale behandeling versus 9 tot 17 dagen onder placebo) en het optreden van nieuwe letsels; de incidentie van latere episodes wordt door behandeling van de primo-infectie niet beïnvloed.
Un traitement par l’aciclovir ou le valaciclovir diminue la gravité et la durée des symptômes, la durée de la douleur (4 à 5 jours sous traitement antiviral versus 7 à 8 jours sous placebo), la durée de l’excrétion virale (1 à 5 jours sous traitement antiviral jours versus 9 à 17 sous placebo) et l’apparition de nouvelles lésions; l’incidence des épisodes ultérieurs n’est pas influencée par le traitement de la primo-infection.

- Wat Boyce (Boyce et al., 2006) betreft, heeft hij aangetoond dat de toename van het gebruik van handalcohol in een universitair ziekenhuis met 500 bedden van 3 liters/1.000 patiënten-dagen in 2000 tot 30 liters/1.000 patiënten-dagen in 2003 geen toename van de incidentie van de CDAD-gevallen met zich mee heeft gebracht (1,74 in 2000 en 1,18 gevallen/1.000 patiënten-dagen in 2003).
- Boyce (Boyce et al., 2006) a, quant à lui, démontré que l’augmentation de la consommation de solutions hydro-alcooliques passant de 3 litres/1000 patients-jours en 2000 à 30 litres/1.000 patients-jours en 2003 dans un hôpital universitaire de 500 lits n’a pas engendré d’augmentation de l’incidence des cas de CDAD (1,74 en 2000 et 1,18 cas/1.000 patients-jours en 2003).

- Wat Boyce (Boyce et al.,2006) betreft, heeft hij aangetoond dat de toename van het gebruik van handalcohol in een universitair ziekenhuis met 500 bedden van 3 liters/1.000 patiënten-dagen in 2000 tot 30 liters/1.000 patiënten-dagen in 2003 geen toename van de incidentie van de CDADgevallen met zich mee heeft gebracht (1,74 in 2000 en 1,18 gevallen/1.000 patiënten-dagen in 2003).
- Boyce (Boyce et al.,2006) a quant à lui démontré que l’augmentation de la consommation de solutions hydro-alcooliques passant de 3 litres/1.000 patients-jours en 2.000 à 30 litres/1.000 patients-jours en 2003 dans un hôpital universitaire de 500 lits n’a pas engendré d’augmentation de l’incidence des cas de CDAD (1,74 en 2000 et 1,18 cas/1.000 patients-jours en 2003).

Als we bij de omrekening rekening houden met een kortere duur van 5 dagen voor een urineweginfectie (UTI), resulteert dit in een cumulatieve incidentie voor UTI die tweemaal hoger is, en een totale jaarlijkse incidentie van 125 500 patiënten met een NI.
Si l’on ajuste pour la durée plus courte de 5 jours pour les infections urinaires, l’incidence cumulée de ces infections est encore plus élevée, et le nombre total de patients infectés sur une année avec une IN est de 125 500.

Deze incidentie werd afgeleid van de prevalentie van 116 000 patiënten, het resultaat van de punt-prevalentiestudie in 2007, zoals uitgebreid beschreven in KCE rapport nr. 92, 2008. Voor de berekening van de incidentie uitgaande van de prevalentie werd eenzelfde conversiefactor gebruikt los van het type NI (gemiddelde aangenomen duur van een NI van 10 dagen).
Pour le calcul de l’incidence à partir de la prévalence, un seul facteur de conversion a été utilisé, indépendant du type d’infection (sous l’hypothèse une durée moyenne d’infection de 10 jours).

Volgens Simor loopt de incidentie van CDAD op tot 0,08 gevallen / 1.000 bewoners-dagen.
Selon Simor, l’incidence des CDAD atteindrait 0,08 cas /1.000 journées-résidents.

Onder dezelfde aanname van een duur van een UTI van 5 dagen is de incidentie hoog, en betreft 45 000 patiënten per jaar.
Sous la même hypothèse d’une durée d’infection de 5 jours pour les infections urinaires, l’incidence est plus élevée, et concerne 45 000 patients par an.

In de berekening van de algemene kost wordt het wijzigen van de ziekteduur van een NI echter gebalanceerd door het effect dat dezelfde variabele heeft op de berekening van de cumulatieve incidentie vanuit de prevalentie, en heeft relatief weinig effect op het totale aantal bijkomende ziekenhuisverblijfdagen (ongeveer 700 000 dagen).
Pour l’estimation du surcoût total, les effets de cette durée présumée de l’IN sont contrebalancés par son effet sur le calcul de l’incidence cumulée à partir de la prévalence, et a donc très peu d’impact sur le nombre total de journées d’hospitalisation supplémentaires causées par les infections (environ 700 000 journées d’hospitalisation).

In een prospectieve, niet-gecontroleerde studie uitgevoerd onder de auspiciën van de Wereldgezondheidsorganisatie (gepubliceerd in 1992), bedroeg de incidentie van ontsteking van het kleine bekken bij vrouwen met een spiraaltje 6,3 per 1.000 vrouwenjaren; volgens deze studie is het risico van ontsteking van het kleine bekken de eerste 20 dagen na het plaatsen het hoogst.
Dans une étude prospective, non contrôlée, réalisée sous les auspices de l’Organisation Mondiale de la Santé (publiée en 1992), l’incidence d’infections du petit bassin chez les femmes porteuses d’un stérilet était de 6,3 cas pour 1.000 femmes par an; d’après cette étude, ce risque d’infection est le plus élevé pendant les 20 premiers jours qui suivent la mise en place du stérilet.