Traduction de «cvs diagnose wat » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Gedragsstoornissen worden gekenmerkt door een zich herhalend en aanhoudend patroon van dissociaal, agressief of uitdagend gedrag. Zulk gedrag dient wel een belangrijke schending te zijn van wat voor de leeftijd nog maatschappelijk toelaatbaar wordt geacht; het dient dus ernstiger te zijn dan gewoon kattenkwaad bij kinderen of opstandigheid bij jeugdigen en dient duurzaam te zijn (zes maanden of langer). Kenmerken van een gedragsstoornis kunnen ook symptomatisch zijn voor andere psychiatrische toestanden, in welke gevallen aan de onderliggende diagnose de voorkeur gegeven dient te worden. | Voorbeelden van gedrag waarop de diagnose is gebaseerd zijn een buitensporige mate van vechten en intimideren; wreedheid tegenover andere mensen of dieren; ernstige vernielzucht; brandstichting; stelen; veelvuldig liegen; spijbelen van school en weglopen van huis; ongewoon frequente en heftige woedeaanvallen en ongehoorzaamheid. Elk van deze gedragingen, indien in opvallende mate aanwezig, is voldoende voor de diagnose, maar geïsoleerde dissociale daden zijn dat niet.
Définition: Troubles caractérisés par un ensemble de conduites dyssociales, agressives ou provocatrices, répétitives et persistantes, dans lesquelles sont bafouées les règles sociales correspondant à l'âge de l'enfant. Ces troubles dépassent ainsi largement le cadre des mauvaises blagues ou mauvais tours des enfants et les attitudes habituelles de rébellion de l'adolescent. Ils impliquent, par ailleurs, la notion d'un mode de fonctionnement persistant (pendant au moins six mois). Les caractéristiques d'un trouble des conduites peuvent être symptomatiques d'une autre affection psychiatrique; dans cette éventualité, ce dernier diagnostic doit être codé. Le diagnostic repose sur la présence de conduites du type suivant: manifestations excessives de bagarres et de tyrannie, cruauté envers des personnes ou des animaux, destruction des biens d'autrui, conduites incendiaires, vols, mensonges répétés, école buissonnière et fugues, crises de colère et désobéissance anormalement fréquentes et graves. La présence de manifestations nettes de l'un des groupes de conduites précédents est suffisante pour le diagnostic, alors que la survenue d'actes dyssociaux isolés ne l'est pas.

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

□ Het feit dat de revalidatie vooral perifeer plaats vindt bij kinesitherapeuten en psychotherapeuten en niet in het CVS-centrum, heeft volgens het referentiecentrum als voordeel dat de patiënt uit het gespecialiseerde medische circuit geraakt en minder gefixeerd wordt op de CVS diagnose (wat meer het geval is indien de patiënt zijn behandeling volgt in een “CVS-centrum’).
□ Le fait que la rééducation soit principalement organisée de façon périphérique chez les kinésithérapeutes et les psychothérapeutes et non dans un centre SFC offre selon le centre de référence l’avantage que le patient sorte du circuit médical spécialisé et est moins centré sur le diagnostic SFC (ce qui est davantage le cas si le patient suit son traitement dans un « centre SFC »).

Wat de vraag naar het aantal officieel erkende CVS-patiënten betreft, veronderstel ik dat hier het aantal patiënten bedoeld wordt waarvoor de referentiecentra de CVS-diagnose hebben vastgesteld. Op 30 juni 2005 waren dat er 1 106 zoals blijkt uit het rapport van het RIZIV.
En ce qui concerne la question concernant le nombre de patients SFC reconnus officiellement, je suppose que vous parlez du nombre de patients chez qui les centres de référence ont posé un diagnostic de SFC. Le 30 juin 2005, selon le rapport de l’INAMI, on en comptait 1 106.

Vooreerst moet er zeker rekening mee worden gehouden dat heel wat gegevens over het functioneren van de patiënten (bij gebrek momenteel aan technische onderzoeken op basis waaarvan de CVS-diagnose kan worden gesteld en de medische evolutie van de patiënten kan worden gemeten), geregistreerd zijn op basis van anamneses en op basis van de afname van gevalideerde vragenlijsten.
Primo, on doit certainement tenir compte du fait que certaines données au sujet du fonctionnement des patients (par manque actuel d’examens techniques sur base desquels le diagnostic de SFC peut être posé et l’évolution médicale des patients peut être mesurée), sont enregistrées sur base des anamnèses et sur base des réponses aux questionnaires validés.

Vooral de site Mont Godinne van het centrum van de UCL heeft verhoudingsgewijs wel wat meer patiënten uitgesloten van de CVS-diagnose (18% op basis van de monodisciplinaire raadpleging en 27% op basis van het bilanrevalidatieprogramma).
C’est surtout le site de Mont Godinne du centre de l’UCL qui a comparativement exclu davantage de patients du diagnostic du SFC (18% sur la base de la consultation monodisciplinaire et 27% sur la base du programme de rééducation de bilan).

Van deze populaties is bij een redelijk aantal vrouwen de CVS-diagnose vastgesteld in de referentiecentra, wat een (voorzichtige) vergelijking mogelijk maakt.
Dans ces populations, le diagnostic de SFC a été confirmé dans les centres de référence chez un nombre raisonnable de femmes, ce qui permet d’établir une comparaison (prudente).

komen voor het volgen van een specifieke revalidatie ná het bilan, beperkt wordt tot een multidisciplinair consultatie-luik bij geneesheren van het team (om de inclusie- en exclusiecriteria van de CVS-diagnose te toetsen) en een algemene indicatiestelling wat de verder aangewezen behandeling betreft.
rééducation de bilan. La pose de diagnostic pour les patients ne pouvant bénéficier en fin de compte du suivi d’une rééducation spécifique après le bilan reste limitée à une partie « consultation multidisciplinaire » chez les médecins de l’équipe (pour contrôler les critères d’inclusion et d’exclusion du diagnostic SFC) et des indications générales concernant le traitement indiqué par la suite.