Vertaling van "combinatie met antracycline " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

combinatie | verbinding
combinaison | combinaison

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke emotionele-symptomen - zoals angst, dwanggedachten of dwanghandelingen, depersonalisatie of derealisatie, fobieën of hypochondrie. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een emotionele stoornis uit F93.- | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een neurotische stoornis uit F40-F48
Définition: Groupe de troubles catactérisés par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à des perturbations émotionnelles persistantes et marquées, par exemple une anxiété, des obsessions ou des compulsions, une dépersonnalisation ou une déréalisation, des phobies ou une hypocondrie. | Troubles des conduites en F91.- associés à un trouble:émotionnel en F93.- | névrotique en F40-F48

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Deze groep stoornissen wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend agressief-, dissociaal- of uitdagend gedrag met openlijke en duidelijke symptomen van depressie, angst of andere emotionele problemen. Aan zowel de criteria voor gedragsstoornissen bij kinderen (F91.-) als aan die voor òf emotionele stoornissen bij kinderen (F93.-) òf een neurose van het volwassen type (F40-F48) òf een stemmingsstoornis (F30-F39) moet zijn voldaan.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par la présence d'un comportement agressif, dyssocial ou provocateur, associé à des signes patents et marqués de dépression, d'anxiété ou d'autres troubles émotionnels. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre à la fois aux critères d'un trouble des conduites de l'enfant (F91.-) et d'un trouble émotionnel de l'enfant (F93.-) ou d'un trouble névrotique de l'adulte (F40-F48) ou d'un trouble de l'humeur (F30-F39).

Omschrijving: Dit wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend dissociaal- of agressief-gedrag (volgens de algemene criteria uit F91.- en niet louter bestaand uit opstandig, uitdagend en storend gedrag) met een in alle opzichten belangrijke stoornis in de omgang met andere kinderen. | Neventerm: | agressieve stoornis, niet in groepsverband | gedragsstoornis, solitaire agressieve vorm
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un comportement dyssocial ou agressif persistant (répondant aux critères généraux cités en F91.- et non limité à un comportement oppositionnel, provocateur ou perturbateur), associé à une altération significative et globale des relations avec les autres enfants. | Trouble (des):agressif, type mal socialisé | conduites, type solitaire-agressif

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekarakteriseerd door de essentiële kenmerken van een gegeneraliseerde angststoornis (F41.1), een paniekstoornis (F41.0) of een combinatie van beide, maar optredend als gevolg van een organische stoornis.
Définition: Trouble caractérisé par la présence des caractéristiques descriptives essentielles d'une anxiété généralisée (F41.1), d'un trouble panique (F41.0), ou d'une association des deux, mais secondaire à une maladie organique.

Omschrijving: combinatie van stoornissen die zijn gespecificeerd onder F44.0-F44.6
Association de troubles précisés en F44.0-F44.6

Omschrijving: Soms heeft iemand meer dan één abnormale seksuele-voorkeur en is geen ervan de belangrijkste. De meest voorkomende combinatie is die van fetisjisme, transvestitisme en sado-masochisme.
Définition: Parfois, une personne présente plusieurs anomalies de la préférence sexuelle sans qu'aucune d'entre elles soit au premier plan. L'association la plus fréquente regroupe le fétichisme, le travestisme et le sado-masochisme.

gehoorverlies door combinatie van geleidings- en perceptiestoornis, dubbelzijdig
Surdité bilatérale mixte de transmission et neurosensorielle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De adjuvante behandeling met Paclitaxel Actavis moet als een alternatief voor een verlengde behandeling met AC worden beschouwd. Paclitaxel Actavis is geïndiceerd voor de initiële behandeling van lokaal vergevorderde of gemetastaseerd mammacarcinoom in combinatie met antracycline bij patiënten voor wie antracycline therapie is aangewezen, of in combinatie met trastuzumab bij patiënten bij wie met behulp van de immunochemische bepalingsmethode overexpressie van humane epidermale groeifactor receptor 2 (HER-2) op 3+ niveau is vastgesteld, en voor wie antracycline niet geschikt is (zie rubrieken 4.4 en 5.1).
Le traitement adjuvant par Paclitaxel Actavis doit être considéré comme une alternative à une prolongation du traitement par AC. Paclitaxel Actavis est indiqué dans le traitement initial du cancer du sein localement avancé ou métastatique soit en association avec une anthracycline chez les patientes auxquelles un traitement par anthracycline convient, soit en association avec le trastuzumab chez les patientes dont les tumeurs présentent une surexpression du récepteur 2 du facteur de croissance de l’épiderme humain (HER2) de grade 3+ déterminée par l'immunohistochimie et auxquelles une anthracycline ne convient pas (voir les rubriques 4.4 et 5.1).

Hartfalen (New York Heart Association [NYHA] classe II-IV) werd waargenomen bij patiënten die trastuzamab kregen als monotherapie of in combinatie met antracyclines zoals epirubicine.
Une insuffisance cardiaque (New York Heart Association [NYHA] classe II à IV) a été constatée chez des patients traités par trastuzumab, seul ou en combinaison avec des anthracyclines de type épirubicine.

Paclitaxel is geïndiceerd voor de initiële behandeling van plaatselijk gevorderde of gemetastaseerde borstkanker hetzij in combinatie met een antracycline bij patiënten bij wie een antracycline behandeling geschikt is, hetzij in combinatie met trastuzumab bij patiënten met een 3+-overexpressie van HER-2 zoals bepaald met immunohistochemie en bij wie een antracycline niet geschikt is.
Le paclitaxel est indiqué dans le traitement initial des cancers du sein localement avancés ou métastatiques en association soit avec de l’anthracycline, chez les patientes susceptibles d’être traitées avec une anthracycline, soit avec du trastuzumab, chez les patientes dont les tumeurs présentent une surexpression du récepteur 2 du facteur de croissance de l’épiderme humain (HER2) de grade 3+, déterminée par immunohistochimie et chez lesquelles le traitement par anthracycline ne peut pas être envisagé.

Paclitaxel Fresenius Kabi 6 mg/ml is geïndiceerd voor de aanvankelijke behandeling van lokaal gevorderde of metastaserende borstkanker, in combinatie met een antracycline bij patiënten voor wie behandeling met antracycline geschikt is of in combinatie met trastuzumab, bij patiënten met overexpressie van humane epidermale groeifactorreceptor 2 (HER-2) op een niveau van 3+ zoals bepaald door immunohistochemie en voor wie een antracycline niet geschikt is (zie rubrieken 4.4 en 5.1).
Paclitaxel Fresenius Kabi 6 mg/ml est indiqué dans le traitement initial du cancer du sein localement avancé ou métastasique soit en association avec une anthracycline chez les patients candidats au traitement par une anthracycline, soit en association avec le trastuzumab, chez les patients présentant une surexpression du récepteur 2 du facteur de croissance épidermique humain (HER2) de niveau 3+ à l’immunohistochimie et pour lesquels une anthracycline n’est pas adaptée (voir rubriques 4.4 et 5.1).

De werkzaamheid van trastuzumab in combinatie met paclitaxel is niet bewezen bij patiënten, die niet eerder met adjuvante antracyclines zijn behandeld. De combinatie van trastuzumab (4 mg/kg als oplaaddosis, daarna wekelijks 2 mg/kg) en paclitaxel (175 mg/m 2 ) als een 3-uurs infuus elke drie weken werd vergeleken met paclitaxel monotherapie (175 mg/m 2 ) als een 3-uurs infuus elke drie weken bij 188 patiënten met gemetastaseerd mammacarcinoom, die een overexpressie hebben van HER-2 (2+ of 3+ zoals gemeten met een immunochemische methode) en die voorbehandeld zijn met een antracycline.
Chez 188 patients atteints d’un carcinome mammaire métastatique avec surexpression du HER-2 (2+ ou 3+, évaluation par une méthode immunochimique) et ayant reçu un traitement antérieur par anthracyclines, on a comparé l’association trastuzumab (une dose initiale de 4 mg/kg, suivie par une dose hebdomadaire de 2 mg/kg) / paclitaxel (175 mg/m 2 , toutes les 3 semaines, au moyen d’une perfusion de 3 heures), à la monothérapie par paclitaxel (175 mg/m 2 ), administrée toutes les 3 semaines, au moyen d’une perfusion de 3 heures.

als eerstelijns behandeling in combinatie met een geneesmiddel uit de groep van de antracyclines (voor patiënten die in aanmerking komen voor antracycline behandeling) of in combinatie met het geneesmiddel trastuzumab.
comme traitement initial, en association avec un médicament appartenant au groupe des anthracyclines chez les patientes pour lesquelles le traitement par les anthracyclines est adapté ou avec un médicament appelé trastuzumab.

Paclitaxin is bestemd voor de initiële behandeling van lokaal gevorderd of gemetastaseerd mammacarcinoom, in combinatie met een antracycline bij patiënten voor wie antracycline therapie geschikt is, of in combinatie met trastuzumab bij patiënten bij wie met behulp van de immunochemische bepalingsmethode overexpressie van de menselijke epidermale groeifactor receptor 2 (HER-2) op 3+
Paclitaxin est destiné au traitement initial du carcinome mammaire local avancé ou métastatique. On l’associe à une anthracycline chez les patients pouvant être traités par anthracyclines, ou au trastuzumab chez les patients présentant une surexpression du HER-2 (récepteur 2 du facteur de croissance

Paclitaxel is geïndiceerd voor de initiële behandeling van plaatselijk gevorderde of gemetastaseerde borstkanker hetzij in combinatie met een antracycline bij patiënten bij wie een dergelijke behandeling geschikt is, hetzij in combinatie met trastuzumab bij patiënten met een 3+-overexpressie van HER-2 zoals bepaald met immunohistochemie en bij wie een antracycline niet geschikt is (zie 4.4 en 5.1).
Le paclitaxel est indiqué dans le traitement initial des cancers du sein localement avancés ou métastasiques en association soit avec de l’anthracycline, chez les patientes susceptibles d’être traitées avec une anthracycline, soit avec du trastuzumab, chez les patientes dont les tumeurs présentent une surexpression du récepteur 2 du facteur de croissance de l’épiderme humain (HER-2) de grade 3+, déterminée par immunohistochimie et chez lesquelles le traitement par anthracycline ne peut pas être envisagé (voir rubriques 4.4 et 5.1).

Trastuzumab is aangewezen in monotherapie als tweede keuze na falen van minstens twee chemotherapieschema’s op basis van een antracycline (b.v. doxorubicine, epirubicine, idarubicine) en een taxaan, of in combinatie met paclitaxel als eerste keuze wanneer een behandeling met een antracycline niet mogelijk is.
Il est indiqué en monothérapie de deuxième intention après échec d’au moins deux schémas de chimiothérapie comprenant une anthracycline (par ex. doxorubicine, épirubicine, idarubicine) et un taxane, ou en association avec le paclitaxel en première intention lorsqu’un traitement par une anthracycline ne peut être envisagé.