Vertaling van "combinatie leidde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

combinatie | verbinding
combinaison | combinaison

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke depressieve stemming, zoals dat uit de symptomen blijkt - bijvoorbeeld een gevoel van diepe ellende, verlies van belangstelling voor en plezier in gebruikelijke activiteiten, zelfverwijt en gevoel van hopeloosheid; verstoringen van slaap of eetlust kunnen eveneens aanwezig zijn. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met een depressieve stoornis uit F32.-
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à une humeur dépressive marquée et persistante (F32.-), se traduisant par des symptômes tels que tristesse (l'enfant se sent très malheureux), perte d'intérêt et de plaisir pour les activités usuelles, sentiment de culpabilité et perte d'espoir. Le trouble peut s'accompagner d'une perturbation du sommeil ou de l'appétit. | Trouble des conduites en F91.- associé à un trouble dépressif en F32.-

Omschrijving: Deze categorie vereist de combinatie van een gedragsstoornis (F91.-) en aanhoudende en duidelijke emotionele-symptomen - zoals angst, dwanggedachten of dwanghandelingen, depersonalisatie of derealisatie, fobieën of hypochondrie. | Neventerm: | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een emotionele stoornis uit F93.- | gedragsstoornis uit F91.- samen met | een neurotische stoornis uit F40-F48
Définition: Groupe de troubles catactérisés par la présence d'un trouble des conduites (F91.-), associé à des perturbations émotionnelles persistantes et marquées, par exemple une anxiété, des obsessions ou des compulsions, une dépersonnalisation ou une déréalisation, des phobies ou une hypocondrie. | Troubles des conduites en F91.- associés à un trouble:émotionnel en F93.- | névrotique en F40-F48

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: Deze groep stoornissen wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend agressief-, dissociaal- of uitdagend gedrag met openlijke en duidelijke symptomen van depressie, angst of andere emotionele problemen. Aan zowel de criteria voor gedragsstoornissen bij kinderen (F91.-) als aan die voor òf emotionele stoornissen bij kinderen (F93.-) òf een neurose van het volwassen type (F40-F48) òf een stemmingsstoornis (F30-F39) moet zijn voldaan.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par la présence d'un comportement agressif, dyssocial ou provocateur, associé à des signes patents et marqués de dépression, d'anxiété ou d'autres troubles émotionnels. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre à la fois aux critères d'un trouble des conduites de l'enfant (F91.-) et d'un trouble émotionnel de l'enfant (F93.-) ou d'un trouble névrotique de l'adulte (F40-F48) ou d'un trouble de l'humeur (F30-F39).

Omschrijving: Dit wordt gekenmerkt door de combinatie van aanhoudend dissociaal- of agressief-gedrag (volgens de algemene criteria uit F91.- en niet louter bestaand uit opstandig, uitdagend en storend gedrag) met een in alle opzichten belangrijke stoornis in de omgang met andere kinderen. | Neventerm: | agressieve stoornis, niet in groepsverband | gedragsstoornis, solitaire agressieve vorm
Définition: Trouble caractérisé par la présence d'un comportement dyssocial ou agressif persistant (répondant aux critères généraux cités en F91.- et non limité à un comportement oppositionnel, provocateur ou perturbateur), associé à une altération significative et globale des relations avec les autres enfants. | Trouble (des):agressif, type mal socialisé | conduites, type solitaire-agressif

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekarakteriseerd door de essentiële kenmerken van een gegeneraliseerde angststoornis (F41.1), een paniekstoornis (F41.0) of een combinatie van beide, maar optredend als gevolg van een organische stoornis.
Définition: Trouble caractérisé par la présence des caractéristiques descriptives essentielles d'une anxiété généralisée (F41.1), d'un trouble panique (F41.0), ou d'une association des deux, mais secondaire à une maladie organique.

Omschrijving: combinatie van stoornissen die zijn gespecificeerd onder F44.0-F44.6
Association de troubles précisés en F44.0-F44.6

Omschrijving: Soms heeft iemand meer dan één abnormale seksuele-voorkeur en is geen ervan de belangrijkste. De meest voorkomende combinatie is die van fetisjisme, transvestitisme en sado-masochisme.
Définition: Parfois, une personne présente plusieurs anomalies de la préférence sexuelle sans qu'aucune d'entre elles soit au premier plan. L'association la plus fréquente regroupe le fétichisme, le travestisme et le sado-masochisme.

gehoorverlies door combinatie van geleidings- en perceptiestoornis, dubbelzijdig
Surdité bilatérale mixte de transmission et neurosensorielle

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De combinatie leidde tot een verhoogde serumspiegel van rifabutine. Er zijn meldingen geweest van uveïtis bij patiënten die tezamen fluconazole en rifabutine kregen.
Les patients recevant simultanément de la rifabutine et du fluconazole doivent être soigneusement surveillés.

De combinatie leidde tot nierschade (nefropathie met tubulaire basofilie, stijgingen in plasma-ureum, plasmacreatinine en serumkalium, verhogingen in urinevolume en urinaire elektrolyten vanaf 30 mg/kg/dag valsartan + 9 mg/kg/dag hydrochloorthiazide bij ratten, en vanaf 10 + 3 mg/kg/dag bij zijdeaapjes), waarschijnlijk door veranderde renale hemodynamiek.
L'association a provoqué des lésions rénales (néphropathie avec basophilie tubulaire, augmentation de l'urémie, de la créatininémie et de la kaliémie, augmentation du volume mictionnel et des électrolytes urinaires à partir de 30 mg/kg/jour de valsartan + 9 mg/kg/jour d'hydrochlorothiazide chez le rat et de 10 mg/kg/jour + 3 mg/kg/jour chez le ouistiti, probablement du fait d'une altération de l'hémodynamique rénale.

De behandeling met finasteride, doxazosine of de combinatie leidde tot een significante daling van het risico op klinische progressie van de BPH met respectievelijk 34, 39 en 67%, in vergelijking met placebo.
Le traitement par le finastéride, la doxazosine ou l’association a entraîné une réduction significative du risque de progression clinique de l’HBP de 34, 39 et 67%, respectivement, par rapport au placebo. La plupart des événements (274 sur 351) qui ont contribué à la progression de l’HBP ont été liés à une augmentation ≥ à 4 points du score symptomatique ; le risque d’augmentation du score

Het toxicologische doelorgaan was de nier, waarbij de reactie bij het zijdeaapje duidelijker was dan bij de rat. De combinatie leidde tot nierschade (nefropathie met tubulaire basofilie, stijgingen in plasma-ureum, plasmacreatinine en serumkalium, verhogingen in urinevolume en urinaire elektrolyten vanaf 30 mg/kg/dag valsartan + 9 mg/kg/dag hydrochloorthiazide bij ratten, en vanaf 10 + 3 mg/kg/dag bij zijdeaapjes), waarschijnlijk door veranderde renale hemodynamiek.
L'association a provoqué des lésions rénales (néphropathie avec basophilie tubulaire, augmentation de l'urémie, de la créatininémie et de la kaliémie, augmentation du volume mictionnel et des électrolytes urinaires à partir de 30 mg/kg/jour de valsartan + 9 mg/kg/jour d'hydrochlorothiazide chez le rat et de 10 mg/kg/jour + 3 mg/kg/jour chez le ouistiti, probablement du fait d'une altération de l'hémodynamique rénale.

Bij patiënten met een niet-kleincellige longtumor leidde de toediening van Paclitaxel in combinatie met cisplatine, tot een grotere incidentie van ernstige neurotoxiciteit dan bij behandeling met paclitaxel in monotherapie. Bij patiënten met een ovariumtumor behandeld in eerste lijn, leidde de toediening van Paclitaxel in een 3 uur durend infuus in combinatie met cisplatine, tot een grotere incidentie van ernstige neurotoxiciteit dan bij behandeling met cyclofosfamide gevolgd door cisplatine.
Dans le traitement du CBNPC et en première intention du cancer de l’ovaire, l’administration de paclitaxel en perfusion sur 3 heures associé au cisplatine a entraîné une plus grande incidence de neurotoxicité sévère qu’une monothérapie par paclitaxel ou un traitement par cyclo-phosphamide suivi de cisplatine.

Een gerandomiseerde studie van 6 weken met lithium en SEROQUEL XR in vergelijking met placebo en SEROQUEL XR bij volwassen patiënten met acute manie toonde aan dat de combinatie van SEROQUEL XR met lithium leidde tot meer bijwerkingen (63% versus 48% bij SEROQUEL XR in combinatie met placebo).
Une étude randomisée de 6 semaines comparant l'association entre le lithium et SEROQUEL XR à un placebo associé à SEROQUEL XR chez des patients souffrant de manie aiguë a indiqué que l'association de SEROQUEL XR avec le lithium entraîne plus d'effets indésirables (63 % contre 48 % pour SEROQUEL XR associé au placebo).

Deze associatie leidde tot een meer uitgesproken analgetisch effect, met gebruik van lagere doses, dan wanneer gabapentine of morfine afzonderlijk zouden zijn gebruikt; de incidentie van ongewenste effecten zoals obstipatie, sedatie en monddroogte, was met de combinatie evenwel hoger.
Cette association a entraîné un effet antalgique plus prononcé, à des doses plus faibles que celles nécessaires si la gabapentine ou la morphine était utilisée séparément; l’incidence des certains effets indésirables tels constipation, sédation et sécheresse de la bouche était toutefois accrue.

Bij een onderzoek met 880 gerandomiseerde patiënten die niet voldoende reageerden op een behandeling met aliskiren 300 mg leidde de combinatie van aliskiren/hydrochloorthiazide 300 mg/25 mg tot een daling van de systolische/diastolische bloeddruk van 15,8/11,0 mmHg, een daling die significant was ten opzichte van de monotherapie met aliskiren 300 mg.
Dans une étude menée chez 880 patients randomisés qui ne répondaient pas suffisamment au traitement par 300 mg d’aliskiren, l’association d’aliskiren/hydrochlorothiazide 300 mg/25 mg a induit des réductions de la pression artérielle systolique/diastolique de 15,8/11,0 mmHg, significativement supérieures à celles observées avec 300 mg d’aliskiren en monothérapie.

De combinatie van captopril + valsartan leidde tot meer ongewenste effecten t.o.v. elk van beide behandelingen afzonderlijk, zonder voordeel in termen van morbiditeit of mortaliteit.
L’association captopril + valsartan entraînait plus d’effets indésirables que chacun des deux traitements utilisés séparément, sans avantage en termes de morbidité ou de mortalité.