Vertaling van "cognitieve gedragstherapie bij cvs-patiënten " (Nederlands → Frans) :

Vooral wat de site St.-Luc betreft, kunnen de (in vergelijking met andere centra) soms minder goede resultaten op sommige parameters (onder meer op de SF-36 en de SCL-90, alhoewel het centrum bij zijn patiënten klinisch wel verbeteringen vaststelt) bezwaarlijk beschouwd worden als een aanwijzing dat cognitieve gedragstherapie bij CVS-patiënten geen resultaten oplevert, gezien de twijfels of het revalidatieprogramma van St.-Luc wel effectief voldoende ingrediënten van cognitieve gedragstherapie omvatte.
Surtout en ce qui concerne l'UCL St-Luc, les résultats parfois moins bons (en comparaison avec d’autres centres) obtenus pour certains paramètres (entre autres le SF-36 et le SCL-90, même si le centre constate bel et bien des améliorations cliniques chez ses patients) peuvent difficilement être considérés comme une indication que la thérapie comportementale cognitive chez les patients SFC ne fournit pas de résultats, vu les réserves émises quant à savoir si le programme de rééducation fonctionnelle de St-Luc contenait effectivement suffisamment d’ingrédients de thérapie comportementale cognitive.

Het centrum wijst er ook op dat de positieve studies met betrekking tot het effect van cognitieve gedragstherapie op CVS gebaseerd zijn op individuele CGT-sessies. Een groepsprogramma laat volgens het centrum vaak niet toe om veel verder te gaan dan (weliswaar noodzakelijke) informering en psycho-educatie wat volgens het centrum echter niet volstaat om tot een actief aanpassings- en veranderingsproces te komen met effecten op lange termijn.
Le centre souligne aussi que les études positives relatives à l’effet de la thérapie comportementale cognitive sur le SFC sont basées sur des séances individuelles de TCC. D’après le centre, un programme de groupe ne permet pas souvent d’aller beaucoup plus loin que l’information et la psychoéducation (nécessaires, il est vrai), qui ne suffisent pas pour amorcer un processus actif d’ajustement et de changement efficace à long terme.

Door de afwezigheid van een controle-groep is het niet mogelijk om de resultaten van de patiënten die het specifiek interdisciplinair revalidatieprogramma gevolgd hebben, te vergelijken met de evolutie op dezelfde registratieparameters van een onbehandelde CVS-patiëntengroep of van een groep van CVS-patiënten die een andere behandeling gevolgd hebben dan een combinatie van cognitieve gedragstherapie en progressieve fysieke revalidatie.
En raison de l’absence d’un groupe de contrôle, il n’est pas possible de comparer les résultats des patients qui ont suivi le programme de rééducation interdisciplinaire spécifique avec l’évolution, sur les mêmes paramètres d’enregistrement, d’un groupe de patients SFC non traités ou d'un groupe de patients SFC qui ont suivi un traitement autre qu'une combinaison de thérapie cognitivocomportementale et de rééducation physique progressive.

Professionele reïntegratie komt op drie momenten aan bod tijdens de begeleiding in het centrum: □ voor de start van de revalidatie wordt bij het bepalen van de individuele doelstellingen van de patiënten heel concreet nagevraagd wat de doelstellingen zijn van de patiënt op sociaal en professioneel niveau; □ tijdens de sessies van de cognitieve gedragstherapie die betrekking hebben op het opbouwen van (realistische) doelstellingen wordt stil gestaan bij de praktische implicaties van werkhervatting en worden factoren van werkbelasting geïdentificeerd (realistische inschatting van de werkbelasting en de capaciteiten van de patiënt); □ tijdens de laatste sessie van de cognitieve gedragstherapie geeft de sociaal verpleegkundige een uiteenzetting over de mogelijkheden tot werkhervatting (vrijwilligerswerk, deeltijdse werkhervatting); □ patiënten kunnen een individuele afspraak maken met de sociaal verpleegkundige voor meer concrete informatie over externe diensten waar de patiënt terecht kan voor professionele reïntegratie (Universitair Centrum Beroepsoriëntatie, ATB, .).
La réinsertion professionnelle est abordée à trois moments durant l’accompagnement au centre : □ Avant le commencement de la rééducation fonctionnelle, pour fixer les objectifs individuels des patients, il leur est demandé très concrètement quels sont leurs objectifs au niveau social et professionnel ; □ Au cours des séances de thérapie comportementale cognitive relative au développement d’objectifs (réalistes), on s’attarde sur les implications pratiques de la reprise du travail et on identifie les facteurs de charge de travail (évaluation réaliste de la charge de travail et des capacités du patient) ; □ Lors de la dernière séance de thérapie comportementale cognitive, l’infirmier social donne un exposé des possibilités de reprise du travail (bénévolat, reprise partielle du travail) ; □ Les patients peuvent prendre un rendez-vous individuel avec l’infirmier social pour obtenir des informations plus concrètes sur des services externes auxquels ils peuvent s’adresser en matière de réinsertion professionnelle (Universitair Centrum Beroepsoriëntatie, ATB, .).

Een vergelijking van de resultaten van de CVS-referentiecentra met de resultaten van de gepubliceerde evidence based studies waarin een positief behandelingseffect voor cognitieve gedragstherapie of progressieve fysieke revalidatie is aangetoond, is moeilijk omdat in de gepubliceerde studies vaak andere meetinstrumenten gebruikt worden om bepaalde aspecten van het functioneren van de onderzochte patiënten te meten of omdat de resultaten statistisch op een andere manier verwerkt zijn.
Une comparaison des résultats des centres de référence SFC avec les résultats des études evidence based publiées dans lesquelles un effet de traitement positif a été démontré pour la thérapie cognitivo-comportementale et la rééducation physique progressive est difficile parce que dans les études publiées, d’autres instruments de mesure sont souvent utilisés pour mesurer certains aspects du fonctionnement des patients faisant l’objet de l’étude et parce que les résultats sont traités statistiquement d’une autre manière.

Prins et al (2001) 86 hebben het effect onderzocht van een programma van cognitieve gedragstherapie (16 sessies CGT van 1 uur gespreid over 8 maanden) bij 92 CVS-patiënten. De resultaten van de behandelingsgroep werden vergeleken met die van een ‘guided support’ groep en een nietbegeleide groep (‘natural course’).
Prins et al (2001) 86 ont étudié l’effet d’un programme de thérapie comportementale cognitive (16 séances de TCC d’une heure réparties sur 8 mois) chez 93 patients SFC. Les résultats de la thérapie de groupe ont été comparés avec ceux d'un groupe de 'soutien accompagné' (‘guided support’) et d'un groupe non accompagné ('natural course').

In de CVS-centra werd de cognitieve gedragstherapie vooral gegeven aan groepen van patiënten wat in sommige centra aangevuld wordt met een beperkt aantal individuele sessies (zie pagina 11 tot en
Dans les centres SFC, par contre, la thérapie cognitivo-comportementale a été surtout donnée à des groupes de patients, avec dans certains centres un nombre limité de séances individuelles en complément (voir pages 11 à 13 de l'inventaire concernant le fonctionnement des centres, en annexe 3 à ce rapport).