Traduction de «candesartan en hydrochloorthiazide vertonen beiden » (Néerlandais → Français) :

Candesartan en hydrochloorthiazide vertonen beiden genotoxiciteit bij zeer hoge concentraties/doses.
Le candésartan et l’hydrochlorothiazide exercent, tous deux, une activité génotoxique aux concentrations / doses très élevées.

Het toevoegen van hydrochloorthiazide had geen significante invloed op de uitkomst van de foetale ontwikkelingsonderzoeken bij ratten, muizen of konijnen (zie rubriek 4.6). Candesartan en hydrochloorthiazide vertonen beiden genotoxiciteit bij zeer hoge concentraties/doses.
Le candésartan et l’hydrochlorothiazide exercent, tous deux, une activité génotoxique aux concentrations / doses très élevées.

In zeer hoge doses/concentraties vertonen zowel candesartan als hydrochloorthiazide genotoxiciteit.
A des concentrations/doses très hautes, le candésartan et l’hydrochlorothiazide ont montré une activité génotoxique.

De gegevens van in–vitro- en in-vivomutageniteitstesten geven aan dat candesartan en hydrochloorthiazide bij normaal klinisch gebruik waarschijnlijk geen mutagene of clastogene activiteit zullen vertonen.
Les données issues de tests de mutagénicité in vitro et in vivo indiquent que le candésartan et l’hydrochlorothiazide n'exercent probablement aucune activité mutagène ou clastogène dans des conditions d'utilisation clinique.

Gegevens uit in vitro en in vivo onderzoek naar de genotoxiciteit wijzen erop dat candesartan en hydrochloorthiazide bij klinisch gebruik geen mutagene of clastogene activiteit vertonen
Les données des tests de génotoxicité effectués in vitro et in vivo indiquent que ces deux produits n’ont probablement aucun effet mutagène ou clastogène dans les conditions d'utilisation clinique.

Gegevens uit in vitro en in vivo onderzoek naar de genotoxiciteit wijzen erop dat candesartan en hydrochloorthiazide bij klinisch gebruik geen mutagene of clastogene activiteit vertonen. Er waren geen aanwijzingen van carcinogeniteit.
Les données des tests de génotoxicité effectués in vitro et in vivo indiquent que ces deux produits n’ont probablement aucun effet mutagène ou clastogène dans les conditions d'utilisation clinique.