Traduction de «braken verkregen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Herhaaldelijk braken dat voorkomt bij dissociatieve stoornissen (F44.-) en hypochondrische stoornis (F45.2) en dat niet louter is te wijten aan aandoeningen die buiten dit hoofdstuk zijn geclassificeerd. Deze subcategorie kan eveneens gebruikt worden als aanvulling op O21.- (buitensporig braken tijdens de zwangerschap) indien emotionele factoren op de voorgrond staan als oorzaak van recidiverende misselijkheid en braken tijdens de zwangerschap. | Neventerm: | psychogeen braken
Définition: Vomissements répétés survenant au cours d'un trouble dissociatif (F44.-) et d'une hypocondrie (F45.2), et qui ne sont pas exclusivement imputables à une des affections classées en dehors de ce chapitre. Ce code peut également être utilisé en complément du code O21.- (vomissements incoercibles au cours de la grossesse), quand des facteurs émotionnels sont au premier plan dans la survenue de nausées et de vomissements récurrents au cours de la grossesse. | Vomissements psychogènes

Omschrijving: Bulimia nervosa is een syndroom dat wordt gekenmerkt door herhaalde aanvallen van overeten en een buitensporige preoccupatie met de beheersing van het lichaamsgewicht, leidend tot een patroon van overeten gevolgd door braken of gebruik van laxantia. Deze stoornis heeft vele psychische kenmerken met anorexia nervosa gemeen, onder andere een overmatige bezorgdheid met betrekking tot verschijning en lichaamsgewicht. Herhaaldelijk braken kan gemakkelijk aanleiding geven tot verstoringen van lichaamselektrolyten en lichamelijke complicaties. Vaak, maar niet altijd, vermeldt de voorgeschiedenis een vroegere episode van anorexia nervosa, waarbij het interval kan variëren van enkele maanden tot verscheidene jaren. | Neventerm: | boulimie NNO | hyperorexia nervosa
Définition: Syndrome caractérisé par des accès répétés d'hyperphagie et une préoccupation excessive du contrôle du poids corporel, conduisant ` une alternance d'hyperphagie et de vomissements ou d'utilisation de laxatifs. Ce trouble comporte de nombreuses caractéristiques de l'anorexie mentale, par exemple une préoccupation excessive par les formes corporelles et le poids. Les vomissements répétés peuvent provoquer des perturbations électrolytiques et des complications somatiques. Dans les antécédents, on retrouve souvent, mais pas toujours, un épisode d'anorexie mentale, survenu de quelques mois à plusieurs années plus tôt. | Boulimie SAI Hyperorexia nervosa

hyperemesis | overmatig braken
hyperémèse | vomissements continuels

antemeticum | middel tegen braken
antiémétique (a. et s. m) | antivomitif

braken
vomissements

management van braken
gestion des vomissements

misselijkheid en braken
nausées et vomissements

cyclisch braken
syndrome des vomissements cycliques

chronisch braken
vomissements chroniques

Omschrijving: Anorexia nervosa is een stoornis die wordt gekenmerkt door welbewust gewichtsverlies, op gang gebracht en volgehouden door de patiënt. De stoornis komt meestal voor bij meisjes in de adolescentie en jonge vrouwen, maar jongens en jonge mannen in dezelfde leeftijdscategorieën kunnen de stoornis ook vertonen, evenals kinderen tegen de puberteit en oudere vrouwen tot aan de menopauze. De ziekte is verbonden met een specifieke psychopathologie waarin afschuw van dikte en vormeloosheid van de lichaamscontour voortdurend aanwezig is als een zich opdringende overwaardige gedachte. De patiënten stellen zichzelf een lage gewichtslimiet. Doorgaans is er ondervoeding in wisselende mate van ernst met als gevolg endocriene en metabole veranderingen en ontregelingen van lichaamsfuncties. De symptomen omvatten beperking van het voedingspakket, overdreven lichaamsbeweging, opwekken van braken en laxeren en gebruik van eetlustonderdrukkers en diuretica.
Définition: Trouble caractérisé par une perte de poids intentionnelle, induite et maintenue par le patient. Il survient habituellement chez une adolescente ou une jeune femme, mais il peut également survenir chez un adolescent ou un jeune homme, tout comme chez un enfant proche de la puberté ou une femme plus âgée jusqu'à la ménopause. Le trouble est associé à une psychopathologie spécifique qui consiste en l'intrusion persistante d'une idée surinvestie: la peur de grossir et d'avoir un corps flasque. Les sujets s'imposent à eux-mêmes un poids faible. Il existe habituellement une dénutrition de gravité variable s'accompagnant de modifications endocriniennes et métaboliques secondaires et de perturbations des fonctions physiologiques. Les symptômes comprennent une restriction des choix alimentaires, une pratique excessive d'exercices physiques, des vomissements provoqués et l'utilisation de laxatifs, de coupe-faim et de diurétiques.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Bij 42% van de patiënten werd een volledige controle van het braken verkregen.
Une maîtrise complète des vomissements a été obtenue chez 42% des patients.

Bij 56% van de patiënten werd een volledige controle van het braken verkregen.
Une maîtrise complète des vomissements a été obtenue chez 56% des patients.

Een volledige controle van het braken op de slechtste dag van de chemotherapie werd verkregen in 49% (5 mg/m² iv + ondansetron 4 mg per os) en 41% (0,45 mg/kg iv + placebo per os) van de gevallen.
Au pire jour de la chimiothérapie, on a observé une maîtrise complète des vomissements de 49% (sous 5 mg/m 2 en i.v. + ondansétron 4 mg p.o) et de 41 % (sous 0,45 mg/kg en i.v. + placebo p.o.).

Volledige controle van het braken werd verkregen bij 42% van de patiënten.
Un contrôle complet des vomissements a été obtenu chez 42 % des patients.

Volledige controle van het braken werd verkregen bij 56% van de patiënten.
Un contrôle complet des vomissements a été obtenu chez 56 % des patients.

Bij gebruik van Nonafact is het, zoals bij gebruik van alle uit menselijk bloed verkregen geneesmiddelen, mogelijk dat allergie (overgevoeligheid) optreedt, waaronder zwelling van het strottenhoofd, een branderig en prikkelend gevoel op de plaats van de infusie, koude rillingen, blozen, galbulten, jeuk en huiduitslag, hoofdpijn, slaperigheid, misselijkheid, rusteloosheid, hartkloppingen, een beklemd gevoel op de borst, tintelingen, braken, piepende ademhaling.
Comme pour tous les produits dérivés du sang humain, l’utilisation de Nonafact peut causer des réactions allergiques telles que gonflement du larynx, sensation de brûlure et de piqûre à l’emplacement de la perfusion, frissons, bouffées de chaleur, urticaire, démangeaisons et irritations, céphalée (maux de tête), fatigue, nausée, agitation, accélération du rythme cardiaque, oppression thoracique, fourmillement, vomissements, respiration sifflante.

Wanneer u geïnfecteerd bent met zowel hepatitis C als HIV virussen en behandeld wordt met combinatietherapie (HAART), kan de toevoeging van Copegus aan peginterferon alfa-2a of interferon alfa-2a therapie de volgende bijwerkingen veroorzaken; fataal leverfalen; doof, tintelend of pijnlijk gevoel in de handen en/of voeten (perifere neuropathie), ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis) (de symptomen kunnen zijn buikpijn, misselijkheid en braken), lactaatacidose (ophoping van melkzuur in het lichaam waardoor het bloed verzuurt), griep (influenza), longontsteking, affectlabiliteit (wisselende stemming), lusteloosheid (slaapzucht), tinnitus (oorsuizen), faryngolaryngeale pijn (pijn achter in de mond en keel), cheilitis (droge en gebarsten lippen), verkregen lipodystrofie (toegenomen vethoeveelheid in de bovenrug en nek), chromaturie (verkleuring van de urine).
Si vous êtes co-infecté par les virus VHC et VIH et que vous recevez un traitement antirétroviral anti- VIH, l’addition de Copegus au peginterféron alfa-2a ou à l'interféron alfa-2a peut entraîner les effets indésirables suivants : une insuffisance hépatique pouvant être fatale, des neuropathies périphériques (engourdissement, fourmillements et douleurs dans les mains et/ou aux pieds), une pancréatite (symptômes pouvant inclure des douleurs d’estomac, nausées, vomissements), une acidose lactique (formation d’acide lactique dans l'organisme, entraînant une acidité du sang), une grippe, une pneumonie, des troubles émotionnels, une apathie (léthargie), des acouphènes (bourdonnements d’oreille), des douleurs pharyngolaryngées (mal de gorge), une chéilite (lèvres sèches et gercées), une lipodystrophie acquise (accumulation d’amas graisseux dans la nuque et le haut du dos) et une chromaturie (coloration des urines).