Traduction de «bovenop de eigenlijke behandelingskosten » (Néerlandais → Français) :

Nog steeds in verband met artikel 22 van Verordening nr. 1408/71 moet nog worden meegedeeld dat in de zaak Acereda Herrera, momenteel hangende, het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de vraag of de aangeslotene die door de bevoegde instelling gemachtigd is zich naar een andere lidstaat te begeven om er ziekenhuisverzorging te krijgen ten laste van deze instelling, uit deze communautaire bepaling een recht tot tenlasteneming van de kosten bovenop de eigenlijke behandelingskosten put, zoals de reis-, hotel- en restaurantkosten die hijzelf en een persoon die hem begeleidt hebben gedaan om naar het ziekenhuis te komen waar men de verzorging heeft verleend.
Toujours à propos de l’article 22 du règlement n° 1408/71, il convient encore de préciser que, dans l’affaire Acereda Herrera, actuellement pendante, la Cour est invitée à se prononcer sur le point de savoir si l’affilié autorisé par l’institution compétente à se rendre dans un autre État membre pour y recevoir des soins hospitaliers à charge de ladite institution puise dans cette disposition communautaire un droit à la prise en charge des frais accessoires aux frais de traitement proprement dits, tels que les frais de voyage, d’hôtel et de restauration auxquels luimême et une personne accompagnante ont été exposés pour rejoindre l’établissement hospitalier qui lui a prodigué les soins.

In een aantal arresten, waaronder het arrest Herrera (zaak C-466/04), heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: het Hof) geoordeeld dat bij een voorafgaande toestemming (draagbaar document S2) de tenlasteneming van de kosten van geneeskundige zorg beperkt is tot de eigenlijke behandelingskosten, en niet de reis-, hotel- en restaurantkosten (met uitzondering van verblijf- en maaltijdkosten van de patiënt in het ziekenhuis) dekt die de patiënt en de hem vergezellende persoon hebben gedaan om zich te verplaatsen naar de lidstaat van behandeling.
Dans un certain nombre d’arrêts, dont l’arrêt Herrera (Affaire C-466/04), la Cour de Justice de l’Union européenne (ci-après : la Cour) a estimé que dans le cas d’une autorisation préalable (document portable S2), la prise en charge du coût des soins médicaux se limite aux frais de traitement proprement dits, et ne couvre pas les frais de déplacement, d’hôtel et de restaurant (à l’exception des frais de séjour et de repas du patient dans l’hôpital) que le patient et la personne qui l’accompagne ont exposés pour se rendre dans l’État membre du traitement.