Vertaling van "blijft onduidelijkheid " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

titer | hoogste verdunning van een stof die nog werkzaam blijft
titre | degré

Omschrijving: Een toestand, tot dusver alleen bij meisjes aangetroffen, waarin een ogenschijnlijk normale vroege ontwikkeling wordt gevolgd door gedeeltelijk of volledig verlies van spraak en vaardigheid in voortbeweging en gebruik van handen, begeleid door afname van de schedelgroei, die doorgaans aan het licht treedt op de leeftijd van 7 tot 24 maanden. Verlies van doelgerichte handbewegingen, handenwringende stereotypieën en hyperventilatie zijn kenmerkend. Sociale ontwikkeling en ontwikkeling van het spelen komen tot stilstand, maar de sociale belangstelling blijft meestal intact. Rompataxie en -apraxie beginnen zich te ontwikkelen op een leeftijd van vier jaar en choreoathetoïde bewegingen volgen dikwijls. Ernstige zwakzinnigheid is bijna onveranderlijk de uitkomst.
Définition: Trouble décrit jusqu'ici uniquement chez les filles, caractérisé par un développement initial apparemment normal, suivi d'une perte partielle ou complète du langage, de la marche, et de l'usage des mains, associé à un ralentissement du développement crânien et survenant habituellement entre 7 et 24 mois. La perte des mouvements volontaires des mains, les mouvements stéréotypés de torsion des mains et une hyperventilation, sont caractéristiques de ce trouble. Le développement social et le développement du jeu sont arrêtés, alors que l'intérêt social reste habituellement conservé. Une ataxie du tronc et une apraxie se manifestent à partir de l'âge de quatre ans, suivies souvent par des mouvements choréoathétosiques. Le trouble entraîne presque toujours un retard mental sévère.

Omschrijving: Gedragsstoornis met dissociaal of agressief gedrag (en niet louter opstandig, uitdagend, storend gedrag), waarin het afwijkende gedrag volledig of vrijwel volledig, binnenshuis blijft en beperkt tot leden van het gezin of de huishouding. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria van F91 is voldaan; zelfs ernstig verstoorde ouder-kind relaties zijn op zichzelf niet voldoende voor de diagnose.
Définition: Trouble des conduites caractérisé par la présence d'un comportement dyssocial ou agressif (non limité à un comportement oppositionnel, provocateur ou perturbateur), se manifestant exclusivement, ou presque exclusivement, à la maison et dans les relations avec les membres de la famille nucléaire ou les personnes habitant sous le même toit. Pour un diagnostic positif, le trouble doit répondre, par ailleurs, aux critères généraux cités sous F91.-; la présence d'une perturbation, même sévère, des relations parents-enfants n'est pas, en elle-même, suffisante pour ce diagnostic.

Omschrijving: Een stoornis waarin het kind, na een aanvankelijk normale voortgang in taalontwikkeling, zowel receptieve als expressieve taalvaardigheden verliest bij gelijkblijvende intelligentie; het begin van de stoornis gaat samen met paroxismale afwijkingen van het EEG en in de meeste gevallen ook met epileptische insulten. Doorgaans ligt het begin bij een leeftijd tussen drie en zeven jaar, waarbij de vaardigheden verloren gaan in een tijdsbestek van dagen of weken. Het chronologisch verband van het optreden van insulten en het taalverlies is wisselend, waarbij het één enkele maanden tot twee jaar aan het ander voorafgaat (of andersom). Een ontstekingsproces in de hersenen is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak voor deze aandoening. Ongeveer tweederde van de patiënten blijft zitten met een min of meer ernstig receptief taaldefect.
Définition: Trouble dans lequel l'enfant, dont le langage s'est auparavant développé normalement, perd ses acquisitions de langage, à la fois sur le versant expressif et réceptif, tout en gardant une intelligence normale. La survenue du trouble s'accompagne d'anomalies paroxystiques à l'EEG et, dans la plupart des cas, de crises d'épilepsie. Le trouble apparaît habituellement entre trois et sept ans, avec perte du langage en quelques jours ou quelques semaines. La succession dans le temps, entre le début des crises épileptiques et la perte du langage, est assez variable, l'une des deux manifestations précédant l'autre (ou inversement) de quelques mois à deux ans. Ce trouble pourrait être dû à un processus encéphalitique inflammatoire. Dans environ deux tiers des cas, les sujets gardent un déficit plus ou moins important du langage (de type réceptif).

Omschrijving: Dissociatieve convulsies kunnen epileptische aanvallen nauwkeurig imiteren in termen van bewegingen, maar tongbeet, kneuzing door vallen en incontinentie voor urine komen zelden voor; en het bewustzijn blijft behouden of wordt vervangen door een toestand van stupor of trance.
Définition: Les convulsions dissociatives peuvent ressembler très étroitement aux mouvements que l'on observe au cours d'une crise épileptique; toutefois, la morsure de la langue, les blessures dues à une chute ou la perte des urines sont rares; par ailleurs, le trouble peut s'accompagner d'un état de stupeur ou de transe mais il ne s'accompagne pas d'une perte de la conscience.

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Epidemiologische studies tonen aan dat langdurig gebruik van COAC’s een risicofactor vormt voor de ontwikkeling van cervixcarcinoom bij vrouwen die geïnfecteerd zijn met het humaan papillomavirus (HPV), maar er blijft onduidelijkheid over de mate waarin deze bevinding toe te schrijven is aan vertekenende effecten (bv. verschillen inhet aantal seksuele partners of het gebruik van barrièremiddelen).
Desétudes épidémiologiques indiquent que l’utilisation prolongée de CO comporte un facteur de risque de développement d’un cancer du col de l’utérus chez les femmes infectées par le virus du papillome humain (VPH), mais, il persiste une incertitude quant à l’attribution de cette observation à des facteurs parasites (tels que des différences du nombre de partenaires sexuels ou l’utilisation d’une contraception de barrière).

Epidemiologische studies tonen aan dat langdurig gebruik van COAC’s een risicofactor vormt voor de ontwikkeling van cervixcarcinoom bij vrouwen die geïnfecteerd zijn met het humaan papillomavirus (HPV), maar er blijft onduidelijkheid over de mate waarin deze bevinding toe te schrijven is aan verstorende effecten (bv. verschillen in het aantal seksuele partners of het gebruik van barrièremiddelen).
Des études épidémiologiques indiquent que l’utilisation prolongée de CO comporte un facteur de risque de développement d’un cancer du col de l’utérus chez les femmes infectées par le virus du papillome humain (VHP), mais, il persiste une incertitude quant à l’attribution de cette observation à des facteurs parasites (tels que des différences du nombre de partenaires sexuels ou l’utilisation d’une contraception de barrière).

In enkele epidemiologische onderzoeken is een verhoogd risico van cervixcarcinoom bij vrouwen die lange tijd een COAC gebruiken (> 5 jaar) gemeld, maar er blijft onduidelijkheid bestaan over de mate waarin dit gegeven is toe te schrijven aan de verstorende factoren van seksueel gedrag en andere factoren zoals humaan papillomavirus (HPV).
Certaines études épidémiologiques ont rapporté un risque augmenté de cancer du col utérin en cas d'utilisation prolongée de COC (> 5 ans), mais il n’est cependant pas établi dans quelle mesure cette observation ne serait pas imputable aux effets perturbateurs du comportement sexuel et à d'autres facteurs tels que le papillomavirus humain (HPV).

In sommige epidemiologische onderzoeken is een verhoogd risico van cervixcarcinoom bij vrouwen die lange tijd een combinatie-OAC gebruiken (> 5 jaar) gemeld, maar er blijft onduidelijkheid bestaan over de mate waarin dit gegeven is toe te schrijven aan verstorende factoren van seksueel gedrag en andere factoren zoals humaan papillomavirus (HPV).
Certaines études épidémiologiques suggèrent que les contraceptifs oraux pourraient être associés à une augmentation du risque de cancer du col de l’utérus chez les utilisatrices de COC à long terme (> 5 ans). Il n’est cependant pas établi dans quelle mesure cette augmentation du risque est liée à des facteurs confondants tels que le comportement sexuel et d’autres facteurs comme le papilloma virus humain (HPV).

Epidemiologische studies tonen aan dat langdurig gebruik van COAC’s een risicofactor vormt voor de ontwikkeling van cervixcarcinoom bij vrouwen die geïnfecteerd zijn met het humaan papillomavirus (HPV), maar er blijft onduidelijkheid over de mate waarin deze bevinding toe te schrijven is aan verstorende factoren (bv. verschillen in het aantal seksuele partners of het gebruik van barrièremiddelen).
Des études épidémiologiques indiquent que l’utilisation prolongée de CO comporte un facteur de risque de développement d’un cancer du col de l’utérus chez les femmes infectées par le virus du papillome humain (VPH), mais, il persiste une incertitude quant à l’attribution de cette observation à des facteurs parasites (tels que des différences dunombre de partenaires sexuels ou l’utilisation d’une contraception de barrière).

In enkele epidemiologische onderzoeken is een verhoogd risico van cervixcarcinoom bij vrouwen die lange tijd een combinatie-OAC gebruiken (> 5 jaar) gemeld, maar er blijft onduidelijkheid bestaan over de mate waarin dit gegeven is toe te schrijven aan verstorende factoren van seksueel gedrag en andere factoren zoals humaan papillomavirus (HPV).
Certaines études épidémiologiques suggèrent que les contraceptifs oraux pourraient être associés à une augmentation du risque de cancer du col de l'utérus chez les utilisatrices de COC à long terme (> 5 ans). Il n'est cependant pas établi dans quelle mesure cette augmentation du risque est liée à des facteurs confondants tels que le comportement sexuel et d'autres facteurs comme le papilloma virus humain (HPV).

Een duidelijke omschrijving van de taak van het geriatrisch dagziekenhuis en structuuromkadering wordt als belangrijk aanzien door de huisartsen; vooral het onderscheid tussen de bestaande geriatrische ziekenhuisafdelingen en het geriatrisch dagziekenhuis blijft voor onduidelijkheid zorgen.
Une description claire de la tâche de l’hôpital de jour gériatrique et un cadre structuré sont considérés comme importants pour les généralistes; c’est surtout la distinction entre les services hospitaliers de gériatrie existants et l’hôpital de jour gériatrique qui continue à prêter à confusion.

Zelfs als de “PSY”-centra minder heterogeen lijken, blijft het vanzelfsprekend dat de sector wordt gekenmerkt door onduidelijkheid door zijn diversheid, zowel op het vlak van de pathologieën, de opleiding van zijn artsen als op het stuk van de revalidatieoorden (zie voor meer duidelijkheid de resultaten van de audit 6.7.04).
Même, si sur le terrain, les Centres « PSY » semblent moins hétéroclites, il n’en reste pas moins évident que le secteur couvre une réalité insaisissable de par sa diversité tant au niveau des pathologies, de la formation de ses médecins que des lieux de réadaptation (voir pour plus de précision les résultats de l’audit 06.07.04).