Traduction de «bleven patiënten nog gemiddeld 14 dagen » (Néerlandais → Français) :

In 1991 bleven patiënten nog gemiddeld 14 dagen in het ziekenhuis - in 2005 nog maar 8,6 dagen (Statistisches Bundesamt).
Alors qu'en 1991, les patients restaient à l'hôpital 14 jours en moyenne, en 2005 ce chiffre n'était plus que 8,6 jours (Service fédérale de la statistique).

Patiënten die behandeld worden voor een depressie blijven gemiddeld 14 dagen in het ziekenhuis, maar binnen de groep van de 10% grote zorgconsumenten, loopt die verblijfsduur op tot 15 dagen. Bij de totale populatie treffen we 6 aandoeningen aan, die aanleiding geven tot een gemiddelde jaarlijkse verblijfsduur die langer is dan 15 dagen: het gaat hier om de psychoses (< = 70 jaar en > 70 jaar), Parkinson,
Par exemple, les patients traités pour dépression restent en moyenne 14 jours à l’hôpital mais 15 jours dans le groupe des 10% des grands utilisateurs de soins.

Tevens werd het gemiddeld aantal dagen berekend voor een opname, bij deze patiënten die voor revalidatie een opname hadden (med hosp dur, weergegeven als de mediaan, omwille van de zeer scheve verdeling) Opmerking, voor Centrum 503.26 werden de meest recente gegevens nog niet overgemaakt.
Le nombre moyen de jours/hospitalisation a aussi été calculé chez les patients qui ont eu une hospitalisation avant la rééducation (med hosp dur, renseigné sous forme de médiane, du fait de la distribution très tordue) Notez, pour le Centre 503.26 les données les plus récentes n’ont pas encore été communiquées et seront complétées en décembre.

B. Rivaroxaban Vier cruciale studies onderzochten het nut van rivaroxaban (1 x 10 mg/d) na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste studie (RECORD 1) 48 onderzocht rivaroxaban post THP gedurende 35 (31-39) dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 63 jaar (range van 18-93 jaar), de tweede (RE- CORD 2) 49 onderzocht eveneens post THP maar met een ongepaste vergelijking (rivaroxaban 31-39 dagen versus enoxaparine 10-14 dagen) bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 62 jaar). De derde studie (RECORD 3) 50 onderzocht rivaroxaban post TKP gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 68 jaar (range van 28-91 jaar), en de vierde (RECORD 4) 51 onderzocht eveneens post TKP met een Noord- Amerikaanse dosis enoxaparine (2 x 30 mg/d).
B. Rivaroxaban Quatre études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de rivaroxaban 10 mg 1x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (RECORD 1) 48 post PTH avec rivaroxaban durant 35 (31 à 39) jours chez des patients âgés en moyenne de 63 ans (écarts de 18 à 93 ans), la deuxième (RECORD 2) 49 post PTH également mais avec une comparaison inappropriée (rivaroxaban 31-39 jours versus énoxaparine 10-14 jours) chez des patients âgés en moyenne de 62 ans), la troisième (RECORD 3)50 post PTG avec du rivaroxaban durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 68 ans (écarts de 28 à 91 ans), et une quatrième post PTG (RECORD 4) 51 avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j).

C. Apixaban Drie cruciale studies onderzochten het nut van apixaban 2 x 2,5 mg/d na majeure electieve orthopedische chirurgie versus enoxaparine SC: de eerste (ADVANCE 1) 52 post TKP met apixaban gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar (range van 26-93 jaar) versus enoxaparine in Noord- Amerikaanse dosis (2 x 30 mg/d), de tweede (ADVANCE 2) 53 post TKP met apixaban gedurende 10 tot 14 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 66 jaar (IQR 68 tot 90), de derde (ADVANCE 3) 54 post THP met apixaban gedurende 35 dagen bij patiënten met een gemiddelde leeftijd van 61 jaar (range van 19-93 jaar).
C. Apixaban Trois études pivots ont évalué l’intérêt de l’administration de l’apixaban 2,5 mg 2x/j post chirurgie orthopédique programmée majeure, versus énoxaparine SC : la première (ADVANCE 1) 52 post PTG durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 66 ans (écarts de 26 à 93 ans) avec de l’énoxaparine à la dose nord-américaine (2 x 30 mg/j), la deuxième (ADVANCE 2) 53 post PTG durant 10 à 14 jours chez des patients âgés en moyenne de 66 ans (IQR de 68 à 90), la troisième (ADVANCE 3) 54 post PTH pendant 35 jours chez des patients âgés en moyenne de 61 ans (écarts de 19 à 93 ans).

voormelde MVG af te vlakken door een rekenkundig gemiddelde te berekenen van de waarde per dag van de MVG-scores voor 2005 en 2006, en de ziekenhuizen opnieuw in decielen in te delen op basis van die gemiddelde score, en dit teneinde te vermijden dat de ziekenhuizen waarvan het MVG-profiel 2006, om verschillende redenen, niet representatief is voor hun gebruikelijke profiel inzake verpleegkundige zorg, nog een jaar extra zouden worden gepenaliseerd; -) voor de berekening van het aantal operatiezalen: de Riziv-verstrekkingen voor 2011; de heelkundige verstrekkingen van lijsten A en B kregen de standaardtijden toegekend die voor de equivalente verstrekkingen in klassieke hospitalisatie werden bepaald; de heelkundige ingrepen uitgevoerd tijdens eenzelfde operatie in duidelijk van de hoofdingreep onderscheiden gebieden en de verstrekkingen die slechts aan 50% mogen worden gefactureerd, krijgen een standaardtijd toegekend vermenigvuldigd met een coëfficiënt 0,5. Het is wellicht goed er hier aan te herinneren (zie hieromtrent de ministeriële omzendbrief tot wijziging van het koninklijk besluit van 25 april 2002, van toepassing vanaf 1 januari 2013 en vanaf 1 juli 2013) dat de bepaling betreffende de verhoging met 30 % van de standaardtijden voor de ziekenhuizen die niet onderhevig zijn aan artikelen 74 en 77 (van het koninklijk besluit van 25 april 2002) en die erkende stagediensten hebben om een volledige opleiding in de heelkunde en in de anesthesie te garanderen, en die voldoen aan de voorwaarde van artikel 46, § 3, 2°, a.1, werd opgeheven vanaf 1 juli 2013 ; het totaalaantal C-dagen voor de Riziv-patiënten in 2011; de erkenningen van verschillende diensten (hartkatheterisatie en neurochirurgie) en functies (intensieve zorg en gespecialiseerde spoedgevallenzorg) die op het moment van de berekening van het nieuwe onderdeel B2 bekend zijn.
il a été attribué aux prestations chirurgicales des listes A et B les temps standards définis pour les prestations équivalentes réalisées en hospitalisation classique les interventions chirurgicales réalisées au cours d'une même séance opératoire dans des champs nettement distincts de l'intervention principale et les prestations pouvant être facturées à 50 % seulement se voient attribuées un temps standard multiplié par un coefficient 0,5 ; il est peut-être bon de rappeler ici (voir à ce sujet la circulaire ministérielle reprenant les modifications, d’application à partir du 1 er janvier 2013 et du 1 er juillet 2013, qui sont apportées à l’arrêté royal du 25 avril 2002) que la disposition relative à la majoration de 30% des temps standards pour les hôpitaux non visés par les articles 74 et 77 (de l’arrêté royal du 25 avril 2002) ayant des services de stage agréés pour assurer une formation complète en chirurgie et en anesthésie remplissant la condition visée à l’article 46, § 3, 2°, a.1), a été supprimée à partir du 1 er juillet 2013 ; les journées C totales et relatives aux seuls patients Inami de l’année 2011 ; les agréments des différents services (cathétérisme cardiaque et neurochirurgie) et fonctions (soins intensifs et soins urgents spécialisés) connus au moment du calcul de la nouvelle souspartie B2 ; -) pour le calcul du financement du personnel des urgences : les prestations médicales d’urgences (Inami) des années 2010 et 2011 ; les journées Inami des années 2010 et 2011 ; les données RHM des 1 er et 2 ème semestres 2010 ; -) pour le financement des produits médicaux des unités de soins : les lits justifiés (total et G) calculés au 1er juillet 2013 ; les données RHM des 1 er et 2 ème semestres 2010 ; les journées réalisées (total et du service G) des 1 er et 2 ème semestre 2010 -) pour le calcul de la « correction moyenne salariale » et de la « garantie du budget de base », les données relatives au personnel proviennent de l’enquête réalisée au tra ...

C. Apixaban Een cruciale studie (ADOPT) 57 onderzocht het effect van apixaban peroraal aan een dosis van 2 x 2,5 mg/d gedurende 30 dagen versus enoxaparine SC 40 mg/d gedurende 6 tot 14 dagen bij 6528 patiënten (gemiddelde leeftijd van 67 jaar, range van 40 tot 101 jaar) gehospitaliseerd voor tenminste 3 dagen om medische redenen (congestief hartfalen, acute ademhalingsinsufficiëntie, infectie, acute reumatische aandoening of inflammatoire darmziekte) en een risico van veneuze trombo-embolie (ouder dan 75 jaar, voorgeschiedenis van veneuze trombo-embolie, kanker, BMI ≥ 30, oestrogeentherapie) met een matig tot ernstig beperkte mobiliteit.
C. Apixaban Une étude pivot (étude ADOPT) 57 a évalué l’efficacité de l’administration d’apixaban oral 2 x 2,5 mg/jour durant 30 jours versus énoxaparine SC 40 mg/j durant 6 à 14 jours chez 6528 patients (âge moyen de 67 ans, écarts de 40 à 101 ans) hospitalisés pour au moins 3 jours pour raison médicale (insuffisance cardiaque congestive, insuffisance respiratoire aiguë, infection, pathologie rhumatologique aiguë ou pathologie intestinale inflammatoire) et à risque de thromboembolie veineuse (âge d’au moins 75 ans, antécédent de thromboembolie veineuse, cancer, IMC ≥ 30, estrogénothérapie), avec mobilité modérément ou sévèrement réduite.

Tijdens de fase gedurende dewelke de dosis werd verhoogd hebben de patiënten een lage dosis benazepril chloorhydraat gekregen gedurende 8 dagen, een gemiddelde dosis gedurende 7 dagen en een hoge dosis gedurende 14 dagen.
Durant la phase d’augmentation du dosage, les sujets ont reçu une faible dose de chlorhydrate de bénazépril pendant 8 jours, une dose moyenne pendant 7 jours et une dose élevée pendant 14 jours.

Petersen et al (1997) rapporteren zowel het percentage patiënten verbeterd op dag 3, met een absolute risicoreductie van 14% (NNT=7), als de gemiddelde duur tot verbetering, m.n. 4 dagen in de erythromycinegroep versus 5 dagen in de placebogroep (p-waarden niet vermeld).
Petersen et al (1997) mentionnent aussi bien le pourcentage de patients améliorés au jour 3, ce qui donne une réduction absolue du risque de 14% (NNT=7), que la durée moyenne pour obtenir l’amélioration en l'occurrence de 4 jours dans le groupe ayant pris de l'érythromycine versus 5 jours dans le groupe ayant pris un placebo (valeurs p non mentionnées).

Pediatrische patiënten Gegevens over de farmacokinetiek van nevirapine zijn afgeleid van twee belangrijke bronnen: een pediatrische studie van 48 weken uitgevoerd in Zuid-Afrika (BI 1100.1368) bij 123 hiv-1-positieve patiënten van 3 maanden tot 16 jaar die nog geen antiretrovirale behandeling hadden gekregen, en een analyse van de samengevoegde gegevens van vijf studies van de Paediatric AIDS Clinical Trials Group (PACTG) bij 495 patiënten van 14 dagen tot 19 jaar.
Population pédiatrique Les données concernant la pharmacocinétique de la névirapine sont issues de deux sources principales : une étude sur 48 semaines chez l’enfant conduite en Afrique du Sud (BI 1100.1368), incluant 123 patients naïfs d’antirétroviraux et HIV-1 positifs, âgés de trois mois à 16 ans ; et une analyse consolidée de 5 protocoles du Peadiatric AIDS Clinical Trials Group (PACTG), comprenant 495 patients âgés de 14 jours à 19 ans.