Traduction de «bij de aids-ks-patiënten » (Néerlandais → Français) :

AIDS-KS-patiënten: Uit klinische onderzoeken bij AIDS-KS-patiënten die behandeld werden met een dosis Caelyx van 20 mg/m 2 , blijkt dat myelosuppressie de meest voorkomende bijwerking is in relatie tot Caelyx. Dit kwam zeer vaak voor (bij ongeveer de helft van de patiënten).
SK-SIDA : Les études cliniques chez des patients avec SK-SIDA traités à la dose de 20 mg/m² de Caelyx, montrent que l'effet indésirable le plus fréquemment observé considéré comme lié à Caelyx est la myélosuppression survenant très fréquemment (chez environ la moitié des patients).

AIDS-KS-patiënten De plasmafarmacokinetiek van Caelyx is onderzocht bij 23 patiënten met KS die enkelvoudige doseringen kregen van 20 mg/m², toegediend in de vorm van een 30 minuten durende infusie.
Patients SK-SIDA Les paramètres pharmacocinétiques plasmatiques de Caelyx ont été évalués chez 23 patients avec SK qui avaient reçu des doses uniques de 20 mg/m² administrées par perfusion de 30 minutes.

Stomatitis/mucositis en misselijkheid werden ook vaak gemeld bij patiëntenpopulaties met mamma- en ovariumcarcinoom, terwijl bij de AIDS-KS-patiënten (20 mg/m 2 om de twee weken), myelosuppressie (voornamelijk leukopenie) de meest frequent voorkomende bijwerking was (zie AIDS-KS).
Les autres effets les plus fréquemment rapportés dans les sous-groupes cancer du sein ou de l’ovaire étaient stomatites/mucites et nausées, alors que dans le sous-groupe SK-SIDA (20 mg/m² toutes les 2 semaines) il s’agissait de myélosuppressions (surtout leucopénies) (voir SK-SIDA).

Caelyx kan worden gebruikt als systemische eerstelijnschemotherapie, of als tweedelijnschemotherapie bij AIDS-KS-patiënten bij wie de ziekte al gevorderd is ondanks, of bij patiënten die intolerant geworden zijn voor, de eerder toegepaste systemische combinatiechemotherapie met tenminste twee van de volgende stoffen: een vinca-alkaloïde, bleomycine en standaard doxorubicine (of een ander antracycline).
Caelyx peut être utilisé en tant que chimiothérapie systémique de première intention, ou comme chimiothérapie de seconde intention chez des patients présentant un sarcome de Kaposi associé au Sida dont la maladie a progressé malgré une chimiothérapie préalable, comprenant au moins deux des agents suivants : alcaloïdes de la pervenche, bléomycine et doxorubicine conventionnelle (ou autre anthracycline), ou chez des patients qui y furent intolérants.

AIDS-KS-patiënten met splenectomie: Aangezien men geen ervaring heeft met Caelyx bij patiënten die een splenectomie ondergaan hebben, is een behandeling met Caelyx niet aan te raden.
Patients avec un SK-SIDA splénectomisés : En l’absence d'expérience clinique chez les patients qui ont été splénectomisés, le traitement par Caelyx n’est pas recommandé.

In tegenstelling tot de ervaring bij patiënten met mamma- of ovariumcarcinoom lijkt myelosuppressie bij AIDS-KS-patiënten de dosisbeperkende bijwerking te zijn (zie rubriek 4.8).
Contrairement à l’expérience chez les patients avec cancer du sein ou de l’ovaire, la myélosuppression semble être l’effet indésirable doselimitant chez les patients avec SK-SIDA (voir rubrique 4.8).

De aanpassing van de dosis voor AIDS-KS-patiënten wordt in rubriek 4.8 besproken.
La modification de dose chez les patients ayant un SK-SIDA est présentée dans la rubrique 4.8.

Aan AIDS gerelateerd Kaposi-sarcoom: Paclitaxel Actavis is aangewezen voor de behandeling van patiënten met vergevorderde, aan AIDS gerelateerde Kaposi-sarcoom (KS) waarbij een eerdere behandeling met een liposomaal antracycline gefaald heeft.
Sarcome de Kaposi lié au SIDA : Paclitaxel Actavis est indiqué dans le traitement des patients qui présentent un sarcome de Kaposi lié au SIDA à un stade avancé, après l’échec d'un traitement antérieur par des anthracyclines liposomales.

De auteur van de studie Dr Christian Jacques heeft zelf een verschil vastgesteld tussen de karakteristieken van de patiënten in het ‘Réseau d’Aide aux Toxicomanes of R. A.T’ (te Brussel) en deze van de andere patiënten in de groep.
L’auteur de l’enquête, le Dr Christian Jacques, a, lui-même, constaté une différence entre les caractéristiques des patients du Réseau d’Aide aux Toxicomanes (à Bruxelles) et celles des autres patients de l’échantillon.

Levend HIV virus werd geïsoleerd uit botten, beenmerg, en pezen van patiënten met aids (Eastlund, 2004).
Le HIV vivant a été isolé à partir des os, de la moelle osseuse et des tendons de patients atteints du SIDA (Eastlund, 2004).