Vertaling van "bewegingen tintelingen " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

psychomotorisch | met betrekking tot bewegingen door de geest veroorzaakt
psychomoteur | qui concerne les fonctions motrices et psychiques

bradykinesie | verlangzaming van de bewegingen
bradykinésie | lenteur anormale des mouvements

athetose | onwillekeurige bewegingen van vingers en tenen
athétose | trouble du système nerveux (caractérisé par des mouvements involontaires | lents | des extremités)

Omschrijving: Een toestand, tot dusver alleen bij meisjes aangetroffen, waarin een ogenschijnlijk normale vroege ontwikkeling wordt gevolgd door gedeeltelijk of volledig verlies van spraak en vaardigheid in voortbeweging en gebruik van handen, begeleid door afname van de schedelgroei, die doorgaans aan het licht treedt op de leeftijd van 7 tot 24 maanden. Verlies van doelgerichte handbewegingen, handenwringende stereotypieën en hyperventilatie zijn kenmerkend. Sociale ontwikkeling en ontwikkeling van het spelen komen tot stilstand, maar de sociale belangstelling blijft meestal intact. Rompataxie en -apraxie beginnen zich te ontwikkelen op een leeftijd van vier jaar en choreoathetoïde bewegingen volgen dikwijls. Ernstige zwakzinnigheid is bijna onveranderlijk de uitkomst.
Définition: Trouble décrit jusqu'ici uniquement chez les filles, caractérisé par un développement initial apparemment normal, suivi d'une perte partielle ou complète du langage, de la marche, et de l'usage des mains, associé à un ralentissement du développement crânien et survenant habituellement entre 7 et 24 mois. La perte des mouvements volontaires des mains, les mouvements stéréotypés de torsion des mains et une hyperventilation, sont caractéristiques de ce trouble. Le développement social et le développement du jeu sont arrêtés, alors que l'intérêt social reste habituellement conservé. Une ataxie du tronc et une apraxie se manifestent à partir de l'âge de quatre ans, suivies souvent par des mouvements choréoathétosiques. Le trouble entraîne presque toujours un retard mental sévère.

Omschrijving: Een stoornis waarin het belangrijkste kenmerk een ernstige stoornis is van de ontwikkeling van de motorische coördinatie die niet alleen verklaard kan worden in termen van algemene intellectuele achterstand of van een specifieke aangeboren of -verworven neurologische stoornis. Niettemin laat een zorgvuldig klinisch onderzoek in de meeste gevallen een uitgesproken onrijpheid van het zenuwstelsel zien in de zin van choreatiforme bewegingen van niet-ondersteunde ledematen of spiegelbewegingen en andere daarmee gepaard gaande motorische kenmerken, evenals tekenen van gestoorde coördinatie van de fijne en grove motoriek. | Neventerm: | brekebeen ['clumsy child'-syndroom] | coördinatieontwikkelingsstoornis | ontwikkelingsdyspraxie
Définition: Altération sévère du développement de la coordination motrice, non imputable exclusivement à un retard mental global ou à une affection neurologique spécifique, congénitale ou acquise. Dans la plupart des cas, un examen clinique détaillé permet toutefois de mettre en évidence des signes traduisant une immaturité significative du développement neurologique, par exemple des mouvements choréiformes des membres, des syncinésies d'imitation, et d'autres signes moteurs associés, ainsi que des perturbations de la coordination motrice fine et globale. | Débilité motrice de l'enfant Dyspraxie de développement Trouble de l'acquisition de la coordination

Omschrijving: Dissociatieve stupor wordt gediagnosticeerd op basis van een ernstige vermindering of afwezigheid van willekeurige bewegingen en normale reacties op externe stimuli, zoals licht, geluid en aanraking, maar lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen aanwijzingen voor een lichamelijke oorzaak aan het licht. Daarenboven zijn er positieve aanwijzingen voor een psychogene oorzaak in de vorm van recente stressvolle gebeurtenissen of problemen.
Définition: Le diagnostic de stupeur repose sur la présence d'une diminution importante ou d'une absence des mouvements volontaires et d'une réactivité normale à des stimuli externes tels que la lumière, le bruit, ou le toucher, mais l'examen clinique et les examens complémentaires ne mettent en évidence aucun élément en faveur d'une cause physique. Par ailleurs, on dispose d'arguments en faveur d'une origine psychogène du trouble, dans la mesure où il est possible de mettre en évidence des événements ou des problèmes stressants récents.

Omschrijving: Dissociatieve convulsies kunnen epileptische aanvallen nauwkeurig imiteren in termen van bewegingen, maar tongbeet, kneuzing door vallen en incontinentie voor urine komen zelden voor; en het bewustzijn blijft behouden of wordt vervangen door een toestand van stupor of trance.
Définition: Les convulsions dissociatives peuvent ressembler très étroitement aux mouvements que l'on observe au cours d'une crise épileptique; toutefois, la morsure de la langue, les blessures dues à une chute ou la perte des urines sont rares; par ailleurs, le trouble peut s'accompagner d'un état de stupeur ou de transe mais il ne s'accompagne pas d'une perte de la conscience.

tellen van foetale bewegingen
compter les mouvements fœtaux

extrapiramidale aandoeningen en aandoeningen met abnormale bewegingen
Syndromes extrapyramidaux et troubles de la motricité

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Zenuwstelselaandoeningen Zeer vaak: droge mond; hoofdpijn Vaak: abnormale dromen; verminderde libido; duizeligheid; verhoogde spierspanning; slapeloosheid; zenuwachtigheid; tintelingen; sedatie; bevingen; verwardheid; zich van zichzelf en van de werkelijkheid gescheiden (of ontkoppeld) voelen Soms: geen gevoelens of emotie; hallucinaties; onwillekeurige bewegingen van de spieren; opwinding; coördinatie- en evenwichtsstoornissen Zelden: een gevoel van rusteloosheid of niet kunnen stilzitten of -staan; epilepsieaanvallen of toevallen; zich heel uitgelaten of eufoor voelen Niet bekend: een hoge temperatuur met stijve spieren, verwardheid of agitatie en zweten of als u schokkende spierbewegingen vertoont die u niet kunt controleren. Dat kunnen symptomen zijn van een ernstige aandoening, maligne neurolepticasyndroom genoemd; eufore gevoelens, sufheid, aanhoudende snelle bewegingen van de ogen, onhandigheid, rusteloosheid, zich dronken voelen, zweten of stijve spieren: dat zijn symptomen van een serotoninerg syndroom; desoriëntatie en verwardheid vaak met hallucinatie (delirium); stijfheid, spasmen en onwillekeurige bewegingen van de spieren; gedachten aan zelfbeschadiging of zelfdoding.
Affections du système nerveux Très fréquent : bouche sèche ; maux de tête Fréquent : rêves anormaux ; diminution de la libido ; étourdissements ; augmentation du tonus musculaire ; insomnie ; nervosité ; picotements ; sédation ; tremblement ; confusion ; sensation d’être séparé (ou détaché) de soi-même et de la réalité Peu fréquent : absence de sensation ou d’émotion ; hallucinations ; mouvement involontaire des muscles ; agitation ; altération de la coordination et de l’équilibre Rare : sensation d’agitation ou incapacité à rester tranquillement assis ou debout ; crises convulsives ; sensation de surexcitation ou d’euphorie Fréquence indéterminée : température élevée accompagnée de rigidité musculaire, confusion ou agitation, transpiration ; si vous présentez des mouvements musculaires saccadés que vous ne pouvez pas contrôler, ce sont peut-être des symptômes d’affections graves connues sous le nom de syndrome malin des neuroleptiques ; sensations

In ernstige gevallen kan de onthouding zich uiten door : verlies van gevoel voor de werkelijkheid, zelfvervreemding, gehoorstoornissen, oorsuizingen, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, voor geluid en voor lichamelijk contact/wijzigingen van de waarnemingen, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, stuipen/epileptische aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, toegenomen reflexen, korte termijn geheugenverlies, verhoging van de temperatuur, hartkloppingen, versnelde frequentie van de hartslag. Stuipen/epileptische aanvallen komen vaker voor bij patiënten die lijden aan ziekten die met aanvallen gepaard gaan of bij patiënten die geneesmiddelen nemen die het optreden ervan vergemakkelijken.
Dans les cas graves, l'état de manque peut se traduire par : perte du sens de la réalité, devenir un étranger pour soi-même, trouble de l'audition, bourdonnements d'oreille, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiques/ modifications de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte de l'appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d'épilepsie, tremblements, accès de panique, vertiges, réflexes augmentés, perte de la mémoire à court terme, augmentation de

In ernstige gevallen kan de onthouding zich uiten door : verlies van gevoel voor de werkelijkheid, zelfvervreemding, gehoorstoornissen, oorsuizingen, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid voor licht, voor geluid en voor lichamelijk contact/wijzigingen van de waarnemingen, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, stuipen/epileptische aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, toegenomen reflexen, korte termijn geheugenverlies, verhoging van de temperatuur, hartkloppingen, versnelde frequentie van de hartslag.
l'appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d'épilepsie, tremblements, accès de panique, vertiges, réflexes augmentés, perte de la mémoire à court terme, augmentation de la température, palpitations, accélération de la fréquence cardiaque.

In ernstige gevallen kunnen volgende symptomen optreden : derealisatie, depersonalisatie, hyperacusis, oorsuizing, gevoelloosheid en tintelingen in de extremiteiten, overgevoeligheid voor licht, geluid en lichamelijk contact, onwillekeurige bewegingen, braken, hallucinaties en convulsies.
Dans des cas sévères, les symptômes suivants peuvent se manifester : déréalisation, dépersonnalisation, hyperacousie, bourdonnements d’oreille, insensibilité et picotements aux extrémités, hypersensibilité à la lumière, au bruit et au contact physique, mouvements involontaires, vomissements, hallucinations et convulsions.

In ernstige gevallen kunnen volgende symptomen optreden : derealisatie, depersonalisatie, hyperacusis, tinnitus, gevoelloosheid en tintelingen in de extremiteiten, overgevoeligheid voor licht, geluid en lichamelijk contact/wijzigingen van de perceptie, onwillekeurige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/wanen, convulsies/convulsieve aanvallen, beven, panische aanvallen, duizeligheid, hyperreflexie, korte termijn geheugenverlies, hyperthermie, hartkloppingen, tachycardie.
Dans des cas sévères, les symptômes suivants peuvent se manifester : déréalisation, dépersonnalisation, hyperacousie, bourdonnements d’oreille, insensibilité et picotements aux extrémités, hypersensibilité à la lumière, au bruit et au contact physique/modifications de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte de l'appétit, crampes abdominales, hallucinations/délire, convulsions/crises convulsives, tremblements, accès de panique, vertiges, hyperréflexie, perte de la mémoire à court terme, hyperthermie, palpitations, tachycardie.

Soms blijven de symptomen beperkt tot tintelingen of hallucinaties, maar heftige bewegingen en bewustzijnsverlies zijn ook mogelijk.
Les symptômes se limitent parfois à des picotements ou des hallucinations, mais des convulsions et une perte de connaissance sont également possibles.

bewegingen), paresthesie (abnormale gevoelsgewaarwordingen zoals kriebelingen of tintelingen),
des fourmillements et des picotements), vertiges (sensation d’être animé d’un mouvement circulaire),

Zeer zelden (bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten): Afname van het aantal witte bloedcellen (waardoor de kans op het ontstaan van infecties toeneemt), afname van het aantal bloedplaatjes (waardoor makkelijke blauwe plekken ontstaan of de stollingstijd kan verlengen), toename van de glucoseconcentratie in het bloed, gespannen spieren of verhoogde weerstand voor passieve bewegingen (hypertonie), tintelingen of een doof gevoel in de handen of voeten, een hartaanval, een onregelmatige hartslag, ontsteking van de bloedvaten, ontsteking van de lever of de pancreas, ontsteking van het maagslijmvlies, zwelling van het tandvlees, toename van de concentratie van de leverenzymen, gele verkleuring van de huid en de ogen, verhoogde gevoeligheid van de huid voor licht, allergische reacties (jeuk, rode vlekken op de huid, zwelling van het gelaat, de mond en/of de larynx (strottenhoofd) met jeuk en rode vlekken, andere verschijnselen van allergie met ontsteking en schilferen van de huid, die soms levensbedreigend zijn).
Très rares (affectant moins de 1 patient sur 10.000) : Diminution du nombre de globules blancs (ce qui peut augmenter le risque d’infections), diminution du nombre de cellules sanguines d’un certain type, appelées plaquettes (pouvant entraîner facilement l’apparition de bleus ou un temps de saignement prolongé), augmentation du glucose dans le sang, augmentation de la raideur des muscles ou augmentation de la résistance aux mouvements passifs (hypertonie), picotement ou engourdissement des mains ou des pieds, attaque cardiaque et battements du cœur irréguliers, inflammation des vaisseaux sanguins, inflammation du foie ou du pancréas, inflammation de la paroi de l’estomac, épaississement des gencives, augmentation des

In ernstige gevallen, kunnen volgende ontwenningsverschijnselen optreden: verlies van realiteitsgevoel, een vreemde worden voor zichzelf, gehoorproblemen, oorsuizen, verlies van gevoel en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid aan licht, geluid en aan fysiek contact, verandering van de waarneming, onvrijwillige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/deliria, stuipen/epilepsie crisissen, trillingen, paniekaanvallen, vertigo, verhoogde reflexen, verlies van het geheugen op korte termijn, verhoging van de temperatuur, palpitaties, verhoging van de hartfrequentie.
Dans les cas graves, l’état de manque peut se traduire par: perte du sens de la réalité, dépersonnalisation, troubles de l’audition, acouphènes, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiques, troubles de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte d’appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d’épilepsie, tremblements, crises de panique, vertiges, exagération des réflexes, perte de la mémoire à court terme, augmentation de la température, palpitations, augmentation de la fréquence cardiaque.