Traduction de «beroep doen op niet-conventionele geneeswijzen » (Néerlandais → Français) :

Slechts 4,6% van hen die een beroep doen op niet-conventionele geneeswijzen verklaren dat ze geen vertrouwen hebben in hun conventionele arts, maar wel in hun niet-conventionele therapeut (tabel 6).
Seulement 4,6% de ceux qui ont recours aux médecines alternatives déclarent n’avoir pas confiance en leur médecin conventionnel mais bien en leur thérapeute non conventionnel (tableau 12).

Bij hen die een beroep doen op niet-conventionele geneeswijzen heeft 85,2% volledig vertrouwen in hun therapeut, of dit nu een conventionele arts is of een nietconventionele arts.
Parmi ceux qui ont recours aux médecines alternatives, 85,2% ont totalement confiance en leur thérapeute, qu’il soit médecin conventionnel ou non conventionnel.

Deze cijfers, tonen aan dat een niet te verwaarlozen aantal personen, beroep doet op niet-conventionele geneeswijzen.
Ceci représente un nombre non-négligeable de personnes.

Uit de telefonische bevraging van de bevolking blijkt dat in het algemeen 87% van de respondenten die een beroep doen op beoefenaars van alternatieve geneeswijzen ook een conventionele arts raadplegen en vaak voor dezelfde medische reden.
En effet, l’enquête téléphonique auprès de la population révèle que de manière générale, 87% des répondants recourant aux médecines alternatives consultent également un médecin conventionnel et, le plus souvent, pour la même raison médicale.

Op 24 september 1997 richtte de Nationale Raad onderstaande brief aan de heer M. COLLA, minister van Volksgezondheid en Pensioenen, in verband met niet-conventionele geneeswijzen :
Le 24 septembre 1997, le Conseil national a adressé la lettre ci-dessous à Monsieur M. COLLA, Ministre de la Santé publique et des Pensions, concernant les médecines non conventionnelles :

Niet-conventionele geneeswijzen - Advies - Orde van geneesheren - Ordomedic
Médecines non conventionnelles - Conseil - Ordre des médecins - Ordomedic

Het medisch systeem mag dan al wel pluralistisch zijn, het is daarom niet minder verdeeld tussen twee 'werelden': die van de conventionele biogeneeskunde en die van de niet-conventionele geneeswijzen.
Aussi pluraliste qu’il soit, le système médical n’en est pas moins divisé entre deux ‘mondes’ : celui de la biomédecine conventionnelle et celui des médecines alternatives.

In haar verslag van 6 maart 1997 over de status van de niet-conventionele geneeskunde, oordeelt het Europees parlement dat de verschillende niet-conventionele geneeswijzen moeten worden onderscheiden.
Dans son rapport du 6 mars 1997 sur le statut de la médecine non conventionnelle, le Parlement européen estime qu'il convient de distinguer les différentes médecines non conventionnelles.

Hij vroeg met name een tenlasteneming van de handelingen van nietconventionele geneeswijzen door de nationale ziekteverzekeringen, de integratie van aanvullende systemen in de Europese geneesmiddelenlijst evenals een budget voor onderzoek op gebied van de niet-conventionele geneeswijzen.
Il réclame notamment une prise en charge des actes des médecines non conventionnelles par les systèmes d’assurance maladie nationaux, l’intégration des systèmes complémentaires dans la pharmacopée européenne ainsi qu’un budget de recherche dans le domaine des médecines non conventionnelles.

In zijn schrijven van 24 september 1997 aan de gewezen minister van Volksgezondheid en Pensioenen in verband met niet-conventionele geneeswijzen wees de Nationale Raad niet alleen op de noodzaak om bij iedere patiënt die op consult komt en ongeacht de vertoonde pathologie een diagnose te stellen alvorens een behandeling met therapeutische doeleinden in te stellen maar voegde er eveneens aan toe dat enkel artsen daartoe bevoegd zijn gezien hun lange en gecontroleerde wetenschappelijke opleiding en permanent getoetste klinische vorming.
Dans sa lettre du 24 septembre 1997 à l'ancien ministre de la Santé publique et des Pensions, au sujet des médecines non conventionnelles, le Conseil national non seulement attirait l'attention sur la nécessité, avant d'initier un acte à visée thérapeutique, de poser un diagnostic chez tout patient qui consulte et ceci quelle que soit la pathologie présentée, mais ajoutait que seul le médecin est qualifié à cette fin en raison de sa formation scientifique longue et contrôlée et de sa formation clinique sans cesse réévaluée.