Traduction de «beide laatste » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

paraplegie | verlamming aan beide zijden van het lichaam
paraplégie | paraplégie

Omschrijving: Aanhoudend eten van niet voor consumptie bestemde stoffen (zoals aarde, verfbladders, etc.). Het kan voorkomen als één van vele symptomen die deel uitmaken van een uitgebreidere psychiatrische stoornis (zoals autisme) of als een betrekkelijk geïsoleerd psychopathologisch gedrag; alleen die laatste vorm is hier geclassificeerd. Het verschijnsel doet zich het meest voor bij zwakzinnige kinderen en indien er tevens zwakzinnigheid aanwezig is, dient F70-F79 als de hoofddiagnose gekozen te worden.
Définition: Trouble caractérisé par la consommation persistante de substances non nutritives (par exemple de la terre, des bouts de peinture, etc.). Il peut faire partie d'un trouble psychiatrique plus global (tel un autisme) ou constituer un comportement psychopathologique relativement isolé. C'est seulement dans ce dernier cas que l'on fait le diagnostic de pica. Ce comportement s'observe surtout chez des enfants présentant un retard mental; dans ce dernier cas, le retard mental doit constituer le diagnostic principal (F70-F79).

ongeval dat in laatste 12 maanden medische aandacht vereiste
accident exigeant une attention médicale dans les derniers 12 mois

Omschrijving: Willekeurige, herhaalde, stereotype, niet-functionele (en vaak ritmische) bewegingen die geen deel uitmaken van een als zodanig onderkende psychiatrische of neurologische toestand. Indien zulke bewegingen optreden als symptomen van een andere stoornis, dient slechts de omvattende stoornis geregistreerd te worden. Als niet zelfverwondende bewegingen komen voor: wiegen met het lichaam, hoofdschudden, haartrekken, haar in elkaar draaien, vingerschuddende maniërismen en handenflappen. Stereotyp wel zelfverwondend gedrag behelst herhaald hoofdbonzen, in het gezicht slaan, in de ogen prikken en bijten in de handen, op de lippen of in andere lichaamsdelen. Alle stereotype bewegingsstoornissen komen het meest frequent voor in combinatie met zwakzinnigheid (indien dit het geval is, dienen beide geregistreerd te worden). Indien in de ogen prikken voorkomt bij een kind met een visuele stoornis, dienen beide gecodeerd te worden: in de ogen prikken onder deze categorie en de visuele gesteldheid onder de code van de desbetreffende somatische stoornis. | Neventerm: | stoornis met stereotypieën/gewoontevorming
Définition: Trouble caractérisé par des mouvements intentionnels, répétitifs, stéréotypés, dépourvus de finalité (et souvent rythmés), non lié à un trouble psychiatrique ou neurologique identifié. Lorsque ces mouvements surviennent dans le cadre d'un autre trouble, seul ce dernier doit être noté. Ces mouvements peuvent ne pas avoir de composante automutilatrice; ils comprennent: un balancement du corps, un balancement de la tête, le fait de s'arracher les cheveux, de se tordre les cheveux, de claquer des doigts et de battre des mains. Les comportements stéréotypés auto-mutilateurs comprennent: le fait de se cogner la tête, de se gifler, de se mettre le doigt dans l'œil, de se mordre les mains, les lèvres ou d'autres parties du corps. L'ensemble de ces mouvements stéréotypés surviennent le plus souvent chez des enfants présentant un retard mental (dans ce cas, les deux diagnostics doivent être notés). Quand le fait de s'enfoncer le doigt dans l'œil survient chez un enfant présentant un déficit visuel, les deux diagnostics doivent être notés: le premier dans cette catégorie et le deuxième à l'aide du code somatique approprié. | Stéréotypies/comportements répétitifs

Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa
Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekarakteriseerd door de essentiële kenmerken van een gegeneraliseerde angststoornis (F41.1), een paniekstoornis (F41.0) of een combinatie van beide, maar optredend als gevolg van een organische stoornis.
Définition: Trouble caractérisé par la présence des caractéristiques descriptives essentielles d'une anxiété généralisée (F41.1), d'un trouble panique (F41.0), ou d'une association des deux, mais secondaire à une maladie organique.

beide oren
les deux oreilles

gebied voor verbindingslijn tussen achterzijde van beide hoektanden
En avant de la jonction prémolaire-canine

blind of slechtziend aan beide ogen
aveugle ou malvoyant dans les deux yeux

Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom
Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De bedragen waarin is voorzien in de §§ 4 (maxiforfait), 5 (dagziekenhuisfunctie) en 7 (gipskamer) zijn niet verschuldigd tijdens een periode van ziekenhuisverpleging in een ziekenhuis, met uitzondering van de psychiatrische ziekenhuizen, de Sp-diensten en de G-diensten voor zover de beide laatste diensten geen deel uitmaken van een algemeen ziekenhuis.
Les montants prévus aux §§ 4 (maxiforfait), 5 (fonction d'hôpital de jour) et 7 (salle de plâtre) ne sont pas dus pendant une période d'hospitalisation dans un hôpital, à l'exception des hôpitaux psychiatriques, des services SP et des services G pour autant que ces deux derniers services ne fassent pas partie d'un hôpital général.

In de praktijk kunnen op beide laatste niveaus zeer veel verschillende zorgvormen een bijdrage leveren tot de realisatie van het Systems of care model.
Dans la pratique, de très nombreuses formes de soins différentes peuvent contribuer à la réalisation du modèle Systems of care aux deux derniers niveaux.

De bedragen waarin is voorzien in de §§ 4 (maxiforfait), 5 (dagziekenhuisfunctie) en 7 (gips-kamer) zijn niet verschuldigd tijdens een periode van ziekenhuisverpleging in een ziekenhuis, met uitzondering van de psychiatrische ziekenhuizen, de Sp-diensten en de G-diensten voor zover de beide laatste diensten geen deel uitmaken van een algemeen ziekenhuis.
Les montants prévus aux §§ 4 (maxiforfait), 5 (fonction d'hôpital de jour) et 7 (salle de plâtre) ne sont pas dus pendant une période d'hospitalisation dans un hôpital, à l'exception des hôpitaux psychiatriques, des services SP et des services G pour autant que ces deux derniers services ne fassent pas partie d'un hôpital général.

De andere stoffen in dit middel zijn natriumcitraatdihydraat, zoutzuur en natriumhydroxide (beide laatste voor pH-aanpassing) en water voor injectie.
Les autres composants sont les suivants: citrate de sodium dihydraté, acide chlorhydrique et hydroxyde de sodium (tous deux pour l’ajustement du pH) et eau pour préparations injectables.

Overwegende dat de overeenkomst inzake de activiteit van de zorgkundige binnen een dienst voor thuisverpleging van tevoren door de beide partijen ondertekend werd met inwerkingtreding ten laatste op 31 december 2010.
Considérant que la convention relative à l’activité de l’aide soignant au sein d’un service de soins infirmiers à domicile a été préalablement signée par les deux parties, avec entrée en vigueur au plus tard le 31 décembre 2010.

Binnen deze laatste groep werd een onderscheid gemaakt tussen zorgverleners werkzaam voor ouderen in woonzorgcentra of thuis (groep 2), en zorgverleners die zorg verlenen aan beide groepen waarvan 60% ouderen, maar allen in de thuissituatie (groep 3).
Dans ce dernier groupe, on a établi une distinction entre le personnel soignant qui s’occupe de personnes âgées à la fois dans des centres d’hébergement et de soins ou à domicile (groupe 2) et le personnel soignant qui prodigue des soins aux deux groupes, dont 60% de personnes âgées, mais uniquement dans le cadre de soins à domicile (groupe 3).

Voor beide taalgroepen afzonderlijk kon een significant verband aangetoond worden tussen enerzijds het moment van de laatste tandartsraadpleging en anderzijds het aantal tanden (geen tanden, 1 tot 9 tanden, 10 tot 20 en > 20 tanden) (NL:p< 0,001; FR:p=0,03) en de prothetische status (NL:p< 0,001; FR:p=0,01)) van de betrokken personen.
Pour les deux groupes linguistiques considérés séparément, un rapport significatif a pu être démontré entre, d’une part, le moment de la dernière consultation du dentiste et, d’autre part, le nombre de dents (pas de dents, de 1 à 9 dents, entre 10 et 20 dents et > 20 dents) (néerlandophones:p< 0,001; francophones p=0,03) et le statut prothétique (néerlandophones p< 0,001; francophones:p=0,01) des personnes concernées.

De Groep Vergemakkelijking van de Wederzijdse Erkenning (MRFG) en de Veterinaire Groep Vergemakkelijking van de Wederzijdse Erkenning (VMRFG), die de afgelopen tien jaar de werkzaamheden in het kader van de wederzijdse-erkenningsprocedure voor geneesmiddelen voor respectievelijk menselijk en diergeneeskundig gebruik gecoördineerd en gefacilieerd hebben, kwamen beide in oktober 2005 voor de laatste maal bijeen.
Le groupe de facilitation de la reconnaissance mutuelle (MRFG) et le groupe de facilitation de la reconnaissance mutuelle pour les médicaments à usage vétérinaire (VMRFG), qui ont coordonné et facilité les procédures de reconnaissance mutuelle pour les médicaments à usage humain et vétérinaire pendant dix ans, ont chacun tenu leur dernière réunion en octobre 2005.

Bij patiënten die behandeld werden met celecoxib 200 mg tweemaal daags, werd 48% van de patiënten als niet reagerend op lisinopril beschouwd bij het laatste bezoek aan de kliniek vergeleken met 27% van de patiënten die met placebo waren behandeld (gedefinieerd als ofwel diastolische bloeddruk van > 90 mmHg of diastolische bloeddrukverhoging van > 10 % uitgaande van de uitgangswaarde; in beide gevallen werd de diastolische bloeddruk bepaald met de manchetmethode). Dit verschil was statistisch significant.
Parmi les patients traités par célécoxib 200 mg 2x/j, 48 % ont été considérés comme non répondeurs au lisinopril lors de la visite clinique finale (soit une pression artérielle diastolique au brassard > 90 mmHg ou augmentée > de 10 % par rapport à la valeur basale), contre 27 % des patients traités par le placebo ; cette différence a été statistiquement significative.

Bij rechtstreekse vergelijkingen met individuele psychologische ondersteuning bleek dit laatste doeltreffender, maar het aantal rokers dat stopte was hoog in beide groepen (24% voor individuele psychologische ondersteuning tegenover 18% voor psychologische ondersteuning in groep).
Si on compare le soutien collectif avec le soutien individuel , ce dernier se révèle plus efficace, quoique le taux de sevrage soit élevé dans les deux groupes (24% pour le soutien psychologique individuel et 18% pour le soutien psychologique collectif).