Traduction de «behoefte aan insuline of orale hypoglykemische middelen » (Néerlandais → Français) :

Endocrien Onregelmatige menstruatie, Cushing-syndroom, onderdrukking van de hypofyse-bijnierschorsas, verminderde tolerantie voor koolhydraten, reactivatie van latente diabetes mellitus, verhoogde behoefte aan insuline of orale hypoglykemische middelen bij diabetici, groeiremming bij kinderen.
Effets endocriniens Règles irrégulières, syndrome de Cushing, inhibition de l'axe hypophyso-surrénalien, diminution de la tolérance aux hydrates de carbone, réactivation d'un diabète sucré latent, augmentation des besoins en insuline ou en hypoglycémiants oraux chez le diabétique, inhibition de la croissance chez l'enfant.

Octreotide Hospira kan de behoefte aan insuline of orale hypoglykemische medicatie verminderen bij patiënten die behandeld worden voor type I diabetes mellitus. Bij nietdiabetici en bij type II diabetici, bij wie de insulinereserves gedeeltelijk intact zijn, kan de toediening van octreotide prandiale glycemieverhoging veroorzaken.
Octreotide Hospira peut diminuer les besoins en insuline ou de médicaments hypoglycémiants oraux chez des patients traités pour un diabète sucré de type I. Chez les patients non diabétiques, ainsi que chez les sujets diabétiques de type II ayant conservé des réserves partiel d’insuline, l’administration d’octréotide peut entraîner des élévations prandiales de la glycémie.

Metabolische en endocriene effecten Een behandeling met thiazide kan mogelijk de tolerantie voor glucose verstoren. Bij diabetische patiënten kan het daarom nodig zijn om de dosering van insuline of orale hypoglykemische middelen aan te passen.
Effets métaboliques et endocriniens La thérapie sous thiazide affecte parfois la tolérance au glucose, les patients diabétiques auront peut-être besoin d’ajustements de la dose d’insuline ou d’agents hypoglycémiques oraux.

Bij diabetespatiënten kunnen dosisaanpassingen van insuline of orale hypoglykemische middelen nodig zijn (zie rubriek 4.5).
Chez les patients diabétiques, une adaptation de la posologie de l’insuline ou des hypoglycémiants oraux peut être nécessaire (voir rubrique 4.5).

- Glucocorticoïden kunnen de behoefte aan insuline of orale bloedsuikerverlagende middelen bij suikerzieken verhogen.
- Les glucocorticoïdes peuvent augmenter les besoins en insuline ou en hypoglycémiants oraux chez les personnes diabétiques.

− Glucocorticoïden kunnen de behoefte aan insuline of orale bloedsuikerverlagende middelen bij
− Les glucocorticoïdes peuvent augmenter le besoin en insuline ou en agents antidiabétiques oraux

− Glucocorticoïden kunnen de behoefte aan insuline of orale hypoglycemiërende middelen bij
- Les glucocorticoïdes peuvent accroître les besoins en insuline ou en hypoglycémiants oraux des diabétiques.

Bij diabetespatiënten kan een aanpassing van de dosering van insuline of orale hypoglykemische geneesmiddelen nodig zijn.
Il peut être nécessaire d’adapter la posologie de l’insuline ou des hypoglycémiants oraux chez les patients diabétiques.

Bij patiënten die insuline of orale hypoglykemische geneesmiddelen krijgen, kan een dosisverlaging van deze werkzame bestanddelen nodig zijn als gevolg van het effect van pegvisomant op de insulinegevoeligheid (zie rubriek 4.4).
Il est possible que les patients recevant de l’insuline ou des hypoglycémiants oraux nécessitent une réduction des doses de ces substances actives en raison de l’effet du pegvisomant sur la sensibilité à l’insuline (voir rubrique 4.4.).

Daarom kan het nodig zijn om bij acromegaliepatiënten met diabetes mellitus de dosis insuline of orale hypoglykemische geneesmiddelen te verlagen (zie rubriek 4.5).
En conséquence, chez les patients acromégales et diabétiques une réduction des doses d’insuline ou d’hypoglycémiants oraux pourra être nécessaire (voir rubrique 4.5.).