Vertaling van "behandeling van patiënten met rcc werd hypothyreoïdie " (Nederlands → Frans) :

Schildklierdisfunctie (zie rubriek 4.4) In een gecontroleerd klinisch onderzoek met axitinib voor de behandeling van patiënten met RCC werd hypothyreoïdie gerapporteerd bij 18,4% van de patiënten en hyperthyreoïdie bij 0,6% van de patiënten. Verhoging van thyroïdstimulerend hormoon (TSH) werd gerapporteerd als een bijwerking bij 4,5% van de patiënten die axitinib kregen.
Dysfonction thyroïdienne (voir rubrique 4.4) Une hypothyroïdie a été rapportée chez 18,4% des patients et une hyperthyroïdie chez 0,6% des patients dans une étude clinique contrôlée évaluant axitinib chez des patients atteints de RCC. Une augmentation du taux de thyréostimuline (TSH) a été rapportée chez 4,5% des patients recevant axitinib.

Polycytemie (zie Verhoogde hemoglobine- of hematocrietwaarden in rubriek 4.4) In een gecontroleerd klinisch onderzoek met axitinib voor de behandeling van patiënten met RCC werd polycytemie als bijwerking gerapporteerd bij 0,3% van de patiënten die axitinib kregen. Tijdens routinebepalingen in het laboratorium werden verhoogde hemoglobinewaarden boven de ULN gedetecteerd bij 9,7% van de patiënten die axitinib kregen.
Polycythémie (voir Élévation de l’hémoglobine ou de l’hématocrite à la rubrique 4.4) Une polycythémie a été rapportée chez 0,3% des patients recevant axitinib dans une étude clinique contrôlée évaluant axitinib chez des patients atteints de RCC. Les analyses de laboratoire de routine ont montré une élévation de l’hémoglobine au-dessus de la LSN chez 9,7% des patients recevant axitinib.

Maag-darmperforatie en fistelvorming (zie rubriek 4.4) In een gecontroleerd klinisch onderzoek met axitinib voor de behandeling van patiënten met RCC werd maag-darmperforatie gerapporteerd bij één patiënt (0,3%, incidentie gerelateerd aan alle oorzaken) die axitinib kreeg.
Perforations gastro-intestinales et formation de fistules (voir rubrique 4.4) Dans une étude clinique contrôlée évaluant axitinib chez des patients atteints de RCC, un cas de perforation gastro-intestinale a été rapporté avec axitinib (0,3%, incidence toutes causalités confondues) .

Schildklierdisfunctie In een gecontroleerd klinisch onderzoek met axitinib voor de behandeling van patiënten met RCC zijn gevallen van hypothyreoïdie en, in mindere mate, hyperthyreoïdie gerapporteerd (zie rubriek 4.8).
Dysfonction thyroïdienne Des cas d’hypothyroïdie et, moins fréquemment, d’hyperthyroïdie ont été rapportés au cours d’une étude clinique contrôlée évaluant axitinib chez des patients atteints de RCC (voir rubrique 4.8).

Tijdens de behandeling optredende hypothyreoïdie werd gezien bij 8 GIST-patiënten (4%) die sunitinib kregen, versus 1 (1%) van de placebopatiënten.
Une hypothyroïdie apparue sous traitement par sunitinib a également été rapportée chez 8 patients (4 %) atteints de GIST versus 1 (1 %) sous placebo. Dans l’étude de phase III pNET, une hypothyroïdie liée au traitement a été rapportée chez 5 patients (6 %) traités par le sunitinib, et chez un patient (1 %) sous placebo.

Hemorragie (zie rubriek 4.4) In een gecontroleerd klinisch onderzoek met axitinib voor de behandeling van patiënten met RCC waarvan patiënten met onbehandelde hersenmetastase waren uitgesloten werd hemorragie als bijwerking gerapporteerd bij 10,6% van de patiënten die axitinib kregen.
Hémorragie (voir rubrique 4.4) Des effets indésirables hémorragiques ont été rapportés chez 10,6% des patients recevant axitinib dans une étude clinique contrôlée chez des patients atteints de RCC, où les patients présentant des métastases cérébrales non traitées étaient exclus.

Hypothyreoïdie Klinische gevallen van hypothyreoïdie zijn gemeld bij patiënten die een thyreoïdectomie hebben ondergaan en die levothyroxinevervangende therapie hebben gekregen tijdens de behandeling met Glivec (zie rubriek 4.5).
Hypothyroïdie Des cas cliniques d’hypothyroïdie ont été rapportés chez des patients traités par Glivec, ayant subi une thyroïdectomie et recevant un traitement par lévothyroxine (voir rubrique 4.5).

Bij patiënten bij wie progressie van de ziekte werd gemeld of waarbij de behandeling met dasatinib of imatinib werd gestaakt, werd BCR-ABL-sequencing uitgevoerd op bloedmonsters van patiënten indien deze beschikbaar waren.
Chez les patients ayant présenté une progression de la maladie ou ayant arrêté le traitement par dasatinib ou imatinib, un séquençage de BCR-ABL a été effectué sur les échantillons sanguins lorsqu'ils ils étaient disponibles.

Met een langere behandeling en follow-up (mediaan van 24 maanden), werd MCyR bereikt bij 53% van de patiënten die behandeld werd met dasatinib (CCyR bij 44%) en bij 33% van de patiënten die behandeld werd met imatinib (CCyR bij 18%) voorafgaand aan de crossover.
Avec un traitement et un suivi plus long (médian de 24 mois), une RCyM a été obtenue chez 53% des patients traités par dasatinib (RCyC obtenue chez 44% d’entre eux) et chez 33% des patients traités par imatinib (RCyC obtenue chez 18% d’entre eux) avant changement de bras.