Vertaling van "behandeling met orale anti-coagulantia " (Nederlands → Frans) :

Een behandeling met orale anti-coagulantia dient ingesteld te worden indien nodig en de behandeling met enoxaparine zal verdergezet worden tot een therapeutisch anti-coagulerend effect is verkregen (INR tussen 2 en 3).
Un traitement par anticoagulants oraux sera initié si nécessaire et le traitement par énoxaparine sera maintenu jusqu’à obtention d’un effet anticoagulant thérapeutique (INR entre 2 et 3)

Bovendien heeft men, bij gebruik van orale anti-coagulantia, naast het anti-aggregerend effect van de NSAIDs op de bloedplaatjes, een verlenging van de bloedingstijd, veroorzaakt door deze anticoagulantia; hierdoor wordt het risico op hemorragie - en vooral indien er reeds gastro-intestinale ulcereuze letsels aanwezig zijn - vergroot.
De plus, en cas d’utilisation d’anticoagulants oraux, on a observé, en plus de l’effet antiagrégant exercé par les AINS sur les plaquettes sanguines, un allongement du temps de saignement, causé par ces anticoagulants; pour cette raison, le risque hémorragique est accru (surtout s'il existe déjà des lésions ulcéreuses gastro-intestinales).

- Tot op heden werd geen interactie met orale anti-coagulantia gemeld.
- A ce jour aucune interaction avec des anticoagulants oraux n'a été rapportée.

Bij gelijktijdig innemen van orale anti-coagulantia en thiazide-diuretica kan het effect gereduceerd zijn.
En cas de prise concomitante d’anticoagulants oraux et de diurétiques thiazidiques, l’effet peut être réduit.

Warfarine en andere orale anti-coagulantia: De parameters van de biologische beschikbaarheid van pravastatine in de evenwichtstoestand worden niet gewijzigd door het toedienen van warfarine.
Warfarine et autres anticoagulants oraux: les paramètres de biodisponibilité de la pravastatine à l'état d'équilibre n'ont pas été modifiés après administration de warfarine.

Bloeden is het belangrijkste teken van een intoxicatie met orale anti-coagulantia.
Le saignement est le signe majeur d’une intoxication avec des anticoagulants oraux.

Bovendien zijn de risico's op hemorragie, bijzonder bij letsels van de digestieve mucosa, toegenomen tijdens een behandeling met orale anticoagulantia als gevolg van de anti-aggregerende werking van de niet-steroïdale anti-inflammatoire farmaca alsook de verlengde bloedingstijd, die zich voegen bij de effecten van de anti-coagulantia;
De plus, lors d’un traitement aux anticoagulants oraux, en raison de l’effet antiagrégant plaquettaire des médicaments anti-inflammatoires non-stéroïdiens et de l’allongement du temps de saignement s’ajoutant aux effets des anticoagulants, les risques d’hémorragie, spécialement en cas de lésions des muqueuses digestives, sont accrus;

Voor patiënten met een hoog trombo-embolisch risico is behandeling met orale anticoagulantia beter dan behandeling met anti-aggregantia, zelfs bij associatie van meerdere anti-aggregantia.
Chez les patients avec un risque thrombo-embolique élevé, un traitement par des anticoagulants oraux est supérieur à un traitement par des antiagrégants, même en cas d’association de plusieurs antiagrégants.

In het artikel over de aanpak van acute diarree verschenen in de Folia van augustus 2005, stelden we dat het niet vaststaat of toediening van anti-emetica zinvol is indien het kind tijdens behandeling met orale rehydratie-oplossing, moet braken.
Dans l’article sur la prise en charge de la diarrhée aiguë paru dans les Folia d’août 2005, il est écrit qu’il n’est pas établi que l’administration d’un antiémétique soit justifiée chez un enfant qui vomit lors d’un traitement par une solution de réhydratation orale.

Orale niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID) kunnen overwogen worden in plaats van topisch NSAIDs wanneer topische NSAIDs in combinatie met paracetamol niet doeltreffend zijn om de pijn te verlichten bij een acute enkelverstuiking. Een behandeling met COX-II-inhibitoren moet in overweging worden genomen bij patiënten met een gastro-intestinale, nier- of leverziekte.
L’usage d’un anti-inflammatoire non stéroïdien (AINS) par voie orale peut être envisagé à la place d’un anti-inflammatoire non stéroïdien topique lorsque ce dernier, combiné au paracétamol, n’est pas efficace pour soulager la douleur de l’entorse aiguë de la cheville.