Vertaling van "behandeling met evoltra konden 10 patiënten " (Nederlands → Frans) :

Na behandeling met Evoltra konden 10 patiënten een stamceltransplantatie ondergaan.
Après traitement par Evoltra, 10 patients ont pu subir une transplantation de cellules souches.

Het CHMP vond dat de hoofdstudie het voordeel van Evoltra voor de behandeling van AML bij oudere patiënten die niet in aanmerking komen voor intensieve chemotherapie, onvoldoende aantoonde en dat het, om de werkzaamheid van het geneesmiddel te kunnen bepalen, nodig was eerst de resultaten te krijgen van een studie waarin Evoltra wordt vergeleken met de standaardbehandeling.
Le CHMP s’inquiétait de ce que l’étude principale n’avait pas suffi à établir le bénéfice d’Evoltra dans le traitement de la LAM chez les patients âgés non éligibles pour une chimiothérapie intensive, et du fait que les résultats d’une étude comparant Evoltra à un traitement standard eussent été nécessaires pour déterminer l’efficacité du médicament.

Ook bij 4 andere patiënten trad tijdens het onderzoek een verbetering op van de motorische functies. Zij konden bij de laatste test in het kader van het onderzoek zelfstandig zitten (de duur van de behandeling varieerde per patiënt van 78 tot 130 weken met een gemiddelde nacontroleperiode van 110 weken), hoewel zij hun benen niet goed konden gebruiken.
La fonction motrice de 4 autres patients s’est améliorée au cours de l’étude, ces patients pouvant s’asseoir de manière autonome lors de la dernière évaluation de l’étude (la durée du traitement allant de 78 à 130 semaines suivant les patients ; période de suivi de 110 semaines en moyenne) ; néanmoins, ces patients n’avaient pas l’usage fonctionnel de leurs jambes.

Bij 6 van de 11 patiënten van wie gegevens beschikbaar waren was er na week 52 nog sprake van verdere verbetering van de motorische functies (de duur van de behandeling varieerde per patiënt van 58 tot 168 weken met een gemiddelde nacontroleperiode van121 weken), waaronder 3 ambulante patiënten en 3 patiënten die bij de laatste test in het kader van het onderzoek alleen maar konden zitten.
La fonction motrice de six des onze patients dont les données étaient disponibles a continué à s’améliorer au-delà de la 52 ème semaine (la durée du traitement allant de 58 à 168 semaines suivant les patients ; période de suivi de 121 semaines

Met een gerichte behandeling konden 23 patiënten (88% van alle patiënten met pleurale effusie) doorgaan met het gebruik van SPRYCEL en werd de werkzaamheid niet negatief beïnvloed (92% bereikte een complete cytogenetische respons).
Avec des soins médicaux appropriés, 23 patients (88% de ceux présentant un épanchement pleural) ont pu continuer le traitement par SPRYCEL et l'efficacité n'était pas affectée (92% ont atteint une réponse cytogénétique complète).

Bovendien werd een groep patiënten (n=16) die de fludarabine-behandeling niet konden verdragen of er niet geschikt voor waren en/of die een behandeling met alemtuzumab niet verdroegen, behandeld met Arzerra.
De plus, un groupe de patients (n = 16) qui était inéligible/intolérant au traitement par fludarabine et/ou intolérant au traitement par alemtuzumab a été traité par Arzerra.

Bij 7 van de 18 patiënten trad tijdens het onderzoek een verbetering op van de motorische functies, gemeten aan de hand van leeftijd-equivalente motorfunctiescores op de Alberta Infant Motor Scale (AIMS). Deze patiënten konden tijdens de laatste test in het kader van het onderzoek zelfstandig lopen (de duur van de behandeling varieerde per patiënt van 52 tot 130 weken met een gemiddelde nacontroleperiode van 94 weken).
Les scores de performance motrice à âge équivalent de l’AIMS (Alberta Infant Motor Scale) faisaient apparaître une amélioration de la fonction motrice au cours de l’étude chez 7 patients sur 18 ; qui pouvaient marcher de manière autonome lors de la dernière évaluation de l’étude (la durée du traitement allant de 52 à 130 semaines suivant les patients ; période de suivi de 94 semaines en moyenne).

Geen enkele van deze studies werd echter uitgevoerd bij patiënten die lokale corticosteroïden niet konden verdragen, of bij wie de conventionele behandeling niet doeltreffend was.
Aucune de ces études n’a cependant été effectuée chez des patients intolérants aux corticostéroïdes topiques, ou ne répondant pas au traitement conventionnel.

Antibacteriële behandeling bij acute rhinosinusitis Een recent artikel over de aanpak van sinusitis [Brit Med J 2007; 334:358-61] bevestigt dat bij de meeste patiënten acute rhinosinusitis spontaan gunstig evolueert, en dat antibacteriële behandeling in principe slechts aangewezen is in ernstige gevallen, bij verergering van de symptomen of wanneer de symptomen blijven bestaan (na 7 à 10 dagen volgens BAPCOC).
Antibiothérapie dans la rhinosinusite aiguë Un article paru récemment sur la prise en charge de la sinusite [Brit Med J 2007; 334:358-61] confirme que, chez la plupart des patients, la rhinosinusite aiguë évolue de façon spontanément favorable, et qu’une antibiothérapie n’est en principe indiquée que dans les cas sévères, ou en cas d’aggravation ou de persistance des symptômes (après 7 à 10 jours selon BAPCOC).

Hij besluit dat het onderbreken van de anticoagulerende behandeling de enige aangewezen maatregel is in afwezigheid van bloedingen bij de meeste patiënten met een INR tussen 4,5 en 10, en dat vitamine K zou moeten voorbehouden worden voor patiënten met een verhoogd risico van bloedingen bij wie het voordeel van een plotse daling van de INR-waarde het risico van trombo-embolie compenseert.
Il conclut que l’interruption du traitement anticoagulant est la seule mesure appropriée en l’absence d’hémorragie chez la plupart des patients avec un INR entre 4,5 et 10, et que la vitamine K devrait être réservée aux patients avec un risque élevé d’hémorragie chez qui le bénéfice d’une réduction brutale de l’INR contrebalance le risque de thrombo-embolie.