Traduction de «behandeling is bij primo-infectie veel minder » (Néerlandais → Français) :

Lokaal toegepaste antivirale behandeling is bij primo-infectie veel minder doeltreffend dan de orale behandeling, en wordt niet aanbevolen.
Un traitement local par des antiviraux est beaucoup moins efficace en cas de primo-infection qu’un traitement oral et n’est pas recommandé.

Wanneer de pups in hun latere leven aan het caniene herpesvirus wordt blootgesteld, worden ze niet geïnfecteerd of verloopt bij hen de infectie veel minder ernstig.
Si le chiot est par la suite exposé à l’herpèsvirus canin, il pourra soit éviter l’infection, soit être atteint d’une infection bien moins importante.

Een behandeling met aciclovir of valaciclovir vermindert de ernst en de duur van de symptomen, de duur van de pijn (4 à 5 dagen onder antivirale behandeling versus 7 à 8 dagen onder placebo), de duur van virusafscheiding (1 tot 5 dagen onder antivirale behandeling versus 9 tot 17 dagen onder placebo) en het optreden van nieuwe letsels; de incidentie van latere episodes wordt door behandeling van de primo-infectie niet beïnvloed.
Un traitement par l’aciclovir ou le valaciclovir diminue la gravité et la durée des symptômes, la durée de la douleur (4 à 5 jours sous traitement antiviral versus 7 à 8 jours sous placebo), la durée de l’excrétion virale (1 à 5 jours sous traitement antiviral jours versus 9 à 17 sous placebo) et l’apparition de nouvelles lésions; l’incidence des épisodes ultérieurs n’est pas influencée par le traitement de la primo-infection.

Primo-infecties worden in de regel niet behandeld, tenzij bij zeer ernstige symptomen, bij immuunsuppressie of bij tekenen van herpetische encefalitis [n.v.d.r.: de behandeling gebeurt in gespecialiseerd milieu].
Les primo-infections ne sont généralement pas traitées, sauf en cas de symptômes très sévères, d’immunosuppression ou en présence de signes d’une encéphalite herpétique [n.d.l.r.: le traitement se fait alors en milieu spécialisé].

Over de problematiek en de behandeling van osteoporose bij de man is veel minder onderzoek gedaan.
En ce qui concerne la problématique et le traitement de l' ostéoporose chez l’homme, beaucoup moins d' études ont été réalisées.

Als een behandeling met een neuraminidase- inhibitor begonnen wordt na de eerste griepsymptomen en koorts, bouwt een geïnfecteerde persoon toch immuniteit tegen het virus op, waardoor hij of zij bij een tweede besmetting niet (of veel minder) ziek wordt.
Lorsqu’un traitement par un inhibiteur de la neuraminidase est instauré après l’apparition des premiers symptômes grippaux et de la fièvre, l’individu infecté développera quand même une immunité contre le virus, de sorte qu’il ne tombera pas malade (ou beaucoup moins) en cas de deuxième contamination.

- Over de problematiek en de behandeling van osteoporose bij de man is veel minder onderzoek gedaan. Er zijn aanwijzingen dat alendronaat bij mannen met osteoporose het risico van wervelfractuur vermindert.
Il existe des indices que l'alendronate diminue le risque de fractures vertébrales chez les hommes ostéoporotiques.

Vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij minder dan 1 op de 10 personen): Alle soorten infecties Infectie van de bijholten rond de neus Bloedend tandvlees, maag- of darmbloeding Verhoogde bloeddruk of bloeddrukverlaging, trage, snelle of onregelmatige hartslag Verhoogde huidpigmentatie Huiderupties, huidscheurtjes, schilfering of vervellen van de huid Netelroos, jeuk, droge huid, meer zweten, uitdroging Pijnlijke ontstoken mond, droge mond, slikproblemen Buikpijn Veel hogere of veel lagere urineproductie dan normaal (dit kan een symptoom zijn van niet goed werkende nieren), bloed in de urine Kortademigheid, met name tijdens het liggen (dit kan een symptoom zijn van hartfalen) Problemen met het krijgen van een erectie Pijn op de borst die zich verspreidt naar de armen, nek, kaak, rug of maag, bezweet en buiten adem zijn, misselijk zijn of braken (dit kunnen symptomen van een hartaanval/myocardinfarct zijn) Beroerte, flauwvallen Spierzwakte Gezwollen gewrichten Verandering in het bloedschildklierhormoon, lage calcium-, fosfaat- of magnesiumspiegels in het bloed Depressie Staar Verminderd gezichtsvermogen Doofheid Abnormale levertestresultaten Evenwichtsstoornis, problemen bij het bewegen Oorsuizen (tinnitus)
Effets indésirables fréquents, pouvant affecter jusqu’à 1 patient sur 10 : infections de tous types infection des sinus saignement des gencives, de l’estomac ou des intestins augmentation de la pression artérielle ou baisse de la pression artérielle, battements de cœur lents, rapides ou irréguliers augmentation de la pigmentation de la peau éruptions cutanées, fissures sur la peau, présence de squames sur la peau ou peau qui pèle urticaire, démangeaisons, peau sèche, augmentation de la transpiration, déshydratation inflammation, douleur dans la bouche, bouche sèche, difficulté à avaler douleur abdominale augmentation ou diminution de la quantité d’urine (pouvant être le symptôme d'une insuffisance rénale), présence de sang dans les urines essoufflement, en particulier au moment de s’allonger (pouvant être le symptôme d’une insuffisance cardiaque) difficulté à avoir une érection douleur dans la poitrine irradiant vers les bras, le cou, la mâchoire, le dos ou l’estomac, sueur et essoufflement, nausées ou vomissements (pouvant être les signes d’une crise cardiaque/d’un infarctus du myocarde) accident vasculaire cérébral, évanouissement faiblesse musculaire gonflement des articulations changements du taux d’hormones thyroïdiennes dans le sang, baisse des taux de calcium, de phosphate ou de magnésium dans le sang dépression cataracte baisse de la vue surdité anomalies des analyses biologiques du foie troubles de l’équilibre, difficulté à se mouvoir bourdonnements dans les oreilles (acouphènes)

Vaak voorkomende bijwerkingen (kunnen optreden bij minder dan 1 op de 10 personen): Infectie van de bijholten rond de neus Bloedend tandvlees, maag- of darmbloeding Verhoogde bloeddruk of bloeddrukverlaging, trage, snelle of onregelmatige hartslag Verhoogde huidpigmentatie Huiderupties, huidscheurtjes, schilfering of vervellen van de huid Netelroos, jeuk, meer zweten, uitdroging Pijnlijke ontstoken mond, droge mond, slikproblemen Brandend maagzuur Veel hogere of veel lagere urineproductie dan normaal (dit kan een symptoom zijn van niet goed werkende nieren), bloed in de urine Kortademigheid, met name tijdens het liggen (dit kan een symptoom zijn van hartfalen) Problemen met het krijgen van een erectie Pijn op de borst die zich verspreidt naar de armen, nek, kaak, rug of maag, bezweet en buiten adem zijn, misselijk zijn of braken (dit kunnen symptomen van een hartaanval / myocardinfarct zijn) Beroerte, flauwvallen Spierzwakte Gezwollen gewrichten Verandering in het bloedschildklierhormoon, lage calcium-, fosfaat- of magnesiumspiegels in het bloed Depressie Staar Verminderd gezichtsvermogen Doofheid Abnormale levertestresultaten Evenwichtsstoornis, problemen bij het bewegen Oorsuizen (tinnitus) IJzerstapeling Dorst Verandering van de stemming Verwardheid Tandpijn
rénale), présence de sang dans les urines essoufflement, en particulier au moment de s’allonger (pouvant être le symptôme d’une insuffisance cardiaque) difficulté à avoir une érection douleur dans la poitrine irradiant vers les bras, le cou, la mâchoire, le dos ou l’estomac, sueur et essoufflement, nausées ou vomissements (pouvant être les signes d’une crise cardiaque/d’un infarctus du myocarde) accident vasculaire cérébral, évanouissement faiblesse musculaire gonflement des articulations changements du taux d’hormones thyroïdiennes dans le sang, baisse des taux de calcium, de phosphate ou de magnésium dans le sang dépression cataracte baisse de la vue surdité anomalies des analyses biologiques du foie troubles de l’équilibre, difficulté à se mouvoir bourdonnements dans les oreilles (acouphènes) surcharge en fer soif excessive modification de l’humeur confusion mal de dents

Het antibacteriële spectrum van deze penicillines is vergelijkbaar met dit van de penicillines G en V. Ze zijn wel wat minder actief tegenover penicilline-gevoelige micro-organismen maar veel actiever tegenover penicillinase-producerende stafylokokken; infecties door deze micro-organismen zijn dan ook hun preferentiële indicatie.
Le spectre antibactérien de ces pénicillines est comparable à celui des pénicillines G et V. Elles sont toutefois un peu moins actives sur les micro-organismes pénicillinosensibles mais beaucoup plus actives sur les staphylocoques producteurs de pénicillinases; les infections dues à ces derniers micro-organismes sont donc leur indication préférentielle.